Στον απόηχο του χθεσινού συλλαλητηρίου και της δύσκολης εξίσωσης που συνιστά η στάση των ΑΝΕΛ στο Σκοπιανό πορεύεται ο Αλέξης Τσίπρας. Η συνάντηση της Τετάρτης στο Νταβός με τον Πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ θεωρείται μεν καθοριστική ως προς τις εξελίξεις στο ζήτημα του ονοματολογικού, αλλά στο εσωτερικό πεδίο τα βλέμματα στρέφονται στις αντιδράσεις που προκαλούν στον ΣΥΡΙΖΑ οι προθέσεις του Πάνου Καμμένου. Δεδομένης της ενιαίας στάσης που παρουσιάζουν για το Σκοπιανό βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να μην αναμένονται διαφοροποιήσεις, είναι λογικό και το δικό τους ενδιαφέρον να επικεντρώνεται αποκλειστικά στην επαμφοτερίζουσα στάση του κυβερνητικού εταίρου. Ενδεικτική είναι η αντίδραση της ομάδας των 53, η οποία, με αφορμή το ονοματολογικό, γενίκευσε τις αναφορές της για τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στο πολυσέλιδο κείμενο που κατέθεσε στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος: «Η υποχρεωτική και σε ορισμένες περιπτώσεις οδυνηρή συμμαχία με τους ΑΝΕΛ –και όσο αυτή θα διαρκέσει –δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για υπαναχωρήσεις σε κρίσιμα για τη φυσιογνωμία μας ζητήματα» επισημαίνουν, κάνοντας λόγο σε άλλο σημείο του κειμένου για «παρά φύσιν δεξιόστροφες συμπράξεις».
Από την πλευρά του, ο Πρωθυπουργός επαναλαμβάνει πως «αν υπάρξει ευκαιρία λύσης, είναι εθνική ανοησία να μην την αξιοποιήσουμε». Αυτό σημείωσε στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και χθες («Εθνος της Κυριακής»), υποστηρίζοντας ειδικά για τον συγκυβερνήτη του ότι «έχει επίγνωση του προβλήματος, είναι ένας έντιμος και πατριώτης πολιτικός και δεν θα γίνει Σαμαράς», επικαλούμενος τη στάση του πρώην πρωθυπουργού στο Σκοπιανό, το 1992. Στο Μαξίμου ρίχνουν τους τόνους και επιδιώκουν να μεταδώσουν την εικόνα ότι η διαφωνία Καμμένου επ’ ουδενί αποτελεί αιτία διάλυσης του κυβερνητικού συνασπισμού, ακόμη κι αν εκείνος την κρίσιμη στιγμή επιλέξει να τραβήξει τον δικό του δρόμο και να μη στηρίξει την (όποια) συμφωνία για το όνομα της ΠΓΔΜ.
Αντίστοιχα μηνύματα έστειλε και ο Νίκος Βούτσης: «Ο κ. Καμμένος έχει αποδείξει ότι μπορεί να πολιτεύεται με πολύ μεγαλύτερη υπευθυνότητα, ευλυγισία, αλλά και σταθερότητα σε αυτά που ο ίδιος πιστεύει ή σε αυτά που δεσμεύεται με τις προγραμματικές δηλώσεις των δύο κυβερνήσεων στις οποίες συμμετείχε» σχολίασε (στην ΕΡΤ) ο Πρόεδρος της Βουλής, εκφράζοντας την αισιοδοξία του ότι δεν θα υπάρξει κυβερνητική κρίση.
Ομως, πάλι με αφορμή το Σκοπιανό και τον ρόλο της Εκκλησίας, οι 53 διατυπώνουν εμμέσως αιχμές και κατά Τσίπρα. «Δεν μπορεί να είσαι υπέρ του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας και η εκκλησιαστική ιεραρχία να παρεμβαίνει ανενόχλητη στην πολιτική» σημειώνουν στο κείμενό τους. Η κριτική των 53 εστιάζεται γενικότερα σε πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, αρχής γενομένης από την οικονομία και το Προσφυγικό έως την προσέγγιση με την Κεντροαριστερά. Ολα αυτά, ωστόσο, λίγες μέρες αφότου το πολυνομοσχέδιο ψηφίστηκε χωρίς ουσιαστικές ενστάσεις.
Η ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ. Ειδικά για την οικονομία, οι 53 εστιάζουν την κριτική τους στην επόμενη μέρα και επαναλαμβάνουν ότι η επιτροπεία δεν τελειώνει μαζί με το πρόγραμμα, τον ερχόμενο Αύγουστο: «Η παράλογη επιτροπεία μετά την έξοδο έως ότου αποπληρωθεί το 75% της δανειακής βοήθειας δεν αφήνει περιθώρια για πανηγυρισμούς» τονίζουν. Στην ομιλία του ενώπιον της ΚΕ ο Νίκος Φίλης επέμεινε πως είναι μη ρεαλιστικοί οι στόχοι του 3,5% για τα πρωτογενή πλεονάσματα, όπως και στις προτάσεις για νομοθετική κατοχύρωση της προστασίας της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς και μη εφαρμογής του μέτρου της περικοπής των συντάξεων το 2019.
Στην Κεντρική Επιτροπή, πάντως, κατατέθηκε ένα ακόμη κείμενο, από την «Πλατφόρμα 2010» (Παπαδημούλης, Δούρου, Ζαχαριάδης, Μπαλάφας και άλλοι), η οποία θεωρείται πως βρίσκεται πιο κοντά στις «προεδρικές» θέσεις. Βασικά του σημεία αποτελούν το αίτημα για εκλογές στο τέλος της τετραετίας και η ανάγκη συγκρότησης ενός «σχεδίου εθνικής ανάπτυξης και μεταρρυθμίσεων» για την περίοδο μετά το Μνημόνιο.
