Μυστικά κονδύλια

Η μικρή ιστορία που θα αφηγηθώ στη συνέχεια μπορεί και να μην είναι τίποτε. Mπορεί όμως και να έχει πολύ ψαχνό. Τις επόμενες ημέρες έρχονται στα μέρη μας από τις ΗΠΑ κάτι παλικάρια του FBI τα οποία θα ελέγξουν, λέει, την επάρκεια των μηχανισμών ασφαλείας της χώρας μας, διότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στην ομάδα των 38 χωρών που οι πολίτες της μπορούν να ταξιδεύουν στις ΗΠΑ χωρίς βίζα. Στο πλαίσιο αυτό, τα συναρμόδια υπουργεία έχουν πάθει κάτι σαν… πυρετό το σαββατόβραδο. Τρέχουν και δεν φτάνουν. Πάνω – κάτω, αριστερά – δεξιά, διότι μέγα πρόβλημα έχει προκύψει: είχαν δεσμευθεί ότι θα εκσυγχρονίσουν τις ταυτότητες, πλην όμως, όπως πολλά πράγματα σε αυτό τον τόπο, το θέμα παραπέμφθηκε αρμοδίως στις… καλένδες. Τις ελληνικές (ξένες δεν υπάρχουν).

Επαιξε μέσα και λίγο Εκκλησία με την οποία θέλουμε πάση θυσία να τα έχουμε καλά («κολλημένοι» με την μπάλα θρήσκοι συμπατριώτες μας πιστεύουν ότι το μικροτσίπ που θα φέρει πάνω της η ταυτότητα με τα εργομετρικά στοιχεία του καθενός μας θα φέρει και τον αντίχριστο μαζί του πακέτο) και το έξοχο αποτέλεσμα αυτής της κωλυσιεργίας είναι να τρέχουν τώρα και να μη φτάνουν. Αλλά όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, καθ’ όσον στην αναμπουμπούλα οι λύκοι και τα… λαμόγια χαίρονται, κανείς δεν είναι σε θέση να πει πότε, πώς και με ποιους όρους θα γίνει ο διαγωνισμός.

Πολιτικό στέλεχος μου έλεγε χθες, επί του συγκεκριμένου, ότι εκτός από τα προηγούμενα… άγνωστα, επίσης… άγνωστο είναι τι θα περιέχει το μικροτσίπ της ηλεκτρονικής ταυτότητας. Ο λόγος είναι ότι δεν θέλουν να γίνει γνωστό σε πιθανούς αντιγραφείς το περιεχόμενό του, πράγμα που το βρήκα λογικό. Εκείνο που δεν βρήκα λογικό, εξού και προηγουμένως έκανα την παραπομπή σε… λαμόγια, είναι πληροφορία που διακινείται ήδη στα καφενεία της πλατείας (Κολωνακίου), σύμφωνα με την οποία είναι τόσο μυστικός, λέει, ο διαγωνισμός για τις νέες, ηλεκτρονικές, ταυτότητες, ώστε η δαπάνη θα καλυφθεί από τα μυστικά κονδύλια!

Ελπίζω να κάνουν πλάκα, ε; Να μην το σκέφτονται καν αυτό…

Είχα αποφασίσει εδώ και πολλούς μήνες να μην αναφερθώ ούτε στο όνομα του Πάνου Καμμένου για λόγους που αφορούν εμένα και εκείνον. Και όπως οι προσεκτικοί αναγνώστες μου έχουν επισημάνει, έχω τηρήσει την υπόσχεσή μου επιμελώς. Σήμερα θα κάνω μια εξαίρεση. Για δύο λόγους. Πρώτον, διότι αποστέλλεται στη Βουλή, αύριο – μεθαύριο, η δικογραφία για την πώληση των βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, καθώς η έρευνα της εισαγγελέως Εγκλημάτων Διαφθοράς προσέκρουσε πάνω του, και θα κληθεί η Βουλή να διερευνήσει αν υφίσταται το σε βαθμό κακουργήματος αδίκημα της απιστίας.

Δεύτερον, διότι όσο και να προσπαθεί κανείς να αποσυνδέσει το γεγονός από τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, αυτό μοιάζει αδύνατο.

Η εύκολη προσέγγιση είναι ότι η δικογραφία φτάνει τώρα στη Βουλή προκειμένου να κλείσει άρον άρον το θέμα, και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Η λίγο δυσκολότερη είναι πως η δικογραφία στέλνεται για να υπάρξει μια ισορροπία σε σχέση με την απίθανη μεθόδευση που έγινε με τη δικογραφία για τη Novartis. Η τρίτη όμως, πραγματικά, δημιουργεί την αίσθηση ότι οι δύο συνεταίροι στην κυβέρνηση μοιάζουν με χορευτές τανγκό που ο ένας έχει ακουμπήσει στον λαιμό του άλλου ένα… μαχαίρι. Διότι –κατά την εκδοχή αυτή –η διαβίβαση στη Βουλή της δικογραφίας δεν είναι παρά η απάντηση Τσίπρα στα νταηλίκια Καμμένου για το Σκοπιανό και το κατά πόσο ο συνεταίρος μπορεί να κλονίσει ή και να διαταράξει τη συνοχή της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Διαλέγετε και παίρνετε…

Για τo σκάνδαλο της Novartis δεν έχω να πω πολλά πράγματα. Οσα μου είπε χθες τηλεφωνικά ο πρόεδρος Βαγγέλης μού θύμισαν έντονα το «βρώμικο ’89». Το οποίο έζησα πολύ κοντά ως δημοσιογράφος και παρακολούθησα όλες τις πτυχές του. Και το πώς στήθηκε και το πώς επιχειρήθηκε να τσουβαλιαστεί σε αυτό ο Ανδρέας με στόχο να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ και να το λεηλατήσει ο Συνασπισμός και ό,τι απομείνει η Δεξιά.

Αν όσα καταγράφονται στη δικογραφία βασίζονται απλά και μόνο στις καταθέσεις τριών «κουκουλοφόρων», τότε πράγματι έχουμε να κάνουμε με το «βρώμικο ’18» και πραγματικά είναι να απορείς με τη μεθόδευση. Μέσα σε δύο μήνες το έστησαν όλο αυτό, μου είπε ο Βενιζέλος. Το οποίο σημαίνει ότι την εποχή που ο παρακρατικός Τύπος με τις απολήξεις στο Μέγαρο Μαξίμου μιλούσε για τρομερό σκάνδαλο στη Novartis και ενέπλεκε αορίστως πολιτικούς, διαβλέποντας σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς, στην πραγματικότητα δεν υπήρχε τίποτε. Αλλά αυτό που γινόταν ήταν η προετοιμασία του πράγματος. Γράφονταν καταθέσεις, έσβηναν, πρόσθεταν, αφαιρούσαν –εργώδης η προσπάθεια. Το αποτέλεσμα το είδαμε προχθές: δύο πρώην πρωθυπουργοί, ένας πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ο επίτροπος της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πέντε υπουργοί. Οσο να πεις, έγινε δουλίτσα…

Ο σε έξαλλη κατάσταση πρόεδρος Βαγγέλης (Βενιζέλος) ωρυόταν στο τηλέφωνο για το «στήσιμο» και ουσιαστικά (μού) προανήγγειλε τις επόμενες κινήσεις του, δηλώνοντας ότι «ώς εδώ, αυτό δεν θα περάσει έτσι». Τι σημαίνει αυτό, υποθέτω θα το δούμε τις επόμενες ημέρες ή και ώρες. Εκτιμώ, μηνύσεις και αγωγές κατά πάντων. Και επειδή δεν είναι κανένα παιδάκι, νομίζω ότι αυτοί που θα περάσουν άσχημα από εδώ και πέρα είναι όσοι έστησαν το κόλπο.

Θυμίζω, για όσους δεν το γνωρίζουν, ότι ο Βενιζέλος, νεαρός δικηγόρος το ’89, ήταν στον στενό πυρήνα των υπερασπιστών του Ανδρέα Παπανδρέου στην υπόθεση της παραπομπής του στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Και είχε «αστράψει» το ταλέντο του…

Οπως έλεγα και χθες, η ιστορία αυτή, της Novartis, δεν εiναι απλή. Δείχνει ότι ο παλίκαρος ο πρόεδρος Αλέξης έχει αποφασίσει να τα παίξει όλα για όλα. Να μας πάει με το σκάνδαλο ή για να είμαι ακριβής το περιγραφόμενο ως σκάνδαλο ώς τις εκλογές. Σου λέει, χάνω από παντού. Πολλά με λίγα. Χάνω τρία μηδέν από τα αποδυτήρια. Τι μου μένει; Να το ρίξω στον αποπροσανατολισμό, μπας και ξεγελάσω κανέναν από αυτούς που με ψήφισαν και αλλάξει γνώμη και δεν φύγει κι αυτός, όπως φεύγουν όλοι οι υπόλοιποι. Και έτσι έριξε στην αρένα δέκα πολιτικούς, μήπως και καταφέρει να το γυρίσει το παιχνίδι. Γνώμη μου είναι ότι το ματσάκι δεν γυρίζει, αλλά σημασία δεν έχει η δική μου γνώμη. Σημασία έχει ότι αυτή η κυβέρνηση έγινε κυβέρνηση με τη σκανδαλολογία. Με το να πετάει λάσπη στον ανεμιστήρα. Και τρία χρόνια τώρα την ίδια δουλειά κάνει. Δεν υπάρχει τίποτε το εξαιρετικό σε αυτό που γίνεται αυτές τις ημέρες με τη Novartis. Ως συνήθως σκανδαλολογία για να επιβιώσουμε και να φτάσουμε ώς τις εκλογές, μήπως και σωθούμε. Δεν είναι κακό ως σχεδιασμός…