Η συνταγματικά προβλεπόμενη οδός για αποφάσεις στο ζήτημα του ονόματος της γειτονικής χώρας είναι αρκετά πολύπλοκη, αλλά καθαρή. Πρώτα και βασικά χρειάζεται απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Εδώ δεν υπάρχει κανόνας ομοφωνίας ή πλειοψηφίας, όμως ενδεχόμενη διαφοροποίηση υπουργών ή κυβερνητικού εταίρου θα έχει κρίσιμη πολιτική σημασία.
Υστερα θα τεθεί ζήτημα ενδεχόμενης νομοθέτησης. Το πρόβλημα είναι ότι η Βουλή ψηφίζει νομοσχέδια και νομοσχέδιο για την επικύρωση μιας πολιτικής απόφασης δεν προβλέπεται. Εάν το ζητήσει η κυβέρνηση και το αποφασίσει με 151 τουλάχιστον ψήφους η Βουλή, θα μπορούσε να προκηρυχθεί δημοψήφισμα για την ελληνική περί του ονόματος πρόταση-πρωτοβουλία, λόγω της φύσης του θέματος, απολύτως αποφευκτέα. Κανονικά η Βουλή θα αποκτήσει ρόλο μόνο σε περίπτωση που οδηγηθούμε σε συμφωνία με την άλλη πλευρά, οπότε θα χρειαστούν, κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος, και αναλόγως περιεχομένου, 151 ή 181 ψήφοι για την έγκριση της συμφωνίας. Η συνταγματική οδός δεν είναι οδός διαφυγής.
Ο Κώστας Μποτόπουλος είναι συνταγματολόγος
