Στο Νταβός υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς, κάτι σαν παράδoση. Η παροιμία λέει ότι εκεί οι δισεκατομμυριούχοι ενημερώνουν τους εκατομμυριούχους για την κατάσταση των μεσαίων τάξεων.
Υπάρχει επίσης ένα ειδικό λεξιλόγιο. Για παράδειγμα, ο όρος Chatham house, ο οποίος χρησιμοποιείται για τις κλειστές συζητήσεις. Σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να αναφερθεί σε αυτό που είπε κάποιος άλλος στη συνάντησή τους, χωρίς όμως να αποκαλύπτει την ιδιότητα του ατόμου ή τον τόπο όπου το είπε. Είναι ένας άγραφος νόμος που υπάρχει από το 1927, πήρε το όνομα του από τη λέσχη Chatham και επιτρέπει τη διατήρηση της ανωνυμίας και de facto την ελευθερία του λόγου στις συζητήσεις. Είναι δηλαδή κωδικοί διακριτικότητας.
Ωστόσο, φέτος, οι κανόνες «ξεχείλωσαν». Οχι επειδή ήταν παρών ο πληθωρικός Donald Trump, αλλά επειδή αυτή η διοργάνωση ήταν κάτι σαν κοσμικό κάλεσμα. Στους διαδρόμους, στις συνεδρίες, αλλά και έξω από τον χώρο του φόρουμ, όπου οι μεγάλες πολυεθνικές είχαν δημιουργήσει hubs, συνέβαινε κάτι πρωτοφανές, όπως μας περιγράφουν αυτόπτες μάρτυρες: υπήρχε μια διάχυτη ευφορία, που δεν μπόρεσε να την περιορίσει ούτε η μεγαλύτερη χιονόπτωση από το 1995.
Για ποιον λόγο; Ισως γιατί πριν από έναν χρόνο τα μάτια του πολιτικού και του χρηματοπιστωτικού κόσμου ήταν στραμμένα στο Νταβός με πολύ μεγάλη αγωνία. Ο Donald Trump είχε μόλις αναλάβει την προεδρία των ΗΠΑ –απουσίαζε από τις ελβετικές Αλπεις αλλά «ακούγονταν» οι δηλώσεις του περί «America First». Την ίδια ώρα οι συζητήσεις για το δημοψήφισμα του Brexit άναβαν και ο κινέζος πρόεδρος Xi Jinping έκλεβε την παράσταση. Η παγκόσμια οικονομία ήταν νευρική, η αβεβαιότητα κυριαρχούσε και το Παγκόσμιο Φόρουμ του Νταβός κατέγραφε κυρίως τα μεγάλα προβλήματα της ΕΕ.
Φέτος, όμως, δέκα χρόνια μετά το ξεκίνημα της κρίσης, με την πτώχευση της Lehman Brothers, η παγκόσμια ανάπτυξη είναι γεγονός, η Ευρώπη επανέρχεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας και οι αρχηγοί της, Angela Merkel και Emmanuel Macron, μπορούν πλέον να προειδοποιούν για τον προστατευτισμό, από θέση ισχύος.
Ομως αυτή η ευφορία είναι τόση που τελικώς είναι ανησυχητική. Καιροφυλακτούν αιτίες που μπορούν να αντιστρέψουν την τάση και είναι πολλές: η αύξηση της ανισότητας διεθνώς, οι εθνικιστικές εξάρσεις, ο προστατευτισμός, η αλλαγή του κλίματος και ο αντίκτυπος των νέων τεχνολογιών στην απασχόληση. Σε αυτά τα θέματα μάλλον ισχύει ακόμα ο νόμος του Chatham house…
Τελευταία Νέα