Στόχοι
Δικαιούται κάποιος να υποθέσει πως το Μακεδονικό δεν ήταν εκείνο που πραγματικά έχει στο μυαλό του ως προτεραιότητα ο Τσίπρας μόνο και μόνο επειδή σε ορισμένες συναντήσεις ξεκίνησε την κουβέντα με το Αλβανικό. Με έναν αρχηγό μιλούσαν μια ώρα για το Αλβανικό. Με έναν άλλο, μισή. Κάποιοι, πάντως, απ’ όσους βρέθηκαν απέναντί του, στον λευκό καναπέ, επισημαίνουν πως διέκριναν μια ειλικρινή από μέρους του αισιοδοξία πως θα λύσει το Σκοπιανό. Και την κρυφή επιθυμία να δημιουργήσει μια άλλου είδους πλειοψηφία στο εν λόγω θέμα. Οχι με τη συνδρομή κομμάτων. Με τη βοήθεια μεμονωμένων βουλευτών. Στην ανάλυση τους, άρα, «ο Τσίπρας δεν θέλει ακόμη να διώξει τον Καμμένο, θέλει να τον περιθωριοποιήσει». Μέχρι και όσοι δέχθηκαν έντονο φλερτ, το εξέλαβαν ως φλερτ με απώτερο σκοπό μια συμμαχία για το Μακεδονικό. Οχι μια γενικότερη – στην οποία, εξάλλου, ούτε καν εκείνοι που τον άκουσαν με λιγότερη προκατάληψη δεν είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν. Με δυο λόγια, «κάνει πολιτικό χειρισμό» κατά τα συριζαϊκά ειωθότα μεν, περιορισμένου ορίζοντα δε.{