Η μέθοδος καταγγέλλεται πλέον ως γκεμπελική: ειπώθηκαν πολλά από υπουργικά χείλη για να μείνει στο τέλος κάτι. Να μείνει κάτι, για παράδειγμα, από την υπουργική διαπίστωση ότι πολιτικά το σκάνδαλο Novartis είναι το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους ή την υπουργική παραίνεση σε πρώην υπουργό και πολιτικό αντίπαλο να ετοιμάζει την απολογία του.
Τι θα μείνει τελικά από αυτό το τοξικό «πες πες» της κυβέρνησης, από αυτή την απόπειρα να εγγραφούν οι κατηγορίες εις βάρος των αντιπάλων της με ανεξίτηλο μελάνι στο υποσυνείδητο της κοινωνίας; Μένει να φανεί. Το βέβαιο προς το παρόν είναι ότι οι θιγέντες σήκωσαν το γάντι. Απέναντι στη λάσπη που λένε ότι δέχονται δεν έσκυψαν το κεφάλι για να προστατευτούν. Θα προστατευτούν, όπως δηλώνουν στα «ΝΕΑ», καταφεύγοντας σε όλα εκείνα τα εργαλεία που προσφέρει σε έναν πολίτη το κράτος δικαίου. Και θα το κάνουν όχι μόνο για να υπερασπιστούν την τιμή τους, αλλά και για να ξεσκεπάσουν τους σκευωρούς.
Αυτή είναι και η οφειλόμενη αντίδραση. Εάν κορυφαίοι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, όπως είναι δύο πρώην πρωθυπουργοί και οκτώ πρώην υπουργοί, καταγγέλλουν τους καταγγέλλοντες ως κοινούς συκοφάντες, δεν έχουν παρά να πράξουν τα δέοντα στο πλαίσιο ασφαλώς του πολιτικού και δικαιικού πολιτισμού για να αποκαλύψουν τις ταυτότητες των συκοφαντών, τις στοχεύσεις, τις επιδιώξεις τους και – ενδεχομένως – τους εντολείς τους.
Ο λόγος είναι απλός. Η αναζήτηση της αλήθειας είναι ο μόνος τρόπος για να αποκαταστηθεί το ρήγμα που προκλήθηκε στο πολιτικό σύστημα από ένα σκάνδαλο που απέκτησε πολιτική διάσταση παράγοντας, όπως φαίνεται, ένα πολιτικό σκάνδαλο μέσα στο σκάνδαλο. Το φως είναι η μόνη απάντηση στο σκοτάδι.
