Τα του Καίσαρος

Το είχε ξανακάνει

Κόλαση – παράδεισος, 11 λεπτά δρόμος. Στο 83′, όταν ο Ανσαριφάρντ κάνει το 1-0, το παιχνίδι για την ΑΕΚ δείχνει χαμένο. Να ισοφαρίσεις και να ρεφάρεις, γίνεται. Οπως έγινε με τον Τσιγκρίνσκι. Να το γυρίσεις, με το παρθενικό γκολ του Γιακουμάκη στο 94′, μέσα στο Καραϊσκάκης, συνιστά ένα μίνι ποδοσφαιρικό θαύμα. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, αλλά δεν συμβαίνει κάθε μέρα. Είχε ξανασυμβεί όμως κάτι παρόμοιο στον πρώτο γύρο στο ΟΑΚΑ. Με 2-0 είχε προηγηθεί ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ κατέφερε να το γυρίσει στα χασομέρια. Κι όταν το κάνεις για δεύτερη φορά, σίγουρα δεν συνιστά σύμπτωση. Ο Ολυμπιακός είχε τη νίκη στα χέρια του, αλλά όχι τα κουράγια για να την κρατήσει. Το παιχνίδι είχε δύο εντελώς διαφορετικά ημίχρονα. Στο ξεκίνημα οι δύο προπονητές αντάλλαξαν δώρα. Ο Οσκαρ Γκαρσία (φωτογραφία) χάλασε την τριάδα που έκανε το σερί κι είχε ανεβάσει τον Ολυμπιακό στη πρώτη θέση. Μαρίν – Ανσαριφάρντ στον πάγκο, ο Φορτούνης χαμένος αριστερά. Κι ο Μανόλο Χιμένεθ όμως ανταπέδωσε τη φιλοφρόνηση. Επιλέγοντας να ξεκινήσει τον Μασούντ και να κρατήσει στον πάγκο τον Λιβάγια. Κάπως έτσι, τα πρώτα 45 λεπτά και για τους δύο πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Διπλό τίτλου

Ο Οσκαρ Γκαρσία που είχε χαλάσει το παζλ κατάφερε, έστω και με καθυστέρηση, να το ξαναφτιάξει. Μέσα ο Ανσαριφάρντ (φωτογραφία), μέσα ο Μαρίν (στο 79′), ο Φορτούνης στη φυσική του θέση. Παρά το γεγονός ότι η ΑΕΚ είχε πάρει μέτρα στο γήπεδο κι είχε τις ευκαιρίες με τις κεφαλιές του Μασούντ και του Αραούχο, αυτός που έκανε το γκολ (με τις δύο αλλαγές) ήταν ο Ολυμπιακός. Το ματς όμως δεν είχε τελειώσει. Οι Ερυθρόλευκοι δεν είχαν δυνάμεις, έχαναν τις μονομαχίες, η ΑΕΚ το πίστεψε, δεν τα παράτησε, βγήκε μπροστά και γύρισε ένα θεωρητικά χαμένο παιχνίδι. Νικητής και τροπαιούχος στη μάχη των πάγκων ο Μανόλο Χιμένεθ. Πριν από τη σέντρα όλοι γκρίνιαζαν για την επιλογή της ενδεκάδας. Τελικά, όλα του βγήκαν. Και τα λάθος και τα σωστά, που ήταν τα πολύ περισσότερα. Και η τετράδα στην άμυνα και ο Γιακουμάκης. Η ΑΕΚ, σκόραρε δύο φορές, πήρε διπλό τίτλου, χωρίς οι Αραούχο – Λιβάγια να βρεθούν στο γήπεδο, ούτε για ένα λεπτό μαζί.

Μεταβολή

Συλλαλητήριο στην Αθήνα για τη Μακεδονία, συλλαλητήριο τίτλου για τον ΠΑΟΚ στα Γιάννινα. Με όλο σχεδόν το γήπεδο από δικούς του οπαδούς. Που σπάσανε τις πόρτες και μπήκαν μέσα. Με τρία γκολ από το πρώτο ημίχρονο, τα δύο από τον Πρίγιοβιτς. Με τον βοηθό Καλφάκη να κάνει μεταβολή και να τρέχει στη σέντρα, όταν ο Πέλκας στο 9′ από καθαρή θέση οφσάιντ, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ο δρόμος για το διπλό ήταν πλέον ορθάνοιχτος. Η συζήτηση πριν αρχίσει το ματς, ήταν, στην επιλογή του Λουτσέσκου, να αφήσει στο πάγκο τον Μπίσεσβαρ, κορυφαίο την προηγούμενη αγωνιστική στο Αγρίνιο. Και να ξεκινήσει χωρίς καθαρό αμυντικό χαφ, με τους Μαουρίτσιο Σάκχοφ πίσω από τον Πέλκα. Ολα αυτά ωστόσο πήγαν περίπατο, όταν με το καλημέρα έγινε με το οφσάιντ γκολ, το 0-1. Το αφήγημα για τη διαιτησία λέει ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα. Ολοι ευνοούνται κι όλοι αδικούνται και γι’ αυτό βλέπουμε το πλέον συναρπαστικό πρωτάθλημα. Κι ο μόνος που επιμένει να φωνάζει είναι ο Σάββας.

Κρείττον του λαλείν

Ενα αφήγημα που όσο σφίγγουν τα γάλατα αρχίζει να καταρρέει. Ο ΠΑΟΚ περνάει από το Αγρίνιο με εύκολο πέναλτι που δίνει ο Θάνος στο 86′. Περνάει από τα Γιάννινα με τον βοηθό Καλφάκη να του κάνει δώρο το 1-0. Με εξίσου άκυρο γκολ έχει ανοίξει το σκορ στο 2-0 με τον Ατρόμητο για το Κύπελλο. Οταν ο Αλέξης Τσίπρας (φωτογραφία) έχει υποσχεθεί στον ΠΑΟΚ μόνο πρωτάθλημα και όχι νταμπλ. Τρία στα τρία τελευταία, είναι πολλά. Και σε καμία περίπτωση, δεν επιβεβαιώνουν, το «όλοι αδικούνται κι όλοι ευνοούνται». Οταν ψάχνεις να βρεις δηλαδή, πού έχει αδικηθεί η ομάδα με τα ασπρόμαυρα και δεν βρίσκεις. Τα κιτρινόμαυρα ΜΜΕ, «σήκωσαν» το «δυο μέτρα» οφσάιντ στα Γιάννινα, αλλά μέχρι εκεί. Η ΑΕΚ ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Κατανοητό. Τι να βγεις να πεις; Τι να βγεις να πεις, όταν έχει πέσει η χούντα, όταν έχουνε φύγει οι γκρανκάσες κι όταν οι κακοί διαιτητές σφυρίζουν στα τρένα; Οτι μας τρώει στη στροφή ο συνοδοιπόρος στον αγώνα για την εξυγίανση; Οπως μας έφαγε πέρυσι στον τελικό με τον Καλφόγλου; Εξού και «κρείττον του λαλείν το σιγάν».

Ιδια φάση