«Θα συνεργαστείτε με τον Τσίπρα;» ρώτησα προ 15ημέρου την πρόεδρο Φώφη –είχε μόλις ξεκινήσει η εντατικοποίηση της διαπραγμάτευσης για το Σκοπιανό, και είχαν αρχίσει ήδη να ακούγονται οι πρώτοι τριγμοί της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εξαιτίας της διαφαινόμενης διαφοροποίησης του Καμμένου και των συν αυτώ από τη γραμμή Τσίπρα.
–Μα τι λες, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα, και ούτε και υπήρξε ποτέ, μου είχε πει.
Αντέτεινα τα περί μυστικών συνομιλιών, με διαμεσολαβητές πολλούς και διαφόρους, ένθεν κακείθεν…
–Ενα σοβαρό πρόβλημα που έχει αυτή η κυβέρνηση είναι ότι δεν διαθέτει κανέναν δίαυλο επικοινωνίας με κανέναν. Εγώ είμαι στην πολιτική από το ’87, στο γραφείο του πατέρα μου, και γνώριζα ότι πάντα υπήρχαν δίαυλοι μεταξύ της κυβέρνησης και των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Εδώ, με αυτούς, δεν υπάρχει τίποτε. Και ούτε μπορείς και να έχεις εμπιστοσύνη σε κάποιον. Αλλα λέει ο ένας, άλλα ο άλλος.
–Ούτε σε περίπτωση που ο Καμμένος φύγει από την κυβέρνηση θα μπείτε σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ;.
–Οχι βέβαια, είχε έρθει η κοφτή απάντηση.
–Και τι θα γίνει;.
–Εμείς δεν μπαίνουμε σε κυβέρνηση, ας ψάξει αλλού. Αλλιώς υπάρχει διέξοδος.
–Μετεκλογικά ίσως; Λέγεται ότι θα μετείχατε σε ένα κυβερνητικό σχήμα με τον ΣΥΡΙΖΑ.
–Πώς να μιλήσω για το τι θα κάνουμε μετεκλογικά, αν δεν ξέρουμε τι ποσοστά θα πάρουμε στις εκλογές. Τι θα πάρουμε εμείς, τι θα πάρει ο Μητσοτάκης και τι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ολα θα εξαρτηθούν από το τι θα βγάλουν οι κάλπες.
(Μικρή συμβολή, ας θεωρηθούν τα παραπάνω, στα όσα διακινήθηκαν χθες ως απάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου για τα περί πιθανής συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Κινήματος, στην περίπτωση που ο Καμμένος την «κάνει» από την κυβέρνηση λόγω του «Σκοπιανού».)

Αρρηκτοι δεσμοί
Συμβολή, αλλά και μια απάντηση ίσως στα όσα μαγειρεύει το Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία ο πρόεδρος Αλέξης και όσοι τον περιβάλλουν. Αλλά ευτυχώς, ο (συν)εταίρος του δεν εγκαταλείπει την εξουσία –σιγά, για ένα όνομα, όταν έχει τόσους «τραχανάδες» απλωμένους; Δεν τον ξέρουν καλά τον (συν)εταίρο, όσοι σκέφτονται κάτι άλλο, από το αναμενόμενο…
Και θα υπενθυμίσω εδώ, θα το θυμούνται οι επιμελείς αναγνώστες μου, ότι σε ανύποπτο χρόνο είχα περιγράψει τους άρρηκτους δεσμούς που συνδέουν τους δυο (συν)εταίρους. Το πόσο στενή είναι η σχέση τους, και που συνοπτικά μπορεί να περιγραφεί από την παροιμία – ύμνο αυτών των καταστάσεων, το κλασικό «κράτα με, να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε στο βουνό».
Και είμαι βέβαιος ότι ο ένας κρατάει καλά τον άλλο. Πολύ καλά δε…

Ονειρεύεται καρέκλα
Τη μεγαλύτερη πλάκα σε αυτή την ιστορία την έχουν οι γύρω γύρω. Παράδειγμα ένας πρώην πανελίστας των μεταμεσονύκτιων σόου του Μάκη, ο οποίος εξ αυτού του λόγου κέρδισε τα 15 λεπτά δημοσιότητας που αναλογούν στον καθένα μας, εξελέγη βουλευτής με τους ΑΝΕΛ, το πάλεψε πολύ να πάρει κάποιο πόστο, δεν το πήρε, και τώρα, βλέποντας ότι μπορεί να μη γίνει ποτέ το όνειρο πραγματικότητα, βάλθηκε να διακηρύσσει ότι δεν θα φύγουν οι ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση (αυτά πριν δώσει τις απαραίτητες διαβεβαιώσεις ο πρόεδρός τους).
Εντάξει, αγαπητέ, το καταλάβαμε ότι θες τόσο πολύ να διοικήσεις και εσύ κάποια στιγμή την (έρμη) χώρα. Το έχουμε εμπεδώσει.
Ενημερωτικά αναφέρω πάντως, ο ίδιος πρέπει να το ξέρει, ότι στους υπολογισμούς του Μεγάρου Μαξίμου για το πώς θα περάσει η συμφωνία με τα Σκόπια από τη Βουλή στην πιθανή περίπτωση της αποχώρησης των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση, το όνομά του φιγουράριζε σε αυτούς που θα υπερψήφιζαν.
(Θανάσης Παπαχριστόπουλος είναι το όνομα του κυρίου.)

Savoir vivre
Με ένα ειδικού χειρισμού θέμα θα ασχοληθώ τώρα –αφορά τη συμπεριφορά που έχει (ή οφείλει να έχει) ένας οικοδεσπότης στον επισκέπτη του. Και δεν χρειάζεται να διαθέτει κανείς τις γνώσεις του φίλου μου του Χρήστου του Ζαμπούνη περί το savoir vivre για να συμπεριφέρεται με ευγένεια στον άνθρωπο που τον επισκέπτεται.
Αλλά όταν καλείς κάποιον, συνομιλείς μαζί του, σου λέει τις απόψεις του και εκείνος ακούει τις δικές σου, μετά δεν μπορείς, όταν κοινολογεί αυτά που του είπες, και δεν τον δέσμευσες σχετικά, να τον αποκαλείς ψεύτη!
Αναφέρομαι στην επίθεση που εξαπολύθηκε κατά του προέδρου Λεβέντη από το Μέγαρο Μαξίμου, σχετικά με τις αναφορές του προέδρου Τσίπρα σε αυτόν για το τι φοβάται (εκλογές!) στην περίπτωση που ο (συν)εταίρος του την «έκανε» με ελαφρά πηδηματάκια από την κυβέρνηση.
Διερωτώμαι ύστερα από όλα αυτά, πώς θα δεχθεί ο πρόεδρος Λεβέντης να περάσει ξανά την πόρτα του Μαξίμου σε προσεχή πρόσκληση του Πρωθυπουργού. Αληθινά…

Μαθήματα φωτογένειας
Αντιθέτως δεν χρεώνεται στην ίδια κατηγορία το πλήθος των φωτογραφιών που δεν κολακεύουν καθόλου τον πρόεδρο Κυριάκο, από τη συνάντηση του Σαββάτου με τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Αναφέρομαι στις φωτογραφίες που κάνουν τον γύρο του Διαδικτύου, έχοντας απαθανατίσει τον πρόεδρο Κυριάκο να κάνει γκριμάτσες, και «παίζουν» τρελά στα social media.
Διότι στη συνάντηση κλήθηκαν να απαθανατίσουν τους δύο άνδρες ένα πλήθος φωτογράφων. Ο πρόεδρος Κυριάκος φάνηκε απρόσεκτος και το αποτέλεσμα, υποθέτω, το έχουν δει ήδη οι περισσότεροι.
Αντιθέτως ο πρόεδρος Αλέξης, όπως πάντα, άψογος. Πρόκειται για έργο, πρέπει να πω, ενός κυρίου Ανδρέα Μπονέτι, του προσωπικού του φωτογράφου. Αυτός τον έχει διδάξει πώς να στήνεται στις κάμερες και τι πόζες πρέπει να παίρνει όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τις φωτογραφικές μηχανές. Πώς να χαμογελάει και κυρίως πώς να αποφεύγει τις γκριμάτσες.
Ο Μπονέτι είναι ιταλόφωνος Ελβετός, γεννημένος στο Λουγκάνο, με εξειδίκευση στην περιβαλλοντική φωτογραφία. Ηρθε στα μέρη μας να φωτογραφίσει τον υγροβιότοπο της Γιάλοβας στην Πύλο και έμεινε για να καταλήξει φωτογράφος Τσίπρα.
Επιμύθιο: αντί να χτυπιούνται στην Πειραιώς για τις φωτογραφίες Κυριάκου, το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να βάλουν δύο ανθρώπους, ειδικούς, να του κάνουν πέντε μαθήματα. Δεν είναι κακό και δεν είναι και μειωτικό. Τι να κάνουμε, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι φωτογενείς να βγαίνουν ωραίοι στις φωτογραφίες…

Ανατροπή μέσω Αθηνών;
Προσέξτε με τώρα, θα αναλύσω, όσο πιο εύληπτα γίνεται, την περίπτωση να έχουμε στην Κύπρο μια επανάληψη του «ελληνικού πειράματος», ήτοι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Οπως είναι γνωστό στην Κύπρο αναμετρώνται την Κυριακή ο πρόεδρος Αναστασιάδης με τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ Μαλά. Αν και λογικό φαβορί είναι ο πρόεδρος Αναστασιάδης, δεν είναι λίγοι στην Κύπρο (και εδώ, στο Μέγαρο Μαξίμου!!) εκείνοι που πιστεύουν ότι «μπορεί να γίνει η ανατροπή». Πώς να γίνει αυτό; Μέσω Αθηνών.
Εξηγώ, εν τάχει. Ο κύριος Μαλάς είναι η επιλογή Τσίπρα, τον δέχθηκε προ μηνών στο Μέγαρο Μαξίμου, ο δε ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωσή του και τότε, και χθες, εκδήλωσε τη στήριξή του. Ο γραμματέας του κόμματος Ρήγας συνομίλησε και με τον κύριο Μαλά και με τον Αντρο Κυπριανού, τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ. Μπορεί όμως να εκλεγεί ο κύριος Μαλάς; Μπορεί!
Αν βάλει το χεράκι του ο (συν)εταίρος του Τσίπρα, ο οποίος συνδέεται φιλικά με τον Νίκο Παπαδόπουλο, ο οποίος κατετάγη τρίτος στην προχθεσινή εκλογή με 25%. Η σχέση τους, λέει, είναι ισχυρή και ο (συν)εταίρος μπορεί να τον πείσει να ταχθεί υπέρ του Μαλά στον δεύτερο γύρο της προσεχούς Κυριακής.
Θα το κάνει; Θα το δείξει η κάλπη της Κυριακής…