Η νέα παράνομη οργάνωση που αποκτήσαμε δεν θα βάζει βόμβες στο εσωτερικό, δεν θα σπάει ό,τι δεν ταιριάζει στην αισθητική της, δεν θα στέλνει βαρελότα στο εξωτερικό: «Να κάνετε μήνυση σε κάθε δημοσιογράφο που δεν λέει την αλήθεια, να κάνετε μήνυση σε κάθε πολιτικό που πατάει το Σύνταγμα, σε όποιον αστυνομικό δεν κάνει τη δουλειά του. Λιώστε τους στις μηνύσεις!» ήταν μία από τις εντολές που έδωσε μέσω YouTube ο Αρτέμης Σώρρας στα μέλη της οργάνωσής του Ελλήνων Συνέλευση.

Λιώστε τους στις μηνύσεις –το είχε ήδη εφαρμόσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου με την απαίτησή της να είναι και η ίδια μηνύτρια, μέρος της πολιτικής αγωγής, στη δίκη για τη Siemens. Και στη Βουλή των Ελλήνων οι νυν πλειοψηφίες ανοίγουν συνεχώς δικογραφίες κατά των παλαιότερων πλειοψηφιών.

Τόση πίστη στην κρίση της Δικαιοσύνης –από τον Πρωθυπουργό που μέσω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας ασκεί διώξεις ώς τον απατεώνα αρχηγό παρανοϊκής οργάνωσης –θα ήταν αξιοζήλευτο χαρακτηριστικό κάθε πολιτικού συστήματος. Θα δήλωνε προσήλωση στους κανόνες και βαθιά πεποίθηση πως εν τέλει θα εφαρμοστούν για να σωφρονιστούν οι παραβάτες και να παραδειγματιστούν οι άλλοι.

Το πρόβλημα είναι πως η ίδια πλειοψηφία της Βουλής που οργανώνει δίκες για τους αντιπάλους αρνείται να δεχθεί παραπομπή των βουλευτών της όταν ζητείται η άρση της ασυλίας τους –όπως ακριβώς ο Αρτέμης Σώρρας κραυγάζει «λιώστε τους στις μηνύσεις», αλλά ο ίδιος δεν αναγνωρίζει τις αποφάσεις των δικαστηρίων.

Μάλλον δεν πρόκειται λοιπόν για πίστη στη δίκαιη κρίση των δικαστών ούτε για αναγνώριση πως η Δικαιοσύνη αποτελεί θεσμό εκτός πολιτικής αντιπαλότητας που θα βρει θεσμικές λύσεις εκεί όπου οι πολιτικοί αποτυχαίνουν. Με τις μηνύσεις είμαστε απλώς ένα βήμα παραπάνω από το πρωτόγονο επίπεδο επίλυσης των διαφορών με αυτοδικία, με προσφυγή στην πολιτική βία.

Πρόκειται βεβαίως για μεγάλο βήμα αν θυμηθούμε πόσο μας έχουν κοστίσει όσοι «έπαιρναν τον νόμο στα χέρια τους» και απέδιδαν δικαιοσύνη σε κάθε αντίπαλο. Ενώ άλλοι δημιουργούσαν νόμους στις πλατείες, στις διαδηλώσεις και στα πεζοδρόμια, σε συνθήκες παινεμένης (από τους νυν δικομανείς βουλευτές της πλειοψηφίας) άμεσης δημοκρατίας.

Λιώστε τους στις μηνύσεις, λιώστε τους στις προανακριτικές, λιώστε τους στις εξεταστικές επιτροπές –όχι απλώς χάριν του θεάματος και για πολιτικό αντιπερισπασμό· μακάρι να ήταν έτσι, να μας προσφέρανε θέαμα με μεγάλα δικαστικά δράματα, να συμπάσχουμε με μηνυτές ή κατηγορουμένους, ο καθείς κατά τις πεποιθήσεις του.

Αλλά πρωτίστως για να νιώθουν οι αντίπαλοι συνεχώς απειλούμενοι, να ξέρουν ότι κινδυνεύουν. Και να καταλαβαίνουν οι δικοί μας πως έχουμε ανακωχή και όχι ειρήνη, πως οι άλλοι δεν είναι αντίπαλοι αλλά εχθροί.

Και έτσι να είμαστε κάθε στιγμή έτοιμοι να ξαναγυρίσουμε στο πρωτόγονο επίπεδο της αυτοδικίας και της νομοθεσίας διά της άμεσης δημοκρατίας των πλατειών, των διαδηλώσεων και των πεζοδρομίων.

Τελευταία Νέα