Από τον Νοέμβριο που ανακοινώθηκαν μια προσεκτική ματιά στους διεκδικητές των φετινών Γκράμι αρκούσε για να ελπίσει κανείς ότι η Αμερικανική Ακαδημία Ηχογράφησης που τα απονέμει θα έκανε αυτή τη χρονιά τη διαφορά: ο Κέντρικ Λαμάρ ίσως ήταν η ώρα να τιμηθεί επιτέλους για το άλμπουμ της χρονιάς («DAMN.» εν προκειμένω) έπειτα από τρεις υποψηφιότητες στο παρελθόν· η ραπ που τόσο περίτεχνα υπηρετεί, κυρίαρχη πια στα αμερικανικά charts, θα μπορούσε να μην περιφρονηθεί περαιτέρω από τον θεσμό, έστω με κάποιο βραβείο στον Jay Z, του οποίου το «4:44» εμφανιζόταν σε οκτώ κατηγορίες· ακόμα και το εμπορικά ακαταμάχητο «Despacito» των Λούις Φόνσι και Daddy Yankee θα μπορούσε να γίνει το πρώτο ισπανόφωνο τραγούδι της χρονιάς και η Rapsody, η πρώτη μουσικός με το καλύτερο ραπ άλμπουμ.
Ολα αυτά όμως μάλλον ευσεβείς πόθους ή παραναγνώσεις συνιστούσαν. Στην τελετή απονομής των 60ών Βραβείων Γκράμι, που την Κυριακή το βράδυ, για πρώτη φορά έπειτα από δεκαπέντε χρόνια, πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη, μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Μπρούνο Μαρς. Το νεο-φανκ πόνημά του «24K Magic» διακρίθηκε ως άλμπουμ της χρονιάς, ενώ το ομώνυμο τραγούδι και το «That’s what I like» κέρδισαν στις κατηγορίες καλύτερης ηχογράφησης και τραγουδιού αντίστοιχα. Τα Γκράμι καλύτερου r&b άλμπουμ, τραγουδιού και εκτέλεσης έγιναν επίσης δικά του, τη στιγμή που Jay Z δεν πήρε κανένα και ο Λαμάρ έφυγε με τα μάλλον παρηγορητικά βραβεία καλύτερης ραπ εκτέλεσης, καλύτερου βίντεο και καλύτερου ραπ τραγουδιού (για το «Humble»), αλλά και καλύτερης ραπ ερμηνείας (για το «Loyalty») και καλύτερου ραπ άλμπουμ.
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ. Παρουσιαστής της βραδιάς ήταν ο κωμικός Τζέιμς Κόρντεν. Εκτός από τη σκηνή του «Madison Square Garden», το κοινό είχε την ευκαιρία να τον απολαύσει και σε ένα μαγνητοσκοπημένο σατιρικό βίντεο όπου ζητούσε από διάφορους μουσικούς να αναγνώσουν αποσπάσματα από το «Fire and Fury» του Μάικλ Βολφ, ένα βιβλίο που επιχειρεί να αποκαλύψει τη χαοτική καθημερινή συμπεριφορά του Ντόναλντ Τραμπ και του οποίου ένα μέρος, στο τέλος του βίντεο, προς έκπληξη όχι ακριβώς όλων, διάβασε και η Χίλαρι Κλίντον εστιάζοντας στην προτίμηση του προέδρου στα MacDonalds –η απάντηση της προεδρίας ήρθε μέσω του τιτιβίσματος «το να διαβάζεις ένα βιβλίο γεμάτο ψευδείς ειδήσεις στα Βραβεία Γκράμι μοιάζει καλό βραβείο παρηγοριάς αν έχεις χάσει την προεδρία», που έγραψε ο γιος του Τραμπ.
Σε άλλες, όλο και πιο συνηθισμένες χρόνο με το χρόνο πολιτικές στιγμές της βραδιάς, η Μεξικανο-Κουβανή Καμίλα Καμπέγιο μίλησε με λόγια υποστηρικτικά για τους μετανάστες χωρίς έγγραφα και τα παιδιά τους λίγο πριν οι U2 παίξουν το «Get out of your own way», με το Αγαλμα της Ελευθερίας να διακρίνεται στο φόντο· πολλοί από τους καλεσμένους κρατούσαν λευκά τριαντάφυλλα σε ένδειξη αλληλεγγύης στα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ η Τζανέλ Μονά έβγαλε έναν πύρινο λόγο για την αντιμετώπιση των γυναικών στη μουσική βιομηχανία· η Lady Gaga ενσωμάτωσε με νόημα τις λέξεις «time’s up» στην εκτέλεση του τραγουδιού της «Joanne», ενώ στον απόηχο της διαμάχης της με τον παραγωγό Dr Luke, τον οποίο κατηγορεί για βιασμό, η Κέσα συγκίνησε πολλούς παίζοντας με τη σύμπραξη αρκετών τραγουδιστριών το κομμάτι «Praying». Πέραν τούτων όμως, ουδέν: ούτε εκείνη πήρε κάποιο βραβείο ούτε η επονομαζόμενη SZA, η μουσικός με τις περισσότερες υποψηφιότητες της φετινής τελετής.
ΚΟΕΝ ΚΑΙ ΚΑΡΙ ΦΙΣΕΡ. Στις ζωντανές εμφανίσεις της βραδιάς ξεχώρισαν εκείνη του Ελτον Τζον με τη Μάιλι Σάιρους, του Σαμ Σμιθ ή του Κέντρικ Λαμάρ. Στις υπόλοιπες βραβεύσεις, υπήρχαν και δύο μεταθανάτιες: του Λέοναρντ Κοέν για την καλύτερη ροκ ερμηνεία με το κομμάτι «You want it darker» και της Κάρι Φίσερ για το καλύτερο άλμπουμ πρόζας όπου διαγωνίστηκε η ηχογραφημένη εκδοχή του βιβλίου της «The Princess Diarist». Η 21χρονη Καναδή Αλέσια Κάρα τιμήθηκε ως η καλύτερη νέα καλλιτέχνις, ενώ ο Εντ Σίραν κέρδισε τα Γκράμι καλύτερου ποπ άλμπουμ (για το «Divide») και καλύτερης ποπ εκτέλεσης (για το «Shape of you»). Το καλύτερο ροκ άλμπουμ ήταν το «A deeper understanding» των The War on Drugs, ενώ οι γερμανοί Kraftwerk τιμήθηκαν από τον θεσμό για πρώτη φορά στην καριέρα τους, με τη ζωντανή τους ηχογράφηση «3-D The catalogue» να κερδίζει το βραβείο καλύτερου χορευτικού/ηλεκτρονικού άλμπουμ.
