Το έντυπο αναγράφει καθαρά και ξάστερα στην πρώτη του σελίδα ότι έχει συνταχθεί τον Μάιο του 2012. Στην τρίτη σελίδα του αναφέρει ότι στις προτεραιότητες της εταρείας είναι μεταξύ άλλων να διεισδύσει και στα συναρμόδια υπουργεία, για ευνόητους λόγους. Στο υπουργείο Οικονομικών το πλάνο είναι να «πλησιάσουν», το λέω όσο πιο κομψά γίνεται, τον υπουργό Βενιζέλο και τον γραμματέα του υπουργείου Πλασκοβίτη. Τον Μάιο του 2012, επαναλαμβάνω, το έντυπο συνταγμένο.
Μόνο που ο Βενιζέλος, δύο μήνες πριν, στις 18 Μαρτίου 2012, είχε παραιτηθεί από υπουργός Οικονομικών, διότι μόλις είχε εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Μάρτιο του 2012 παραιτήθηκε, Μάιο του 2012 τον ήθελαν στο υπουργείο Οικονομικών και έστηναν πρότζεκτ να τον πλησιάσουν!
Βρες το στήσιμο…
Η πλάκα είναι ότι ο κουκουλοφόρος «Σαράφης» εμπλέκει τον Βενιζέλο με βάση αυτό το έντυπο!!!
Τρεις ώρες για δυόμισι σελίδες
Το τελευταίο για το οποίο μπορεί να κατηγορηθώ είναι ότι είμαι ένας κακόπιστος άνθρωπος. Οτι με κυριεύει η καχυποψία και κοιτάζω τα πράγματα με μισό μάτι. Οτι είμαι της κατηγορίας «αν δεν δω με τα μάτια μου, δεν πιστεύω τίποτα». Οχι. Καλοπροαίρετος δηλώνω, και έτοιμος να δεχθώ τα πράγματα όπως παρουσιάζονται. Εκτός πια κι αν τα πράγματα έτσι όπως παρουσιάζονται βγάζουν μάτι (ακόμη και μισόκλειστο). Και εκ του μακρόθεν.
Παράδειγμα, οι καταθέσεις των τριών κουκουλοφόρων «προστατευόμενων» μαρτύρων, πάνω στις οποίες χτίστηκε αυτή η απίθανη ιστορία.
Εμπειρος περί αυτά δικηγόρος, ο οποίος έχει παραστεί σε πλήθος μαρτυρικών καταθέσεων ενώπιον ανακριτικών Αρχών, μου άνοιξε τα μάτια διότι εγώ δεν το είχα προσέξει –άλλωστε ούτε είμαι ούτε θα γίνω δικηγόρος. Ούτε καν δικολάβος.
Κατά τον άνθρωπο αυτόν, υπάρχει ένα στοιχείο στις καταθέσεις που «μιλάει» και δηλώνει ότι «εδώ κάτι γίνεται». Ποιο είναι αυτό το στοιχείο; Η διάρκεια των καταθέσεων των μαρτύρων, η οποία είναι αναντίστοιχη με το αποτέλεσμά της –την παραγωγή της.
Μου συνέστησε να διαβάσω τις καταθέσεις των μαρτύρων. Και το έκανα. Ιδού τι ανακάλυψα:
– Στις 18 Ιανουαρίου 2018, ο μάρτυρας «Σαράφης» δίνει κατάθεση με την οποία εμπλέκει τον Βενιζέλο. Η κατάθεση είναι όλες κι όλες δυόμισι σελίδες, το ψαχνό της ούτε μιάμιση, αφαιρουμένων των διαδικαστικών. Η κατάθεση ξεκίνησε στις 12.30 το μεσημέρι και ολοκληρώθηκε έπειτα από… τρεις ώρες και δέκα λεπτά, στις 15.40! Που σημαίνει ότι ο μάρτυρας για να πει όσα είπε κατά του Βενιζέλου (σε μία αράδα μόνο…) χρειάστηκε τρεις ολόκληρες ώρες. Συμφωνείτε, εικάζω, ότι ακόμη και αν συλλάβιζε ένα ένα τα γράμματα της κατάθεσής του, λιγότερο χρόνο θα χρειαζόταν…
– Μία ημέρα νωρίτερα, στις 17 Ιανουαρίου, ο ίδιος μάρτυρας προσέρχεται στην Εισαγγελία και αρχίζει να καταθέτει στις 10 το πρωί. Ολοκληρώνει την κατάθεσή του στις 12.40, δηλαδή έπειτα από δύο ώρες και σαράντα λεπτά. Η κατάθεσή του καταλαμβάνει έξι σελίδες, δείγμα ότι ο μάρτυρας αυτή τη φορά τα έλεγε «νεράκι».
– Στις 15 Ιανουαρίου, όμως, δεν φαίνεται να είναι και τόσο σε φόρμα. Διαβασμένος. Ξεκινάει να καταθέτει στις 10.45 το πρωί και ολοκληρώνει ύστερα από πέντε και κάτι ώρες. Στις 16.00. Η «παραγωγή» φτωχή και αναντίστοιχη με τη διάρκειά της –μόλις τεσσερισήμισι σελίδες, ήτοι ούτε τέσσερις «καθαρές».
Τα θυμήθηκε μετά
Για όσους δε πιστεύουν ότι αυτό συμβαίνει μόνο με τον μάρτυρα «Σαράφη», θα αναφέρω ότι εντοπίζεται και με τις καταθέσεις των άλλων δύο. Παράδειγμα, οι καταθέσεις της μάρτυρος με το ψευδώνυμο «Κελέση»:
– Δίνει κατάθεση στις 25 Νοεμβρίου 2017. Προσέρχεται στην Εισαγγελία Σάββατο απόγευμα και στις 16.30 αρχίζει να καταθέτει. Ολοκληρώνει την κατάθεσή της έπειτα από δύο ώρες και σαράντα λεπτά, στις 19.10. Η κατάθεσή της καταλαμβάνει, μαζί με τα εισαγωγικά, μόλις τεσσερισήμισι σελίδες.
– Καταθέτει στις 28 Ιανουαρίου 2018, ημέρα Κυριακή. Απόγευμα. Ξεκινάει να καταθέτει στις 15.30 και ολοκληρώνει σχεδόν ύστερα από ένα πεντάωρο, στις 20.15. Η κατάθεσή της καταλαμβάνει μόλις τέσσερις σελίδες, μαζί με τα τυπικά, που σημαίνει ότι είτε τα έλεγε λέξη λέξη και αργά είτε έπαιρνε χρόνο να σκεφτεί, όπως γίνεται στα τηλεπαιχνίδια. Μπορεί και τη «βοήθεια του κοινού», δεν ξέρω. Αλλά ακόμη και γι’ αυτό, πάλι βγάζει μάτι το πεντάωρο για μια κατάθεση σχεδόν τεσσάρων σελίδων. Σημειωτέον πάντως ότι πήγε διαβασμένη. Σε μια προηγούμενη κατάθεσή της είχε δηλώσει ότι ο Λοβέρδος ήταν υπουργός Υγείας μεταξύ 2012 και 2013, αλλά έπειτα από «επιφοίτηση», προφανώς, διαπίστωσε το λάθος και δηλώνει ότι «θέλει να διορθώσει», ότι ο Λοβέρδος ήταν υπουργός Υγείας από 7-9-2010 έως 17-5-2012!
Για κάψιμο
Οπως προανέφερα, η αναντιστοιχία μεταξύ της διάρκειας των καταθέσεων, όπως τουλάχιστον εμφανίζονται στα επίσημα έγγραφα, και των όσων καταγράφονται σε αυτές εμφανίζεται και στις καταθέσεις του τρίτου «προστατευόμενου» μάρτυρα με το ψευδώνυμο «Αναστασίου».
n Στις 29 Ιανουαρίου 2018 ξεκινάει την κατάθεσή του στις 11.30 το πρωί, την ολοκληρώνει μετά ένα τετράωρο, και η κατάθεση αυτή καταλαμβάνει μόλις πεντέμισι σελίδες, μαζί με τα τυπικά. Το οποίο σημαίνει ότι και ο άνθρωπος αυτός είτε σκεφτόταν πολύ είτε τα έλεγε λέξη λέξη, φθόγγο φθόγγο ή μπορεί και γράμμα γράμμα –άγνωστο.
– Το λέω αυτό, διότι τρεις ημέρες νωρίτερα, στις 26 Ιανουαρίου, ο μάρτυρας σκίζει. Είναι ποταμός. Ασταμάτητος. Τα λέει χαρτί και καλαμάρι. Ξεκινάει την κατάθεσή του στις 11 το πρωί και την ολοκληρώνει στις 16.30. Στις πεντέμισι αυτές ώρες έχει καταθέσει τις… κάλτσες του που λέμε, καθώς η κατάθεσή του καταλαμβάνει έντεκα ολόκληρες σελίδες.
– Πολύ «διαβασμένο» όμως τον βρίσκουμε και την 1η Φεβρουαρίου, όταν μέσα σε μισή ώρα, από τις 11.30 ώς τις 12.00, προλαβαίνει και καταθέτει δυόμισι σελίδες, το τσακάλι.
Συμπέρασμα: με κάτι τέτοια που καταγράφω, και κάτι άλλα του είδους «κάπου πήγα, κάποιος μου είπε ότι άκουσε την πεθερά ενός πελάτη του περιπτέρου στη γωνία ότι ο Σαμαράς τα πήρε», το μόνο που θα καταφέρουν τελικά θα είναι να την κάψουν σε δημόσια τελετή…
