Μοιάζει με ανέκδοτο η άποψη ότι τάχα ένα ντέρμπι Αιωνίων δεν έχει ενδιαφέρον, ακόμη και στην προκειμένη (αποψινή) συγκυρία που βρίσκει τον αδιάφθορο Παναθηναϊκό τρεις νίκες μπροστά από τον καταρρέοντα Ολυμπιακό.

Οσο οι Κόκκινοι βλέπουν το (ανέκαθεν αφιλόξενο) ΟΑΚΑ ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ, μπας και εξαγνιστούν σε επίπεδο γοήτρου και σημείου αναφοράς για τις απανωτές αμαρτίες τους, άλλο τόσο οι Πράσινοι επιθυμούν σφόδρα να τους ρίξουν στο κανναβάτσο για πέμπτη απανωτή φορά, να εδραιώσουν την κυριαρχία τους και να την εξαργυρώσουν κατά το δοκούν.

Ο αγώνας δεν θα κρίνει, ως είθισται, την πρωτιά στην κανονική περίοδο και το εξ αυτής παρελκόμενο πλεονέκτημα έδρας στα πλέι οφ, ωστόσο υφίστανται κίνητρα που ξεπερνούν το (χαμένο για τον Ολυμπιακό και εξασφαλισμένο από τον Παναθηναϊκό) Νο 1 της κατάταξης.

Οι Πειραιώτες πιέζονται αφόρητα και αναζητούν τη χαμένη ταυτότητα, την πνευματική δύναμη, την αμυντική αντίδραση, τις ιδέες στην επίθεση, τους ρόλους κάποιων παικτών και την εξιλέωση για τις σφαλιάρες στη Βιτόρια, στη Μόσχα και στο Βελιγράδι.

Οι οικοδεσπότες επιδιώκουν να αφήσουν πίσω τις δυο ήττες (Φενέρμπαχτσε, ΤΣΣΚΑ Μόσχας) που τους χάλασαν τη ζαχαρένια, τις δυο παρ’ ολίγον ήττες από το Λαύριο και τη Ζαλγκίρις και να διαχειριστούν τον κάματο από τις τρεις παρατάσεις και τη σπέκουλα για την ανάγκη απόκτησης ενός παίκτη ρακέτας.

Σε κάθε περίπτωση, πάνω στο παρκέ του ΟΑΚΑ δοκιμάζονται τα «πρέπει», τα «θέλω» και τα «μπορώ» αμφοτέρων…

Τελευταία Νέα