Περιμέναμε γκούλας, με το κρεατάκι του, τις καυτερές του πάπρικες και το μπούκοβο για να ζεσταθούμε από το κρύο και μας βγήκε νερόβραστος φιδές της Μεγάλης Παρασκευής.
Ο Ολυμπιακός ήθελε αλλά δεν μπορούσε. Η ΑΕΚ ούτε ήθελε ούτε μπορούσε σε σημείο που να δημιουργεί αποχαυνωτικές καταστάσεις.
Ο Δικέφαλος προτίμησε το ντιμινουέντο, τη βαθμιαία ελάττωση της έντασης, ώστε να επιζήσει της σεισμικής δόνησης στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Θεμιτό όταν υπάρχει και η ρεβάνς. Η εικόνα του ωστόσο έμοιαζε με μικρομεσαίο ταλαίπωρο που φορά σινιέ ρούχα.
Ούτε οι βρυχηθμοί, ούτε η θέση του στη βαθμολογία δικαιολόγησαν το θέαμα που παρουσίασε.
Αλλωστε, στόχος του ήταν η επιτυχία στον ανασταλτικό τομέα στον οποίον διέπρεψε ο Κώστας Γαλανόπουλος.
Εκ του αποτελέσματος, κρίνεται επιτυχημένο το σαμποτάζ στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Ωστόσο το ματς δεν συμπεριλαμβάνεται μεταξύ αυτών που μπορεί να κληθεί η ποδοσφαιρική αστυνομία. Κρατήθηκαν τα προσχήματα στην ποιότητα και διατηρήθηκε η ποδοσφαιρική ορθότητα.
Το συμπέρασμα από τη χθεσινή βραδιά στο Γεώργιος Καραϊσκάκης είναι ξεκάθαρο: ο αποκλεισμός από το Κύπελλο προκαλεί φόβο ένθεν κακείθεν γιατί όλοι αντιλαμβάνονται πως θα ενεργοποιηθούν ρήγματα που στο παρελθόν έχουν δώσει ισχυρούς σεισμούς. Κάποιοι θα βρεθούν καταπλακωμένοι από τα ερείπια, γι’ αυτό κανένας από τους πρωταγωνιστές δεν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει το μέλλον του.
