Μια πολιτεία κρίνεται από τη μεταχείριση που επιφυλάσσει στα πλέον αδύναμα μέλη της κοινωνίας. Η μεταχείριση αυτή, η αρωγή που τους προσφέρει ή τα μέσα που επιστρατεύει για να τα προστατεύσει, δίνει και το μέτρο της προσήλωσής της στις ανθρωπιστικές αξίες.

Οσα καταγράφει το ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ» για την κατάσταση στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ εκθέτουν δυστυχώς την πολιτεία. Χρονίως πάσχοντες υποχρεώνονται να περιμένουν ακόμη και τρεις ώρες στην ουρά για να προμηθευτούν σκευάσματα που είναι απαραίτητα για την ανακούφισή τους ή ακόμη και για την επιβίωσή τους. Υποβάλλονται σε μια αδιανόητη ταλαιπωρία πέφτοντας θύματα, εκτός όλων των άλλων, και μιας γραφειοκρατίας που δεν έχει μάθει να εξαιρεί κανέναν από τις αγκυλώσεις της.

Η ταπείνωση που υφίστανται αυτοί οι άνθρωποι είναι ταπείνωση όλων μας. Κυρίως συνιστά ταπείνωση για τους αρμόδιους υπουργούς που αντί να σπεύσουν να κάνουν ευκολότερη τη ζωή αυτών των ανθρώπων αναλώνονται σε καφενειακού τύπου πολιτικές αναλύσεις στα σόσιαλ μίντια. Οι υπουργοί αυτοί ξεχνούν ότι η «μεγάλη πολιτική» είναι το άθροισμα των μικρών καθημερινοτήτων. Επιμένουν δε να ασχημονούν χωρίς να διδάσκονται τίποτε από μια στάση ζωής δύναμης και καρτερίας.

Το χρέος της πολιτείας είναι να επισπεύσει όλες εκείνες τις διαδικασίες που θα οδηγήσουν στην αποσυμφόρηση των φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ. Καμία ημέρα δεν μπορεί να πάει χαμένη, καμία δικαιολογία δεν μπορεί να σταθεί. Δεν είναι μόνο ένα χρέος που απορρέει από την ευθύνη της διοίκησης. Είναι –πρωτίστως –ένα χρέος ηθικό.

Τελευταία Νέα