Σαν νέος Μπαλμπόα

Ο νέος ήρωας της Φιλαδέλφειας μπορεί να αντικρίσει στα μάτια ακόμα και τον χολιγουντιανό μύθο του θρυλικού πυγμάχου Ρόκι Μπαλμπόα που θριάμβευσε στη «Φίλι», όπως αποκαλείται η μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας της Πενσυλβάνια.

Κόντρα στα προγνωστικά και με αντίπαλο τη δυναστεία των Νιου Ινγκλαντ Πάτριοτς, οι Φιλαντέλφια Ιγκλς αναδείχτηκαν νικητές του 52ου Super Bowl (41-33) κατακτώντας τον πρώτο τους τίτλο.

Η ιστορία του 29χρονου Νικ Φόουλς, που από αναπληρωματικός κουόρτερμπακ έγινε MVP του 52ου τελικού, ακουμπά πάνω στη σκαλέτα του σεναρίου του θρυλικού Μπαλμπόα.

Από το νούμερο 88 του ντραφτ το 2012, όταν είχε επιλεγεί από τους Ιγκλς, ο Φόουλς έπιασε πάτο έξι χρόνια αργότερα όταν έμεινε ελεύθερος από τους Ραμς.

Για αρκετές ημέρες πάλεψε με τον εαυτό του. Μίλησε με τη γυναίκα του Τόρι, την οικογένειά του. Προσευχήθηκε (λογικό για έναν άνθρωπο που έχει δηλώσει πως θα γίνει παπάς όταν θα αποσυρθεί). Και τελικά αποφάσισε να συνεχίσει την περιπέτειά του στο αμερικάνικο φούτμπολ. Τον Μάρτιο επέστρεψε από εκεί που ξεκίνησε, στους Ιγκλς, ως αναπληρωματικός του Κάρσον Γουέντζ. Στον αγώνα με τους Ραμς ο Γουέντζ παθαίνει ρήξη χιαστών.

Σαν έτοιμος από καιρό

Ο Φόουλς ήταν έτοιμος όπως απέδειξε στο Super Bowl. «Είμαι τόσο χαρούμενος για τον Νικ», δήλωσε ο προπονητής του Νταγκ Πέντερσον. «Πολύς κόσμος –όπως αυτή η ομάδα –τον είχε ξεγράψει και θεωρούσε πως δεν μπορεί να τα καταφέρει. Πίστευα σ’ αυτόν όπως και οι συνεργάτες μου και ο Νικ έδειξε ακριβώς τι μπορεί να κάνει».

Υπό τον ήχο της μουσικής επένδυσης της ταινίας του Ρόκι Μπαλμόα ο Φόουλς σήκωσε το πολυτιμότερο τρόπαιο του αμερικανικού φούτμπολ λουσμένος από ασημένια και πράσινα κομφετί. «Ενιωθα ήρεμος», ήταν τα πρώτα λόγια του ήρωα του Super Bowl. «Νομίζω πως το πιο σημαντικό πράγμα που με βοήθησε ήταν ότι γνώριζα πως δεν χρειαζόταν να είμαι Σούπερμαν. Εχω καταπληκτικούς συμπαίκτες, καταπληκτικούς προπονητές γύρω μου και το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να παίξω όσο πιο δυνατά μπορούσα, να παίξω για τους συμπαίκτες μου χωρίς να κοιτάω το ταμπλό. Μόνο να βγω έξω και να παίξω».

Το τέλος του αγώνα σήμανε στη Φιλαδέλφεια την έναρξη ενός ξέφρενου πάρτι για το σπάσιμο της κατάρας 58 ετών στο αμερικάνικο φούτμπολ. Το κέντρο συνάντησης ήταν η Broad Street, ο κεντρικός δρόμος της πόλης μήκους 20 χλμ. που πλημμύρισε από μικρά παιδιά μέχρι ηλικιωμένους που έκλαιγαν από συγκίνηση βλέποντας επιτέλους την αγαπημένη τους ομάδα πρωταθλήτρια. Ο μεγάλος ηττημένος, ο πολύς Τομ Μπρέιντι, παρά τα 40 του χρόνια, άφησε να εννοηθεί πως θα προσπαθήσει να επανέλθει του χρόνου.