Είναι αμφίβολο εάν η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία θα καταφέρει να συστήσει εξεταστική επιτροπή για την προσφυγική πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ, όπως είχε απειλήσει το βράδυ των εκλογών η τότε συνυποψήφια του κόμματος για την καγκελαρία και νυν συνεπικεφαλής της κοινοβουλευτικής του ομάδας Αλις Βάιντελ. Αυτό που κατάφερε όμως το AfD είναι να εκλεγούν τρεις βουλευτές του επικεφαλής Επιτροπών στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο προκαλώντας έντονο προβληματισμό.
Ο Πέτερ Μπέρινγκερ, πολέμιος του ευρώ και των πακέτων βοήθειας σε κράτη-μέλη της ευρωζώνης και υπέρμαχος των κλειστών συνόρων, εξελέγη επικεφαλής της «βασιλικής», όπως αποκαλείται, Επιτροπής Προϋπολογισμού, ο Στέφαν Μπράντνερ της Επιτροπής Δικαιοσύνης και ο Ζεμπάστιαν Μίντσενμαϊερ της Επιτροπής Τουρισμού. Εκτός από τους βουλευτές του κόμματός τους στηρίχθηκαν και από τους Φιλελευθέρους. Οι βουλευτές της Χριστιανικής Ενωσης, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι απείχαν, ενώ η Αριστερά ήταν η μόνη που καταψήφισε.
«Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο ο Μπέρινγκερ και ο Μπράντνερ είναι ακατάλληλοι για τις θέσεις αυτές δεν είναι ότι ανήκουν στο συγκεκριμένο κόμμα», επισημαίνει ο Γενς Σνάιντερ, που καλύπτει το AfD για λογαριασμό της «Süddeutsche Zeitung». Αλλωστε, σημειώνει, η Εναλλακτική για τη Γερμανία κατέλαβε την τρίτη θέση στις εκλογές και δικαιούται να ηγηθεί κοινοβουλευτικών επιτροπών. Το πραγματικό πρόβλημα είναι οι συγκεκριμένοι βουλευτές.
Ο Μπέρινγκερ έχει χαρακτηρίσει την ομοσπονδιακή κυβέρνηση «εγκληματική κλίκα ηγεσίας», ενώ ο Μπράντνερ απευθυνόμενος στους πολιτικούς του αντιπάλους σε προεκλογική του ομιλία είχε πει ότι κοιτώντας τα πρόσωπά τους αντιλαμβάνεται ότι οι ίδιοι είναι προϊόντα αιμομιξίας ή και κτηνοβασίας. Το πρόβλημα με τους δύο συγκεκριμένους βουλευτές δεν είναι η σκληρή τους στάση στο Προσφυγικό, αλλά η πλήρης απουσία επίγνωσης και η παντελής έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού που φανερώνουν οι δηλώσεις τους. Αρετές απαραίτητες σε όσους τιμώνται με κοινοβουλευτικά αξιώματα.
Για τον Μάρκο Μπούσμαν, επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Φιλελευθέρων, του μοναδικού κόμματος που υπερψήφισε τους ακροδεξιούς υποψηφίους, αυτά τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους δεν αποτελούν το πρόβλημα, αλλά τη λύση. Σε άρθρο του στην «Zeit», επισημαίνει ότι η βαρύτητα αυτών των θέσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις ικανότητες του εκάστοτε επικεφαλής. Οποιος είναι επιμελής, διπλωμάτης και τεκμηριώνει πειστικά τις προτάσεις του μπορεί να κερδίσει συμμάχους. Σε αντίθετη περίπτωση, δεν θα μπορέσει να ασκήσει καμία επιρροή στα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής του που ανήκουν σε άλλα κόμματα. Η επίδραση των εθνολαϊκιστών δεν θα είναι θετική για το κοινοβουλευτικό έργο, θα παραμείνει ωστόσο ισχνή, καθώς βουλευτές που αποκαλούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους «πόρνες» ή έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή σε ομάδες χούλιγκαν κατά κανόνα στερούνται των προσόντων εκείνων που απαιτούνται για μία επιτυχή κοινοβουλευτική πορεία. Ακόμη κι αν το κόμμα τους είναι σταθερά τρίτο στις δημοσκοπήσεις. Ισως με αυτό το σκεπτικό στην πλειονότητά τους οι βουλευτές επέλεξαν την αποχή και όχι την καταψήφιση.
Αφού δεν αποτράπηκε η είσοδος των γερμανών ακροδεξιών στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο –όπως άλλωστε ούτε στα Κοινοβούλια όλων των κρατιδίων στα οποία έχουν διενεργηθεί περιφερειακές εκλογές μέχρι στιγμής –ίσως η λύση είναι να τους επιτρέψει το πολιτικό σύστημα να εκτεθούν μέσω της ανάληψης αξιωμάτων και όχι να τους περιθωριοποιήσει μέσω του αποκλεισμού τους από αυτά, μετατρέποντάς τους σε μάρτυρες και καθιστώντας τους ακόμη πιο θελκτικούς στο εκλογικό σώμα.
