Καμία κυβέρνηση και πουθενά στον κόσμο δεν υποτιμά τη δύναμη της επικοινωνίας. Αλλά είναι μάλλον λίγες, και πάντως όχι και τόσο υποδειγματικές, εκείνες που κυβερνούν διεξάγοντας έναν διαρκή επικοινωνιακό πόλεμο. Που θεωρούν ότι το εις βάρος τους κλίμα μπορεί να αλλάξει με μερικά υποστηρικτικά πρωτοσέλιδα ή με φιλικά δελτία ειδήσεων. Και που αναγορεύουν σε εχθρούς όσους δεν τους τα προσφέρουν.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κήρυξε σχεδόν από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε την εξουσία έναν τέτοιον πόλεμο. Και ακόμη δυστυχέστερα, δεν πέρασε ούτε μία ημέρα που να μην κυβέρνησε με αυτόν τον γνώμονα, με την αντίληψη ότι περισσότερη σημασία από την ίδια την πραγματικότητα έχει η μάχη για το σερβίρισμα της πραγματικότητας.
Είναι κάτι που εξηγεί γιατί σήμερα, κι ενώ συμπληρώνει τρία χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας, αναλώνεται ακόμη και σε θνησιγενείς διαψεύσεις αλλά και γιατί εκτοξεύει επικοινωνιακά πυροτεχνήματα μολονότι γνωρίζει πως είναι εντελώς κούφια. Γιατί, δηλαδή, το οικονομικό επιτελείο βαφτίζει τις πληροφορίες «εκτιμήσεις» για να αυτοδιαψευστεί στη συνέχεια και γιατί ο κυβερνητικός εταίρος υπόσχεται σε μερίδα πολιτών την εξαγορά των στεγαστικών τους δανείων παραβιάζοντας δίκαιο και κοινή λογική.
Εδώ και τρία χρόνια η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιληφθεί ότι οι μάχες δεν κερδίζονται με τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς, αλλά στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής. Κάτι δηλαδή που έχουν αντιληφθεί εκείνες οι κυβερνήσεις που κάνουν τη δουλειά τους και αφήνουν τα μέσα να κάνουν τη δική τους. Που γνωρίζουν ότι με διαψεύσεις και πυροτεχνήματα δεν κέρδισε καμία κυβέρνηση. Και πουθενά στον κόσμο.
