Σπάνια κατορθώνει μια δικαστής να κλέψει την παράσταση στη διάρκεια μιας δίκης, ιδίως όταν επιμένει από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή πως «δεν είμαι εγώ το θέμα, ποτέ δεν ήμουν εγώ το θέμα, εγώ κάνω απλώς τη δουλειά μου». Συνέβη όμως στην περίπτωση της Ρόζμαρι Ακουιλίνα, της δικαστού από το Μίσιγκαν που καταδίκασε προχθές τον 56χρονο Λάρι Νάσαρ, τον διαβόητο πια πρώην οστεοπαθητικό της αμερικανικής ομοσπονδίας ενόργανης γυμναστικής, σε τουλάχιστον 40 χρόνια που μπορεί να φτάσουν έως και τα 175 χρόνια φυλάκισης για τη σεξουαλική κακοποίηση δεκάδων ανήλικων κοριτσιών, ανάμεσά τους και ολυμπιονίκες όπως η Σιμόν Μπάιλς, η Μακέιλα Μαρόνι, η Τζέιμι Ντάντζερ, η Αλι Ράισμαν και η Τζορντίν Γουίμπερ.

Αναρίθμητα μέσα ενημέρωσης από ολόκληρο τον κόσμο την πιέζουν για μία συνέντευξη. Μέχρι και η στήλη της «Guardian» για τη μόδα ασχολήθηκε με αυτήν ανακηρύσσοντάς την «μαζί και όλες τις γυναίκες σε αυτή τη δίκη υποδείγματα στυλ, ήθους και ανθρώπινης αξιοπρέπειας για το 2018». «Μοιάζει με μια καλή μάγισσα και Θεός ξέρει πόσο σκληρά δουλεύει για να διορθώσει τα άδικα», επιχειρηματολόγησε η υπεύθυνη.

Γιατί η Ρόζμαρι Ακουιλίνα δεν περιορίστηκε στον κλισαρισμένο ρόλο του απαθούς, ανέκφραστου δικαστή, άνοιξε τη δικαστική της αίθουσα σε όποιο θύμα του Νάσαρ ήθελε να πάρει τον λόγο. Ακουσε προσεκτικά, ενθάρρυνε, παρηγόρησε και παίνεψε συνολικά 163 νέες γυναίκες που είχαν ανάγκη να μιλήσουν, που μιλούσαν συχνά για πρώτη φορά, και μετέτρεψε τελικά αυτή τη δίκη σε μία συλλογική καθαρτική συνεδρία. Αν και δεν ήταν ακριβώς δίκη: ο Νάσαρ έχει ήδη καταδικαστεί από ομοσπονδιακό δικαστήριο σε 60 χρόνια φυλάκισης για κατοχή παιδικού πορνογραφικού υλικού. Και είχε ήδη αποδεχθεί την ενοχή του σε δέκα κατηγορίες σεξουαλικής επίθεσης πρώτου βαθμού. Η Ακουιλίνα κλήθηκε απλώς να του επιβάλει μια ποινή. Παρά τις διαμαρτυρίες του, ωστόσο, δέχθηκε να καταθέσουν στο δικαστήριο ακόμα και θύματα άσχετα με αυτές τις δέκα περιπτώσεις. Αρχικά, οι υπεύθυνοι περίμεναν 88 νέες γυναίκες. Κάτι όμως οι ζωντανές μεταδόσεις, κάτι οι συγκλονιστικές μαρτυρίες, κάτι και ο ρόλος ψυχοθεραπεύτριας που ανέλαβε αυθόρμητα η Ακουιλίνα, προσήλθαν τελικά 163. Οι ακροάσεις διήρκεσαν μία ολόκληρη εβδομάδα.

«Είναι δύσκολο για μία είδηση που δεν αφορά τον Τραμπ να αποσπάσει το ενδιαφέρον αυτές τις μέρες –ακόμα πιο δύσκολο όταν η είδηση αφορά ένα άθλημα, την ενόργανη γυμναστική, με το οποίο οι περισσότεροι Αμερικανοί ασχολούνται για μία και μόνο εβδομάδα κάθε τέσσερα χρόνια. Αλλά η Ρόζμαρι Ακουιλίνα φρόντισε να πάρει η υπόθεση τη μέγιστη δυνατή δημοσιότητα», σχολίασε χαρακτηριστικά στην «Washington Post» ο Κάλουμ Μπόρτσερς. Οταν ο Νάσαρ διαμαρτυρήθηκε πως δεν άντεχε να ακούει τις μαρτυρίες, του είπε κοφτά: «Το να περάσεις τέσσερις-πέντε ημέρες ακούγοντάς τες είναι μια ασήμαντη δοκιμασία σε σύγκριση με τις ώρες ευχαρίστησης που είχες εις βάρος τους». Και αφού «υπέγραψε τη θανατική καταδίκη» του Νάσαρ, βέβαιη πια πως θα πεθάνει στη φυλακή, έδωσε και πάλι τον λόγο στα θύματα, για μια αυτοσχέδια συνέντευξη Τύπου.

«Τα κορίτσια έγιναν πλέον γυναίκες, Λάρι»

Επί επτά ημέρες, χάρη στη δικαστή Ακουιλίνα και τη ζωντανή μετάδοση, ολόκληρη η Αμερική άκουγε έφηβες και νεαρές γυναίκες να περιγράφουν αναλυτικά τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν, κάποιες από αυτές ενώ δεν είχαν καν κλείσει τα δέκα τους χρόνια, στα χέρια του Νάσαρ, στο παρασκήνιο αγώνων ή προπονήσεων, υπό την κάλυψη «θεραπευτικών μαλάξεων». Η Κάιλ Στίβενς μίλησε για το πώς διαλύθηκε η σχέση της με τον πατέρα της όταν εκείνος αρνήθηκε να την πιστέψει και πώς αργότερα, όταν έμαθε την αλήθεια, αυτοκτόνησε. Η Ντόνα Μάρκαμ, μητέρα της Τσέλσι Μάρκαμ, αφηγήθηκε την κακοποίηση που υπέστη η κόρη της και πώς αργότερα εξαιτίας αυτού έδωσε τέλος στη ζωή της. Η ολυμπιονίκης Αλι Ράισμαν εξαπέλυσε ένα δριμύ κατηγορώ εναντίον της αμερικανικής ομοσπονδίας, αλλά και της Ολυμπιακής Επιτροπής των ΗΠΑ, για την απάθεια που επέδειξαν παρότι δέχονταν παράπονα για τον Νάσερ επί δεκαετίες – μόλις τώρα, πολύ αργά για μια ολόκληρη γενιά αθλητριών, έχουν αρχίσει να πέφτουν κεφάλια στην ομοσπονδία καθώς και στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, όπου επίσης εργαζόταν ο Νάσαρ.

Το πιο συγκλονιστικό κομμάτι των μαρτυριών, ωστόσο, ήταν ενδεχομένως η γενναιότητα με την οποία απευθύνθηκαν πολλές νεαρές γυναίκες στον ίδιο τον Νάσαρ. «Ξέρεις, Λάρι, τα μικρά κορίτσια δεν μένουν μικρά όλη τη ζωή τους» του είπε η Κάιλ Στίβενς. «Καταλαβαίνεις τώρα, Λάρι, πως οι γυναίκες που τόσο απάνθρωπα κακοποιούσες για τόσο καιρό είναι τώρα μια δύναμη, κι εσύ δεν είσαι τίποτα» του είπε η Αλι Ράισμαν.