Ας το κάνουμε εικόνα τώρα αυτό. Ο Κ. Φρουζής της Novartis μπαίνει στο αμάξι για να πάει στο Μαξίμου να δωροδοκήσει τον Σαμαρά. Η βαλίτσα έχει μέσα κίτρινα, πράσινα και μοβ χαρτονομίσματα –ευγενική προσφορά της Ντάλιας του «Παρά πέντε» λογικά. Την ώρα που τα βάζει μέσα ο Φρουζής, καλεί και καμιά δεκαριά υπαλλήλους να είναι παρόντες, διότι τα σωστά λαδώματα γίνονται μπροστά σε κόσμο.
Η βαλίτσα με τα ευεργετικά για την οσφυαλγία ροδάκια, μπαίνει στο αμάξι. Βάζει μπρος ο τύπος και κάποτε φτάνει στο Μαξίμου. Καν’ το εικόνα τώρα αυτό: στην είσοδο ένας άγνωστος με βαλίτσα λέει γεια σας, τον πρωθυπουργό ήθελα λίγο. Το λέει στους αστυνομικούς, στη φρουρά, στους σωματοφύλακες. Περάστε του λένε αυτοί. Περάστε, αλίμονο, μπάτε σκύλοι αλέστε είμαστε εδώ μέσα.
Δεν ρωτάνε ποιος είναι, δεν ρωτάνε τι θέλει και το κυριότερο δεν ρωτάνε τι διάολο έχει μέσα η βαλίτσα. Οπλα; Βόμβες; Απλυτα; Θα πυροβολήσει τον πρωθυπουργό; Θα τον ανατινάξει; Θα του πλύνει τα σώβρακα;
Δεν ρωτούν γιατί έχουν τακτ οι άνθρωποι, δεν είναι αδιάκριτοι. Βλέπουν τον Παράξενο Ταξιδιώτη με την ύποπτη βαλίτσα και του λένε περάστε, τρίτη πόρτα δεξιά ο πρωθυπουργός. Κάντε το εικόνα, τίποτα άλλο δεν σας ζητά η κοινή σας λογική.
Πάμε παρακάτω.
Για τη Novartis άλλοι μάρτυρες καταθέτουν στο FBI κι άλλοι εδώ. Δεν γνωρίζουμε λοιπόν αν διασταυρώθηκαν οι πληροφορίες για χρηματικά ποσά, πρόσωπα, συναντήσεις, ημερομηνίες. Αν συγκρίθηκαν και αν συμπίπτουν.
Στο πρώτο έγγραφο του FBI πολιτικοί δεν αναφέρονται. Σε δεύτερο χρόνο, η εισαγγελέας κ. Ελένη Τουλουπάκη στέλνει τα «ονόματα των 7». Στο απαντητικό –κι ανεπίσημο –έγγραφο των Αμερικάνων επαναλαμβάνονται τα ίδια ονόματα, χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο.
Στο καπάκι, που λες, προκύπτει πως τρεις πολιτικοί άνδρες σπιλώθηκαν αν και αθώοι:
n Ο Παναγιώτης Πικραμμένος, που έναν μήνα διετέλεσε πρωθυπουργός ο άνθρωπος και καλά «τα πήρε», κοινή μου λογική.
n Ο Ευάγγελος Βενιζέλος με την επιτομή τού σουρεάλ ως κατηγορία: ο πρόεδρος του ΕΟΦ ήταν στενός συνεργάτης του, συνεπώς κάτι θα του ‘δωσε μωρέ και του Βαγγέλη δεν μπορεί, ε τι λες κι εσύ, ναι βέβαια λογικό μου ακούγεται, πάει κλείδωσε κι αυτή η ενοχή. Μη σου τύχει.
n Οσο για τον πρώην υπουργό Εργασίας Γιώργο Κουτρουμάνη, τι να πεις; Είναι γνωστό το ήθος και η ακεραιότητα του ανδρός. Κι ας διασύρθηκε με τέτοιον ελεεινό τρόπο.
Η διαδρομή του χρήματος δεν αποδεικνύεται –προς το παρόν τουλάχιστον. Δεν προκύπτει από τραπεζικές καταθέσεις, θυρίδες ή οφσόρ. Οπως δεν υπάρχουν –πάλι προς το παρόν –τεκμήρια. Φωτογραφίες, βίντεο, ηχητικά, ντοκουμέντα. Μόνο το σημειωματάριο με τα ραντεβού του Κωνσταντίνου Φρουζή.
Να το ξεκαθαρίσουμε. Ναι, γινόταν πάρτι εκατομμυρίων στη Novartis: ούτε σε βαφτίσια τόσο λάδι. Ομως εδώ εξετάζουμε τη βαρύτητα συγκεκριμένων καταθέσεων –ή, καλύτερα, συγκεκριμένων διαρροών. Κι αυτές δεν πείθουν. Ανεξάρτητα από ιδεολογίες, προσωπικές απόψεις, συμπάθειες κι αντιπάθειες, δεν πείθουν.
Ακόμα δεν γνωρίζουμε αν τελικά θα γίνει προανακριτική επιτροπή στη Βουλή ή αν θα επιστραφεί η υπόθεση στη Δικαιοσύνη. Το βέβαιο είναι πως αφού ΤΩΡΑ άνοιξε η υπόθεση, ΤΩΡΑ πρέπει και να διαλευκανθεί. Δεν σηκώνει αναβολές. Είναι απάνθρωπο να σέρνονται στη λάσπη ονόματα, να διασύρονται υπολήψεις, να στιγματίζονται οικογένειες και οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Τέλος, πριν ορισμένοι στήσουν κρεμάλες και πιάσουν θέση κολλητά στο ικρίωμα, ας σκεφτούν λίγο. Ψύχραιμα και νηφάλια. Κάποιοι ίσως είναι ένοχοι, κάποιοι αθώοι. Μη σου τύχει, αλλά τι θα έκανες εσύ αν ήσουν στη θέση του αθώου; Οχι του πολιτικού, όχι του δημοσίου προσώπου, απλώς στη θέση του αθώου πολίτη. Που τον κατηγορούν πως έκλεψε τα κοινόχρηστα της πολυκατοικίας.
Μη σου τύχει, αλλά αν σου τύχει; Ή πιστεύεις πως δεν θα σου τύχει ποτέ γιατί αυτά συμβαίνουν μόνο στην πολύπαθη κατσίκα του γείτονα;