Να ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα. Κάθε έλληνας πολίτης, απόστρατος στρατηγός ή ενεργός περιπτερούχος, δικαιούται να κάνει κόμμα.
Συνεπώς και ο στρατηγός Φράγκος. Και ο στρατηγός Φραγκούλης. Και ο στρατηγός Πλαστήρας αλλά εκ του τάφου –προφανώς!
Θα βρει όμως ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν; Αυτό είναι άλλο ζήτημα. Και δύσκολο.
Για πολλούς λόγους αλλά και έναν ιδιαιτέρως σοβαρό. Ο μέσος δεξιός ή πιο δεξιός ή κάργα δεξιός ή κεντροδεξιός ή κεντρώος ή κεντροαριστερός ψηφοφόρος έχει σήμερα μια βασική έγνοια: να φύγει ο Τσίπρας.
Χάρη στον Τσίπρα προφανώς –να του το αναγνωρίσουμε…
Τα υπόλοιπα θα τα βρούμε μετά. Και το Μακεδονικό και το Κυπριακό και το Μεσανατολικό και την κλιματική αλλαγή.
Δεν ξέρω αν η ανάκτηση της Ιμβρου και της Τενέδου που υπόσχεται ο πολέμαρχος στρατηγός ε.α. συναρπάζει τα πλήθη αλλά μπορεί να περιμένει τις εκλογές.
Υποψιάζομαι λοιπόν ότι οι υποψήφιοι ψηφοφόροι θα πουν του στρατηγού «άσε να φύγει ο Τσίπρας, μετά ζωνόμαστε τις παλάσκες!». Και θα ρίξουν «Μητσοτάκη» να το σιγουρέψουν.
Ηθικό δίδαγμα; Από στρατηγούς και κόμματα να φάνε κι οι κότες. Το στράτευμα λείπει.
Διότι ο μέσος δεξιός, πιο δεξιός, πολύ δεξιός, κεντροδεξιός κ.λπ. ψηφοφόρος που γονατίζει στους φόρους, που ματώνει στα δάνεια, που του παίρνουν το σπίτι και του κόβουν τη σύνταξη έχει φούρκα τον Τσίπρα.
Ούτε τους «γυφτοσκοπιανούς» (κατά την ευγενή έκφραση του στρατηγού), ούτε τον Μαχμούτ πασά Δράμαλη.
Εξ αυτού του λόγου λοιπόν ένας στρατηγός ε.α. θα μπορούσε ίσως να παρατηρήσει ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν στη Θεσσαλονίκη από ευαισθησία για τη Μακεδονία αλλά και για «να την πουν» του Τσίπρα. Οχι για να αποθεώσουν έναν νέο απόστρατο ηγέτη.
Αυτό φυσικά δεν εμποδίζει τον οιονδήποτε στρατηγό να φτιάξει και ένα και δυο και τρία κόμματα. Ορεξη να υπάρχει.
Υποψιάζομαι μάλιστα ότι το Μέγαρο Μαξίμου κάνει ό,τι μπορεί να το παρουσιάσει ως σοβαρό ενδεχόμενο.
Κάποιοι υπάλληλοι (του Μαξίμου) περιφέρουν την ιδέα από εφημερίδα σε εφημερίδα. Πρώτα με υποψήφιο αρχηγό τον Τζιτζικώστα, μετά με τον στρατηγό, αύριο με κάποιον άλλο –αν και πολύ φοβούμαι ότι κινδυνεύουν να καταλήξουν στον Κούλη Αποστολίδη εφόσον αρνηθεί ο Βασίλης Καρράς.
Κάποιοι συνεταίροι (του Μαξίμου) μπορεί να προσφέρονται να τσοντάρουν και στα έξοδα.
Αλλά άδικος κόπος. Και τζάμπα η φασαρία.
Διότι στις εκλογές κρίνονται κυβερνήσεις. Οχι εκστρατείες.
Κι αυτό δεν χρειάζεται να είσαι στρατηγός για να το καταλάβεις. Το ξέρει κι ο Σταμούλης ο λοχίας. Από την Αμφιλοχία!
