Κατά την περίοδο 2010-2016 ο κύριος στόχος των ασφαλιστικών ρυθμίσεων φαίνεται ότι ήταν η προστασία των παροχών προς τις απερχόμενες γενιές με τη μονομερή επιβολή ενός δυσανάλογου κόστους στις νέες γενιές. Ετσι, σήμερα οι νέοι αντιμετωπίζουν ένα τριπλό πρόβλημα: αμείβονται με χαμηλούς μισθούς, καταβάλλουν υψηλές εισφορές και αντιμετωπίζουν πρωτοφανή επίπεδα ανεργίας. Επιπλέον, ο πρόσφατος νόμος 4387/2016 με την περαιτέρω αύξηση των εισφορών επέτεινε τις αρνητικές επιπτώσεις στην δηλωμένη απασχόληση. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν αφήσει πλέον την επίσημη αγορά εργασίας ή έχουν φύγει εκτός Ελλάδος. Ταυτοχρόνως, αυξάνουν συνεχώς οι ληξιπρόθεσμες ασφαλιστικές εισφορές και σύντομα θα κληθεί ο προϋπολογισμός να καλύψει τα νέα απρόσμενα ελλείμματα. Για την αντιμετώπιση του δεύτερου «δράκου» που εμποδίζει την ανάπτυξη προτείνουμε μια μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος που βασίζεται στη μείωση των κύριων εισφορών και στην ταυτόχρονη εισαγωγή ενός δημόσιου κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στις επικουρικές συντάξεις. Προβλέπεται βάσει οικονομετρικών εκτιμήσεων ότι η μεταρρύθμιση θα οδηγήσει σταδιακά στη δημιουργία 350.000 θέσεων εργασίας μέχρι το 2030 και στη μείωση της ανεργίας στο 7,1% μέσα σε 10 χρόνια.
Ο Μιλτιάδης Νεκτάριος είναι καθηγητής Ασφαλιστικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς