Από τα πολυάριθμα τηλεφωνήματα που έλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης μετά τη δημοσίευση του άρθρου του στα «ΝΕΑ» της Δευτέρας, στο οποίο αποκάλυψε, για πρώτη φορά, τι είχε συμβεί στο Υπουργικό Συμβούλιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1991 για το Σκοπιανό, ένα είχε εντελώς ξεχωριστή σημασία: ήταν από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος, ως γνωστόν, ήταν υπουργός Εξωτερικών εκείνη την περίοδο. Ο Σαμαράς συνεχάρη τον Μίκη γιατί, όπως είπε, αποκατέστησε μια πολύ σημαντική αλήθεια: ότι κάθε άλλο παρά έκανε του κεφαλιού του όταν διαμόρφωσε τη γνωστή στάση για το Μακεδονικό. Οπως γράφει αναλυτικά ο Μίκης, ο Σαμαράς έπειτα από εκείνη τη συνεδρίαση είχε λάβει ξεκάθαρες οδηγίες γι’ αυτήν τη στάση από το Υπουργικό Συμβούλιο και τον πρωθυπουργό, οδηγίες οι οποίες διαμόρφωσαν τελικά και την εθνική θέση των πολιτικών αρχηγών το 1992. Και θυμίζει με νόημα ότι το μόνο που έκανε ήταν να τις φέρει εις πέρας, χωρίς να τις αλλάξει ή να τις εγκαταλείψει, παρά τα όσα έχουν γραφτεί όλα αυτά τα χρόνια. Γι’ αυτό τον ευχαρίστησε θερμά: για την αποκατάσταση της κρίσιμης αυτής αλήθειας, η οποία, ας σημειωθεί, δεν διαψεύστηκε από κανέναν. Πολύ δε περισσότερο επειδή δεν προέρχονται και από τον ίδιο πολιτικό χώρο.

Τιτιβίσματα

Αν δεν ήξερα ότι, λόγω του ταξιδιού Τσίπρα στο Νταβός, η χθεσινή μέρα ήταν «νεκρή» για την κυβέρνηση, θα πίστευα ότι βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο. Το λέω γιατί δεν προλάβαινα να μετρώ μηνύματα από τον επίσημο λογαριασμό της κυβέρνησης στο twitter, την ώρα που αντίστοιχα μηνύματα ανέβαιναν και στον λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Και με θέμα «απολογισμός του κυβερνητικού έργου». Επί της ουσίας, πάντως, δεν είναι τίποτε περισσότερο από τα γνωστά σποτάκια που έχουν γυρίσει το Μαξίμου (κατά κύριο λόγο) και η Κουμουνδούρου, με τους παρατηρητικούς να σημειώνουν ότι στα κυβερνητικά σποτ, κάτω από το εθνόσημο, δεν αναφέρεται το ορθό «Ελληνική Δημοκρατία» – όπως υπάρχει σε όλες τις σφραγίδες και τα επίσημα έγγραφα –, αλλά ο όρος «Ελληνική Κυβέρνηση». Δεν θέλω να βάζω κι άλλες φιτιλιές στον μικρό κυβερνητικό εταίρο, αλλά όφειλα να ενημερώσω για αυτήν τη μικρή αλλαγή, δεν όφειλα;

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται;

Αλλες εποχές, άλλες συνθήκες, άλλα μεγέθη. Αλλά κοινός τόπος, το Νταβός. Εξηγούμαι αμέσως. Τριάντα χρόνια πριν, εκεί, ο Ανδρέας Παπανδρέου συναντούσε τον Τουργκούτ Οζάλ μετά την ελληνοτουρκική κρίση που παραλίγο να οδηγήσει σε σύρραξη στο Αιγαίο και το «mea culpa» που ακολούθησε από τον έλληνα πρωθυπουργό στη Βουλή. Τα θυμήθηκα όλα αυτά γιατί σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας έχει εκεί ένα ραντεβού αντίστοιχης σημασίας με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ, με την κυβέρνηση πρώτη να έχει καλλιεργήσει σημαντικές προσδοκίες για την επίλυση του Ονοματολογικού. Μιας και όλοι ξέρουμε πως είναι θαυμαστής του Ανδρέα – για να μην πω αντιγραφέας –, θα υποχρεωθεί άραγε να πει κι ο Τσίπρας «mea culpa» μετά τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, επιβεβαιώνοντας το μαρξιστικό κλισέ που θέλει την Ιστορία να επαναλαμβάνεται σαν φάρσα;

Γλώσσα μαλλιαρή

Χθες, συνεδρίασε η Ειδική Επιτροπή Ελληνισμού και Διασποράς της Βουλής. Εκεί, όπως έμαθα, τσακώθηκαν οι συριζαίοι με τους νεοδημοκράτες για την ΕΡΤ και το αν έδειξε ή όχι το συλλαλητήριο. Ο σύντροφος Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, που προήδρευε, κατέληξε να αποκαλέσει «όχι συν-αδέλφους, αλλά πλην-αδέλφους» τους γαλάζιους. Πώς το έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος; Η «μαλλιαρή» είναι ο μεγαλύτερος εχθρός ουχί της καθαρευούσης, την οποίαν είναι αδύνατον να επηρεάση, αλλά της δημοτικής.

Πατούλης για δήμαρχος (Αθηναίων)

Μπορεί η Ολγα Κεφαλογιάννη να κολακεύεται από σχετικές ερωτήσεις και να αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσει τον Δήμο Αθηναίων, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι άλλοι έχουν λιγότερους ενδοιασμούς και σπεύδουν να προκαταλάβουν τις εξελίξεις – και τις αποφάσεις της ΝΔ. Αναφέρομαι στον Γιώργο Πατούλη, ο οποίος πληροφορούμαι ότι έκλεισε μεγάλη αίθουσα σε αθηναϊκό ξενοδοχείο, προκειμένου να κόψει στις 12 Φεβρουαρίου την πρωτοχρονιάτικη πίτα του ομίλου πολιτών Αθήνα, Πρωτεύουσα Ξανά, του οποίου είναι επικεφαλής. Πρόκειται για όμιλο που χωράει τις φιλοδοξίες Πατούλη και θα μετατραπεί σε δημοτικό συνδυασμό όταν δοθεί το σήμα για τον Δήμο της Αθήνας. Με διαβεβαιώνουν δε ότι έχει αρχίσει κινητοποίηση για να αγκαλιάσουν οι Αθηναίοι την εκδήλωση. Από τη πλευρά μου, δεν αμφιβάλλω για τη λάμψη της, όπως δεν αποκλείω να πέσει στον Πατούλη και το φλουρί της πίτας.

Συκωτάκι σενιάν

Προχθές το βράδυ ο Σταύρος Θεοδωράκης και αρκετοί συνεργάτες του στο Ποτάμι έκαναν το τραπέζι στους συναδέλφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ. Το μενού που μου μεταφέρθηκε ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Λευκός ταραμάς, χταπόδι με φασόλια χάντρες, ριζότο με θαλασσινά και λαβράκι με σπανάκι. Κρασί λευκό και κόκκινο και η απαραίτητη τσικουδιά για τη χώνεψη. Βέβαια, επειδή ποτέ δεν βγάζεις άκρη με τους δημοσιογράφους, σχολιάστηκε πως δεν είχε γλυκό για το κλείσιμο. Εμένα, πάλι, άλλο μου έκανε εντύπωση. Ανάμεσα στα παραπάνω θαλασσινά σερβιρίστηκε κι ένα πιάτο με λεπτές φέτες συκωτιού ψημένες κάπως σενιάν, ήτοι μισοψημένες. Θα παραβλέψω το ψήσιμο γιατί γούστα είναι αυτά, θα πω όμως ότι εγώ ξέρω πως ο Σταύρος θα ψηθεί στο κυνήγι του σταυρού. Δεν σκοπεύει, δηλαδή, να δεχθεί θέση στο Επικρατείας ή στην Ευρωβουλή.