Τα σχεδόν δέκα λεπτά που χρειάστηκαν για την καταμέτρηση των ψήφων έμοιαζαν αιώνας για τον Μάρτιν Σουλτς. Ανάλογη ήταν και η ανακούφιση όταν ο Χάικο Μάας που προήδρευε του συνεδρίου ανακοίνωσε το αποτέλεσμα για το οποίο έπρεπε να καταμετρηθούν ένας προς έναν οι 642 σύνεδροι. Το Ναι υπερίσχυσε με 362 ψήφους υπέρ έναντι 279 συνέδρων που ψήφισαν κατά της νέας συγκυβέρνησης με τη Μέρκελ. «Παλέψαμε σκληρά, αλλά είμαστε ευχαριστημένοι», είπε ο Σουλτς στις πρώτες τηλεοπτικές δηλώσεις για το αποτέλεσμα.

«Το δίλημμα ήταν Ναι σε ένα μεγάλο συνασπισμό ή νέες εκλογές» εξήγησε ο Μάρτιν Σουλτς στην ομιλία του. Η αποτυχία της «Τζαμάικας» (Χριστιανική Ενωση, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι) και η απόλυτη άρνηση της Μέρκελ και των δύο δεξιών κομμάτων να δεχθούν στήριξη κυβέρνησης μειοψηφίας δεν άφηνε άλλη εναλλακτική επιλογή. Και επί της ουσίας το SPD πέρασε στη διερευνητική συμφωνία πολλά από το προεκλογικό του πρόγραμμα ένα προς ένα, είπε ο Σουλτς, παραπέμποντας στα θέματα της παιδείας. Αλλωστε δεν είναι η τελική συμφωνία, ο πρόεδρος του SPD υποσχέθηκε ότι «η διαπραγμάτευση για το τελικό κυβερνητικό πρόγραμμα θα είναι εξίσου σκληρή όσο και στη διερευνητική φάση».

Το χαρτί της Ευρώπης ήταν από τα σημαντικότερα που χρησιμοποίησε ο Σουλτς να πείσει τους συνέδρους. «Μανιφέστο μιας ευρωπαϊκής Γερμανίας» μιας ευρωπαϊκής συμφωνίας χαρακτήρισε τις αναφορές της διερευνητικής συμφωνίας. Υποσχέθηκε «το τέλος της γερμανικής πολιτικής που σε πολλά ήταν Οχι. Είναι Ναι σε περισσότερες επενδύσεις, στον ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό και ένα κοινωνικό συμβόλαιο στην Ευρώπη». Ο Σουλτς σημείωσε ότι η «πρακτική της αλληλεγγύης σημαίνει το τέλος της εποχής του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη».

Ο χρόνος πιέζει, τόνισε, «η Ευρώπη περιμένει μία Γερμανία που έχει συνείδηση της ευθύνης της». Την παραμονή του συνεδρίου είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Μακρόν. «Σε πολλά δεν έχω την ίδια άποψη με τον Μακρόν», σημείωσε ο Σουλτς. Αλλά «ο Μακρόν είναι ο πρόεδρος της Γαλλίας που βάζει όχι τη Γαλλία, αλλά την Ευρώπη στο επίκεντρο». Αν δεν απαντήσει η Γερμανία, θα κερδίσει η Ακροδεξιά. «Μόνο για αυτό αξίζει να αγωνιστούμε», είπε ο Σουλτς. Για να πείσει μάλιστα τους επικριτές του από τα αριστερά, επικαλέστηκε και το γραπτό μήνυμα του έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι «αν το δικό σας πρόγραμμα για την Ευρώπη υλοποιηθεί, τότε θα μπορέσουν και οι νέοι στην Ελλάδα να ελπίζουν ξανά σε εργασία και απασχόληση».

Ο Σουλτς υποσχέθηκε στους συνέδρους βελτιώσεις σε τρία κομβικής σημασίας κεφάλαια:

– Στην υγεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη συγκεκριμένα μέτρα για την εξίσωση των διαφορών μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων Ταμείων.

– Στις εργασιακές συμβάσεις οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου θα αποτελούν εξαίρεση.

– Στη συνένωση των οικογενειών προσφύγων, εξαιρέσεις για ειδικές περιπτώσεις ανάγκης.

Το ειδικό τους βάρος υπέρ του Ναι έριξαν τα συνδικάτα, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) Ράινερ Χόφμαν επισήμανε στους συνέδρους ότι στις επιτυχίες του SPD πρέπει να προσμετρηθούν και όσα απέτρεψε από τις αρνητικές για τους εργαζόμενους προτάσεις των δεξιών κομμάτων της Χριστιανικής Ενωσης. Κανένας στην ηγεσία του SPD δεν είναι ευτυχής με την προοπτική της νέας συγκατοίκησης με τη Μέρκελ, αλλά όλοι έδωσαν τη μάχη του Ναι ελλείψει ρεαλιστικής εναλλακτικής λύσης. Ο πρόεδρος της Νεολαίας του κόμματος Γιούζος (JUSOS) Κέβιν Κίνερτ που πρωτοστατεί στην καμπάνια τοτ Οχι στη ΓκροΚο» ήταν κεντρικό πρόσωπο στο χθεσινό συνέδριο. Το 43,4% του Οχι είναι σημαντική επιτυχία, καθώς το χθεσινό συνέδριο δεν είναι το τέλος του δρόμου. Θα ακολουθήσει το εσωκομματικό δημοψήφισμα, στο οποίο τα 440.000 μέλη του SPD θα πρέπει να εγκρίνουν την τελική συμφωνία του κυβερνητικού προγράμματος.

Το στοίχημα για τον Μάρτιν Σουλτς

Λίγα χιλιόμετρα από το Μπαντ Γκόντεσμπεργκ όπου το SPD είχε κάνει τη δεκαετία του ’50 το μεγάλο βήμα προγραμματικής ανανέωσης που το έφερε μία δεκαετία με τον Βίλι Μπραντ αργότερα στην εξουσία, οι Σοσιαλδημοκράτες πήραν χθες στη Βόννη μία απόφαση που καθορίζει το μέλλον του κόμματος, της χώρας και της Ευρώπης. Ενα κόμμα εξουσίας όπως το SPD δεν μπορεί να αρνείται τη διακυβέρνηση όταν δεν βολεύουν οι συσχετισμοί. Αριστερή πλειοψηφία με Λίνκε και Πράσινους δεν υπάρχει. Για τη σημερινή μιζέρια του SPD δεν φταίει ο νεοφιλελευθερισμός και η Ατζέντα 2010 του Σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ. Φταίει που το SPD δεν έχει μία Ατζέντα 2030. Αυτό το στοίχημα παραμένει ανοιχτό. Με την έκβαση του συνεδρίου ήταν συνδεδεμένη και η τύχη του Μάρτιν Σουλτς. Με το σχετικά οριακό Ναι παραμένει πρόεδρος του SPD. Αλλά θα πρέπει να κερδίσει και την επόμενη μάχη: το εσωκομματικό δημοψήφισμα για την τελική συμφωνία με τη Μέρκελ.