Η επιστροφή της ποδιάς και της στολής στο σχολείο; Αυτός. Η απαγόρευση των κινητών στις τάξεις; Και πάλι αυτός. Η απόφαση να καταστεί υποχρεωτική μια dictée (υπαγόρευση) την ημέρα ή να οργανωθούν μαθήματα χορωδίας ώστε «να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην ομάδα»; Πάντα αυτός. Δεν είναι τυχαίο που η «Libération» βάφτισε τον υπουργό Παιδείας του Εμανουέλ Μακρόν, τον Ζαν – Μισέλ Μπλανκέρ, «Μπουλντόζα». Αγνωστος στο ευρύ κοινό μέχρι πριν από λίγους μήνες, ο Μπλανκέρ έγινε οικείος πολλαπλασιάζοντας πρωτοβουλίες και ανακοινώσεις. Πιο πρόσφατα, κυκλοφόρησε μια εγκύκλιο με την οποία εισηγείται την ενίσχυση της διδασκαλίας των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών στα γαλλικά γυμνάσια. Αν και ενδεχομένως θα ήταν ορθότερο να μιλήσουμε για επαναφορά –η μεταρρύθμιση την οποία είχε εφαρμόσει η προηγούμενη υπουργός Παιδείας, η (σοσιαλίστρια) Νατζάτ Βαλό – Μπελκασέμ, το 2016, καταργούσε ντε φάκτο αυτά τα δύο μαθήματα επιλογής, περιορίζοντας σημαντικά τις διαθέσιμες ώρες διδασκαλίας τους, αν υπήρχαν και καθόλου.
Οπως σχολιάζει χαρακτηριστικά η ανταποκρίτρια της «Repubblica», ο Ζαν – Μισέλ Μπλανκέρ δεν φοβάται να προωθήσει «ένα σχολείο α λα παλιά». Και εκ πρώτης όψεως δεν έχει ούτε την εικόνα ούτε το βιογραφικό του «νέου κόσμου» που ευαγγελίζεται ο Εμανουέλ Μακρόν. Εχει βέβαια πλούσια εμπειρία. Με σπουδές φιλοσοφίας και πολιτικών επιστημών και διδακτορικό στο δίκαιο, ο 54χρονος Μπλανκέρ υπήρξε πρύτανης της ακαδημίας του Κρετέιγ, όπου πειραματίστηκε με κάποιες καινοτόμες ιδέες, όπως η απογευματινή υποστήριξη του διαβάσματος για το σχολείο, πριν μετακινηθεί σε μια εντελώς διαφορετική θέση: διευθυντής της Essec, της Ανώτατης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Διήνυσε όμως όλη του την καριέρα όπισθεν της εξουσίας. Και ανήκει στους καθολικούς της Δεξιάς: επί Σιράκ, είχε κάνει ένα πέρασμα ως υποδιευθυντής υπουργικού γραφείου, το 2007 ψήφισε Σαρκοζί, υπήρξε στη συνέχεια σύμβουλος του Αλέν Ζιπέ και το 2012 δεν θέλει να πει τι ψήφισε, «όχι Ολάντ πάντως», λέει με ένα χαμόγελο.
«Ποτέ δεν είπα πως θα επαναφέρω το παλιό σχολείο»
Ανανέωση της εικόνας των αρχαίων γλωσσών, βελτίωση της ελκυστικότητάς τους, ενσωμάτωσή τους σε ένα καινοτόμο σχολείο: αυτός είναι ο στόχος της εγκυκλίου που εξέδωσε πρόσφατα ο γάλλος υπουργός Παιδείας σχετικά με τη διδασκαλία των λατινικών και των αρχαίων ελληνικών στα γυμνάσια, αλλά και της πολυσέλιδης έκθεσης πάνω στην οποία αυτή βασίστηκε για «τις ανθρωπιστικές σπουδές στην καρδιά του σχολείου».
Σε μία χώρα που έχει αποκτήσει έμμονη ιδέα με την κρίση στο εκπαιδευτικό σύστημα, που ακολουθεί σταθερά πτωτική πορεία στους συγκριτικούς πίνακες του ΟΟΣΑ, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει θέσει την εκπαίδευση μεταξύ των «πολιτικών προτεραιοτήτων» του, αυξάνοντας από τα 50 στα 51,3 δισ. τον προϋπολογισμό του υπουργείου Παιδείας. «Ποτέ δεν είπα πως θα επαναφέρω το παλιό σχολείο. Υπάρχουν στην παιδαγωγική αέναα στοιχεία. Είναι η κοινή λογική της Γαλλικής Δημοκρατίας. Η οποία ενώνεται με την επιστημονική πρωτοπορία. Κάνω τη σύνδεση ανάμεσα στην παράδοση και τον εκσυγχρονισμό», λέει ο ίδιος ο Ζαν-Μισέλ Μπλανκέρ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει και εχθρούς. «Θέλει να δίνει την εικόνα ενός μοντέρνου υπουργού, που στηρίζεται στις νευροεπιστήμες και ταυτόχρονα μας εμφανίζει παλιές συνταγές εντελώς ξεπερασμένες, όπως η επανάληψη της τάξης, παρότι γνωρίζουμε ότι είναι αναποτελεσματικές», διαμαρτύρεται η Φρανσέτ Ποπινό, γ.γ. του συνδικάτου διδασκάλων Snuipp. Εκπαιδευτικά και μαθητικά συνδικάτα περιμένουν τον υπουργό στη γωνία να δουν μέσα Φεβρουαρίου τη μεταρρύθμιση του baccalauréat (του γαλλικού απολυτηρίου) που ετοιμάζει.