Ηταν χιλιάδες, πολλές χιλιάδες, αναρίθμητοι – μην παίξω την κολοκυθιά…
Μια τεράστια συγκέντρωση.
Με ανθρώπους που ήλθαν με κάθε μέσο από κάθε γωνιά της Ελλάδας.
Που μαζεύτηκαν να φωνάξουν ένα “γαμώτο”!
Ενα γαμώτο για τη Μακεδονία και την κυβέρνηση, τον Τσίπρα και τις κωλοτούμπες, τους κολλητούς και τους μετακλητούς, τα ψέματα και τους Ρουβίκωνες, το θράσος και τους φόρους.
Eνα γαμώτο για τις ζωές τους που δεν γίνονται καλύτερες. Για τα παιδιά τους που κινδυνεύουν στα πανεπιστήμια, που ξενιτεύονται, που βουλιάζουν στην ανεργία και τις ψευτοδουλειές.
Ενα γαμώτο για την τσαλακωμένη αξιοπρέπεια και την τσαλαπατημένη υπερηφάνεια τους. Για τη μαυρίλα που ζουν.
Δεν ξέρω αν ήταν δεξιοί κι αριστεροί, ακροδεξιοί και κεντροαριστεροί, κεντροδεξιοί κι εθνικιστές, σοβαροί και γελοίοι, νοικοκυραίοι και νούμερα. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους διαδήλωσαν καλοκάγαθα κι ίσως απλοϊκά μια αγάπη για μια πατρίδα
Δεν ξέρω αν ήταν αγανακτισμένοι, οργισμένοι, τσαντισμένοι, ψωνισμένοι ή ψεκασμένοι.
Αλλά ελάχιστα ενδιαφέρει.
Διότι το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου 2018 πέρασε ήδη στην Ιστορία ως η μαζικότερη λαϊκή εκδήλωση των τελευταίων ετών και μια βαριά αποδοκιμασία της κυβέρνησης.
Ενα γαμώτο!
Εως τώρα η κυβέρνηση έλεγε ότι ψιχαλίζει διότι οι δημοσκοπήσεις «πέφτουν έξω».
Ε, λοιπόν, δεν ψιχαλίζει. Και να τη η δημοσκόπηση. Φόρα παρτίδα.
Το Σκοπιανό ξεχείλισε ένα ποτήρι που γέμιζε εδώ και τρία χρόνια αλλά η κυβέρνηση και οι φίλοι της νόμιζαν ότι δεν γέμιζε επειδή δεν ξεχείλιζε.
Οποιος θέλει το καταλαβαίνει και βγάζει τα συμπεράσματά του.
Οποιος δεν θέλει, κακό του κεφαλιού του. Καταντάει γραφικός όπως ο Κοτζιάς, ο Πολάκης και διάφοροι κυβερνητικοί υπάλληλοι που χθες έβρισκαν… λίγο το πλήθος!
Μια γραφικότητα όμως λιγότερο αθώα από εκείνη των “Μακεδονομάχων” με τις φουστανέλες και των καλόγερων με τα λάβαρα.
Δεν ξέρω τώρα αν θα υπάρξει συμφωνία ή αν ο Τσίπρας κάνει άλλη μια κωλοτούμπα ή αν θα επιμείνει στο παπατζιλίκι. Αν θα σκαρφιστεί κάτι άλλο ή αν θα προσπαθήσει να κοροϊδέψει κάποιους άλλους.
Το σχέδιο Νίμιτς πάντως που αποκάλυψε χθες «Το Βήμα» δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από καμία ελληνική κυβέρνηση.
Αιφνιδίως βεβαίως ο Πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι έχει «ευθύνη απέναντι στη χώρα» να λύσει το Σκοπιανό.
Ας το λύσει, Πρωθυπουργός είναι. Ή ας το αφήσει. Δεν έχει πλέον ιδιαίτερη σημασία.
Η κυβέρνηση θα επιζήσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάποιες ακόμη εβδομάδες ή μήνες στην εξουσία.
Και μια Κυριακή όλοι εκείνοι τους οποίους υποτίμησε, κορόιδεψε, έθιξε, στράγγιξε θα την ξεπληρώσουν με τόκο.
Πάλι για το γαμώτο. Για ένα γαμώτο!
