Πολύ σωστά κάνει η Ντόρα Μπακογιάννη και δηλώνει ότι δεν θα πάει στο συλλαλητήριο της Αθήνας για το Μακεδονικό. Προφανώς και δεν έχει κανέναν λόγο να σπεύσει σε ένα πανηγύρι, το οποίο απάδει της ιδεολογίας της.

Από την άλλη πλευρά, ευλόγως και ρεαλιστικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλαβε μια θέση για το Μακεδονικό, μη αφουγκραζόμενος τις ανησυχίες της Ντόρας Μπακογιάννη, κάποιων φιλελεύθερων εντός του κόμματός του και, πολύ περισσότερο, τη συνεπή στάση πολλών κεντροαριστερών που από παλιά θεωρούν (και ορθώς) ότι η Ελλάδα δεν κινδυνεύει από τη μικρή και φτωχή γειτονική χώρα. Ενδεχομένως και κόντρα στη δική του ιδεολογία.

Καβάλησε άραγε ο κ. Μητσοτάκης τον Βουκεφάλα; Κάθε άλλο. Αλλά οφείλει να προστατεύσει το κόμμα του από την προσπάθεια διεμβολισμού στα δεξιά του –την οποία επιχείρησε ο Πρωθυπουργός. Οι επικριτές του προέδρου της ΝΔ θεωρούν δεδομένο ότι ηγείται ενός κόμματος φιλελεύθερου – εκσυγχρονιστικού κι ότι, αφουγκραζόμενος τα συλλαλητήρια, προδίδει τον χαρακτήρα του. Η ανάλυση αυτή είναι λάθος. Η ΝΔ είναι ένα μεγάλο δεξιό κόμμα, στο οποίο συμμετέχουν φιλελεύθερες φωνές. Η κομματική βάση, όμως, φοβάμαι ότι βρίσκει νόημα περισσότερο σε συμβολισμούς, όπως ο συμβολισμός του ονόματος της ΠΓΔ της Μακεδονίας, παρά στην επιθετική κατάκτηση της παγκοσμιοποίησης διά της προόδου. Ο αρχηγός της ΝΔ δεν μπορεί να αγνοήσει αυτή την κομματική βάση. Πολύ περισσότερο, δεν είναι δυνατόν να την αφήσει έρμαιο στις ορέξεις μιας εξτρεμιστικής Ακροδεξιάς, υπαρκτής ή υπό κυοφορία. Δεν είναι δυνατόν να επιτρέψει τη λεηλασία του κόμματός του δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια.

Η στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη, προχθές, περιχαράκωσε τη ΝΔ. Και έδωσε το μέτρο των πραγμάτων στην κυβέρνηση. Ο κ. Τσίπρας, ο οποίος στη συνάντηση με τον κ. Ζάεφ, πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας, είπε ότι «πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον αλυτρωτισμό σε όλες του τις μορφές», μοιάζει να συντονίστηκε εσπευσμένα με τον πρόεδρο της ΝΔ. Δεν έχει άλλωστε επιλογές. Δεν τον παίρνει να συγκρουστεί με τον ανυποχώρητο (για λόγους πολιτικής ύπαρξης) Πάνο Καμμένο ούτε μπορεί να ελπίζει βάσιμα σε μια διεύρυνση προς την όντως ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά μόνο με αντικείμενο το Μακεδονικό.

Ακόμα κι ο ιδεολόγος Σταύρος Θεοδωράκης δεν μπορεί να μη θυμάται πώς του φέρθηκε ο Αλέξης όταν τον βοήθησε να κάνει την κωλοτούμπα μετά το δημοψήφισμα. Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή η πολιτική δεν είναι αποκλειστικά υπόθεση της ιδεολογίας.

Τελευταία Νέα