Το να προσφέρεις βοήθεια σε έναν συνάνθρωπο που έχει ανάγκη, δίνοντας αίμα, είναι πολύ σημαντικότερο από το όποιο σπορ ή χόμπι μας. Σε αυτό συμφωνούμε όλοι· δεν πρέπει να μπαίνουν καν στη ζυγαριά αυτά τα δύο. Εν τούτοις, αν κάποια στιγμή χρειαστεί να δούμε το όλο ζήτημα λίγο πιο «εγωιστικά», ευρισκόμενοι για παράδειγμα σε προετοιμασία για έναν αγώνα-στόχο, καλό θα ήταν να γνωρίζουμε ποιες είναι οι συνέπειες της αιμοδοσίας σε σχέση με την απόδοσή μας.
Ο όγκος αίματος

Αν και χρειάζονται μόλις 24 ώρες για να αναπληρώσει ο οργανισμός τον όγκο του αίματος που δώσατε, για να παραχθεί ξανά η αιμοσφαιρίνη απαιτείται αρκετά μεγαλύτερο διάστημα. Καθώς η αιμοσφαιρίνη είναι η πρωτεΐνη που δεσμεύει και μεταφέρει το οξυγόνο που χρησιμοποιούμε, ο αντίκτυπος στην αερόβια ικανότητά μας είναι δεδομένος για τουλάχιστον δύο εβδομάδες.
Ο σίδηρος

Αν και είναι πιο σημαντικό για τις γυναίκες δρομείς, λόγω της εμμήνου ρύσης, οι άνδρες επηρεάζονται επίσης. Οι συχνές αιμοδοσίες μπορούν να προκαλέσουν περιπτώσεις αναιμίας. Οι δρομείς έχουν περισσότερες πιθανότητες για κάτι τέτοιο, τόσο λόγω της μεγάλης εφίδρωσης όσο και της επαναλαμβανόμενης καταπόνησης, η οποία μπορεί να προκαλέσει αιμόλυση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και γαστρεντερική αιμορραγία.
Η απόδοση

Οπως είπαμε και παραπάνω, όταν δίνουμε αίμα το οξυγόνο που μεταφέρεται στους μυς μειώνεται και μαζί και η αθλητική μας απόδοση. Το 2014 έγινε μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης με σκοπό να διαπιστωθεί πόσο διάστημα απαιτείται ώστε ένας δρομέας να επανέλθει στο ίδιο επίπεδο απόδοσης που βρισκόταν πριν από την αιμοδοσία. Δεκαεννέα άρρενες δρομείς, οι οποίοι διαπιστωμένα δεν έπασχαν από αναιμία, έκαναν ένα τεστ 3.000 μ. και μετά έδωσαν αίμα. Κατόπιν, έκαναν το ίδιο τεστ 3, 7, 14 και 28 ημέρες από την αρχική αιμοδοσία. Κάθε φορά που έτρεχαν οι αθλητές, μετριόταν η αιμοσφαιρίνη τους. Τη 14η ημέρα, η απόδοση των δρομέων ήταν ίδια με αυτήν πριν από την αιμοδοσία, τα επίπεδα της αιμοσφαιρίνης όμως παρέμεναν χαμηλότερα κατά 5,9% από τα αρχικά. Την 28η ημέρα βελτιώθηκαν ακόμη περισσότερο αλλά και πάλι δεν είχαν φτάσει το αρχικό μέγιστο. Αυτό δείχνει ότι, ναι μεν μπορεί κάποιος να αγωνιστεί δύο εβδομάδες αφού δώσει αίμα, η σωματική του όμως κατάσταση δεν θα είναι η βέλτιστη.
Με τη συνεργασία της δρομικής πλατφόρμας gorun.gr

Το συμπέρασμα

Τα παραπάνω δείχνουν ξεκάθαρα ότι η αιμοδοσία έχει αντίκτυπο στην αθλητική μας απόδοση. Η καλύτερη περίοδος για να δώσουμε αίμα είναι όταν δεν βρισκόμαστε στην προετοιμασία για έναν αγώνα ή έστω έπειτα από αυτόν, αφού όμως δώσουμε ένα σχετικό διάστημα στον οργανισμό να ανακάμψει. Επίσης, με δεδομένο ότι το τρέξιμο και η αιμοδοσία μπορούν να οδηγήσουν σε αναιμία, καλό θα ήταν να καταναλώνετε τροφές πλούσιες σε σίδηρο, όπως πράσινα λαχανικά, κόκκινο κρέας και θαλασσινά. Αν τα επίπεδα του σιδήρου παραμένουν χαμηλά, δείτε και την περίπτωση λήψης συμπληρωμάτων, πάντα κατόπιν οδηγίας του γιατρού σας.

Τελευταία Νέα