Ερευνητές από τις ΗΠΑ και την Ελβετία, ανέπτυξαν τον πρώτο υπολογιστικό αλγόριθμο που βοηθά τις κρατικές, δημοτικές ή όποιες άλλες αρμόδιες αρχές να πετύχουν καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών στην τοπική αγορά εργασίας και γενικότερα στην κοινωνία υποδοχής.
Ο αλγόριθμος μηχανικής μάθησης μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τις προοπτικές εύρεσης εργασίας ενός πρόσφυγα σε σχέση με τις τωρινές μεθόδους (αν υπάρχουν τέτοιες…), διευκολύνοντας έτσι τη δύσκολη μεταβατική περίοδο ανάμεσα στην παλιά γνώριμη και στη νέα άγνωστη για εκείνον πατρίδα του.
Ο αλγόριθμος, εφόσον τροφοδοτηθεί με τα κατάλληλα στοιχεία για κάθε πρόσφυγα (χώρα προέλευσης, γνώσεις ξένων γλωσσών, φύλο, ηλικία, πτυχίο κ.α.), καθώς και με δεδομένα για την κατά τόπους αγορά εργασίας, μπορεί να πετύχει το καλύτερο δυνατό «πάντρεμα» ανάμεσα στις γνώσεις και δεξιότητες του πρόσφυγα και στη ζήτηση για απασχόληση.
Οι ερευνητές του Εργαστηρίου Μεταναστευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια και της Ελβετικής Ομοσπονδιακής Πολυτεχνικής Σχολής (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Science”, εφάρμοσαν δοκιμαστικά τον αλγόριθμο στις ΗΠΑ και στην Ελβετία σε πάνω από 30.000 πρόσφυγες ηλικίας 18 έως 64 ετών που έφθασαν μεταξύ 2011-2016.
Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, με τη βοήθεια του αλγόριθμου ο μέσος πρόσφυγας είχε υπερδιπλάσια πιθανότητα να βρει δουλειά. Βελτίωση των πιθανοτήτων υπήρχε ακόμη και για εκείνους με τα λιγότερα προσόντα. Συνολικά, το νέο σύστημα βελτίωσε τις προοπτικές απασχόλησης των προσφύγων κατά 41% στις ΗΠΑ σε σχέση με τις υπάρχουσες έως τώρα μεθόδους, ενώ στην Ελβετία κατά 73%.
Ρόλο-κλειδί σε αυτό παίζουν οι προτάσεις του αλγόριθμου για το σε ποιά πόλη μέσα στην ίδια χώρα θα πρέπει να μετακινηθεί κάθε πρόσφυγας, ώστε να βρει δουλειά πιο εύκολα.
Το δημογραφικό «προφίλ» κάθε πρόσφυγα ταιριάζει καλύτερα σε διαφορετική περιοχή, συνεπώς δεν είναι σωστή, σύμφωνα με τους ερευνητές, η τυχαία κατανομή των προσφύγων στο εσωτερικό της χώρας.
Με δεδομένη, σύμφωνα με τους επιστήμονες, την παγκόσμια προσφυγική κρίση και τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα σε πολλές χώρες, που έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία πρακτικών προβλημάτων και πολιτικών εντάσεων, χρειάζονται επειγόντως νέα τεχνολογικά εργαλεία με άμεση πρακτική εφαρμογή. Όπως τόνισαν, ο αλγόριθμος, ο οποίος είναι ικανός να βελτιώνεται μόνος του με το πέρασμα του χρόνου, μπορεί να αποτελέσει ένα τέτοιο πρακτικό εργαλείο που θα επιτρέψει στις κυβερνήσεις να πετύχουν ταχύτερη ενσωμάτωση των ξένων εργαζομένων, αντί αυτοί να μείνουν περιθωριοποιημένοι.