Μπορεί πάνω από τα Τέμπη το νούμερο ένα θέμα να είναι το χθεσινό συλλαλητήριο –και κάτω από τα Τέμπη μη σας πω -, στην Κουμουνδούρου, όμως, είχαν Παρασκευή και Σάββατο Κεντρική Επιτροπή, οπότε ασχολήθηκαν με τα του οίκου τους. Οπως φαντάζεστε, δεν θα μπορούσα να μην έχω κατάσκοπο στο πρώτο συριζαϊκό κομματικό event της νέας χρονιάς. Ο άνθρωπός μου, λοιπόν, μου μετέφερε αρκετά σκηνικά που δεν έπιασαν οι κάμερες, τηλεοπτικές και φωτογραφικές. Οπως, ας πούμε, ότι η πρωτοχρονιάτικη πίτα που έκοψαν είχε δύο φλουριά. Το ένα έπεσε στους εργαζόμενους του κόμματος και το άλλο στη Νίνα Κασιμάτη. Ελπίζω να της έφτιαξε τη διάθεση γιατί οι συριζαϊκές πηγές μου λένε ότι δεν αισθάνεται και πολύ καλά μετά τη μετεγγραφή της Θεοδώρας Μεγαλοοικονόμου στο κόμμα και τον συνωστισμό υποψηφίων στη Β’ Πειραιά.

Κάτι άλλο που έπιασε στον αέρα ήταν η μεγάλη αγωνία, αλλά και δυσαρέσκεια στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις στα κομματικά μέσα ενημέρωσης (Στο Κόκκινο, «Αυγή»). Το αντιλήφθηκε, όχι μόνο λόγω της παράστασης διαμαρτυρίας που έκαναν οι εργαζόμενοι παρουσία του Αλέξη Τσίπρα το Σάββατο, αλλά κι επειδή παρατήρησε πως όσοι συμμετέχουν ενεργά στη διοίκηση, όπως ο Δημήτρης Στούμπος, ήταν περιζήτητοι στους διαδρόμους.
Κάζουαλ ντύσιμο και ώρα ΠΑΣΟΚ
Μιας κι ανέφερα τον Πρωθυπουργό, να σας πω ότι τη δεύτερη μέρα, το Σάββατο, ήταν εξαιρετικά χαλαρός. Μπορεί να βοήθησε και το κάζουαλ –πιο κάζουαλ από ό,τι συνήθως, επιτρέψτε μου να επισημάνω –ντύσιμό του. Δεν συνέβη το ίδιο, όμως, την Παρασκευή, αφού οι λάτρεις των λεπτομερειών πρόσεξαν ότι η ομιλία του ήταν γεμάτη σαρδάμ και ο ίδιος έδειχνε αρκετά κουρασμένος. Κάτι το βαρύ του πρόγραμμα, κάτι που οι καθυστερήσεις έχουν ξεπεράσει πλέον την περίφημη ώρα ΠΑΣΟΚ. Το λέω γιατί η ομιλία του ήταν προγραμματισμένη για τις 6 το απόγευμα και ξεκίνησε λίγο πριν τις 7 και μισή.
Οι δημοφιλείς και οι wannabe δημοφιλείς
Ο πράκτοράς μου διαπίστωσε επίσης ότι κάποιοι όπως ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και η –πάντα κομψή –Εφη Αχτσιόγλου ήταν πιο δημοφιλείς μεταξύ των συναδέλφων τους, ενώ το «παρών» έδωσαν και στελέχη οργανισμών, όπως ο Μανώλης Παναγιωτάκης της ΔΕΗ. Τέλος, να σας ενημερώσω πως αν και ο διασημότερος πρωθυπουργικός σύμβουλος Νίκος Καρανίκας ήταν από τους πρώτους που έφτασαν στο ξενοδοχείο της Πλατείας Καραϊσκάκη όπου συνεδρίασε η Κεντρική Επιτροπή, ο Παύλος Πολάκης ήταν αντιθέτως από τους τελευταίους. Μπήκε, μάλιστα, στην αίθουσα αφότου είχε ξεκινήσει η ομιλία Τσίπρα. Εντάξει, κατάφερε να κάνει είσοδο, αφού όλα τα βλέμματα στράφηκαν πάνω του. Λογικό, θα προσθέσω εγώ. Φορούσε δερμάτινο (υποθέτω είχε παρκάρει απ’ έξω τη Harley), κρατούσε πλαστικό ποτήρι με φραπέ και καλαμάκι και έκλεινε το μάτι στις κυρίες δίπλα από τις οποίες περνούσε. Δεν έχω λόγια.

Το SMS Τσίπρα στον Σουλτς

Στη Γερμανία, οι Σοσιαλδημοκράτες αποφάσισαν να προχωρήσουν για τον μεγάλο συνασπισμό με τους Χριστιανοδημοκράτες, αλλά ο Μάρτιν Σουλτς έχει το μυαλό του στον Αλέξη Τσίπρα. Εξηγούμαι πάραυτα. Ο ηγέτης του SPD – που βλέπει τα ποσοστά της δημοτικότητάς του και του κόμματός του να καταρρέουν – αναφέρθηκε στον έλληνα Πρωθυπουργό στην ομιλία του, αποκαλύπτοντας ότι τις προηγούμενες ημέρες τού έστειλε ένα ακόμη μήνυμα. Τι έγραφε; «Αν το δικό σας πρόγραμμα για την Ευρώπη υλοποιηθεί, τότε θα μπορέσει και η νέα γενιά των Ελλήνων να ελπίζει ξανά σε εργασία και απασχόληση». Αυτό το φλερτ αρχίζει να χρήζει στήριξης από το κίνημα #metoo.

Αβρότητες μεταξύ συντρόφων

Το θέμα κυριάρχησε και στα «πηγαδάκια» της διήμερης Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – συνεπώς ο απόηχος ήταν μεγάλος. Αναφέρομαι στα πολλά και ενδιαφέροντα που ακούσαμε από τον Γιάνη Βαρουφάκη («Παραπολιτικά 90,1»), γιατί – θα είμαι ειλικρινής – τίποτα δεν είναι πιο ενδιαφέρον ή, ενίοτε, απολαυστικό, από το να βλέπεις πρώην συντρόφους να βγάζουν τα εν οίκω τους σε κοινή θέα. Ο Γιάνης, λοιπόν, σε ένα έντονο τετ α τετ που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα τον καιρό των δύσκολων διαπραγματεύσεων, ρώτησε τον Πρωθυπουργό του: «Καλά, είσαι εντελώς ηλίθιος;». Η απαράμιλλη ευγένεια του πρώην υπουργού Οικονομικών επεκτάθηκε και προς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο («έβγαζε γλώσσα στον Σόιμπλε, αλλά από την 6η Ιανουαρίου και μετά έγινε “yes man”», μια μετάλλαξη που ακόμα πονάει τον Βαρουφάκη), αλλά και προς τον Γιώργο Χουλιαράκη, τον οποίο χαρακτήρισε «ατζέντη της τρόικας» και «εντολοδόχο του Τόμας Βίζερ». Τι συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε από όλο αυτό; Μόνο ένα, και αυτό δανεικό – από τον Ναπολέοντα: «Στην πολιτική η βλακεία δεν είναι μειονέκτημα».

Γιατί δεν πήγε ο Σταύρος

Ο Σταύρος Θεοδωράκης εξήγησε σε ένα ποστ τους 12 λόγους για τους οποίους δεν πήγε στο συλλαλητήριο. Ενδεικτικά παραθέτω: «Γιατί δεν βλέπω και πολλές διαφορές ανάμεσα στο “πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας” – που το έχουμε δεχτεί όλοι – και το Νέα ή Βόρεια ή Ανω Μακεδονία». «Γιατί δεν με συνδέει τίποτα ούτε πολιτικά, ούτε αισθητικά με όσους λένε ότι είμαστε υπό κατοχή και μιλούν για προδότες, ανθέλληνες και κρεμάλες». «Γιατί τέτοιου είδους απολίτικες κινητοποιήσεις οδηγούν σε πολιτικές τερατογενέσεις – βλέπε και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά τους Αγανακτισμένους». Οφείλω να αναγνωρίσω ότι είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που έχει το θάρρος της γνώμης του.