Για να ξέρουμε τι λέμε, σχετικά με τη νέα, πολύκροτη, υπόθεση που έχει επικαθήσει στο κέντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης κυβέρνησης – αντιπολίτευσης, την υπόθεση Novartis, ενημερωτικά αναφέρω ότι η παραγραφή των αδικημάτων αφορά το σκέλος της απιστίας περί την υπηρεσία, αδίκημα επίσης κακουργηματικου χαρακτήρα, το οποίο «χρέωσαν» στα δέκα πολιτικά πρόσωπα οι «κουκουλοφόροι» μάρτυρες. Μόνο αυτό.
Αντιθέτως, δεν ισχύει το ίδιο και για την παθητική δωροδοκία πολιτικού προσώπου. Και αυτό το σκέλος είναι που θα διερευνηθεί από την εισαγγελία Διαφθοράς και μαζί φυσικά θα διερευνηθεί και το πιθανό αδίκημα του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, όταν με το καλό συγκληθεί η Βουλή και αποφασίσει ότι ισχύει παραγραφή κατά το ήμισυ και πως για το άλλο μισό θα πρέπει να επιστραφεί η δικογραφία στη Δικαιοσύνη.
Γνωρίζω, και γνωρίζω καλά, ότι η κυβέρνηση πριν καταλήξει στο τι θα κάνει αναζήτησε τις απόψεις σοβαρών παραγόντων της δημόσιας ζωής, οι οποίοι τους παρέπεμψαν στις τοποθετήσεις, επ’ αυτού του θέματος, του προέδρου Προκόπη (της Δημοκρατίας) και του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη.
Οι συγκεκριμένες τοποθετήσεις είχαν γίνει κατά τη συζήτηση στη Βουλή της αναθεώρησης του περίφημου άρθρου 86 «περί ευθύνης υπουργών», το οποίο είχαν συντάξει από κοινού, ο πρόεδρος Προκόπης και ο πρόεδρος Βαγγέλης (Βενιζέλος) «τω καιρώ εκείνω». Ητοι το 2001, επί κυβερνήσεως Σημίτη, όταν συναινετικά αποφασίστηκε η αναμόρφωση του περίφημου άρθρου…
Πίκρα
Είπα Βενιζέλος και θυμήθηκα κάτι που παρατήρησα μελετώντας –και εγώ –την πολυσέλιδη δικογραφία της υπόθεσης της Novartis. Στη δικογραφία περιλαμβάνονται δύο έγγραφα του FBI τα οποία απεστάλησαν στις ελληνικές Αρχές στο πλαίσιο του αιτήματος δικαστικής συνδρομής για τη διερεύνηση του σκανδάλου.
Το πρώτο έγγραφο αναφέρεται σε μη πολιτικά πρόσωπα, για τα οποία ζητήθηκε από τις αμερικανικές Αρχές να παράσχουν ό,τι στοιχεία διαθέτουν σχετικά με την πιθανή ανάμειξή τους στην υπόθεση. Σε αυτή την έκθεση το μόνο πολιτικό πρόσωπο που εντοπίζει κανείς είναι ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος προφανώς έχει ενταχθεί στο πλαίσιο της απελπισμένης προσπάθειας της κυβέρνησης να επιτύχει με κάποιον τρόπο την απομάκρυνσή του από τη θέση του διοικητή της κεντρικής τράπεζας της χώρας.
Το δεύτερο έγγραφο είναι ακόμη πιο… πικρό για την κυβέρνηση και τις μεθοδεύσεις της. Πικρό και στενάχωρο. Διότι ζήτησαν δικαστική συνδρομή για το σύνολο των δέκα πολιτικών προσώπων που κατήγγειλαν οι κουκουλοφόροι «μάρτυρες», αλλά οι Αμερικανοι έστειλαν πίσω κατάλογο… επτά προσώπων! Εκαναν λάθος; Οχι βέβαια. Αμερικάνοι να κάνουν λάθος για τέτοια θέματα; Γίνεται; Δεν γίνεται. Απλώς δεν βρήκαν τίποτε –ούτε κατ’ ελάχιστο –που να συνδέει τους τρεις εξαιρεθέντες του καταλόγου με την υπόθεση.
Η πίκρα του Μεγάρου Μαξίμου δεν περιγράφεται, όταν παραλαμβάνοντας το έγγραφο διαπιστώθηκε ότι μεταξύ αυτών των τριών εξαιρεθέντων είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ηθελαν πολύ, μα πάρα πολύ, να του βρουν κάτι οι Αμερικάνοι, αλλά φευ, τί-πο-τε!
Δεν πειράζει ρε παιδιά, μην το παίρνετε κατάκαρδα, μια άλλη φορά…
(Τα άλλα δύο πρόσωπα που εξαίρεσε το FBI είναι ο πρώην πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Κουτρουμάνης.)
Ανθρώπινες σχέσεις
Το γενικό συμπέρασμα από την υπόθεση της Novartis είναι… γενικό σε ό,τι αφορά και άλλες υποθέσεις που απασχολούν από ετών το ΣΔΟΕ, το ΚΕΦΟΜΕΠ, τους οικονομικούς εισαγγελείς, την Οικονομική Αστυνομία και όποιον τέλος πάντων εν Ελλάδι έχει οριστεί ως απηνής διώκτης του οικονομικού εγκλήματος: οι καιροί δεν ευνοούν ούτε χωρισμούς ούτε τσακωμούς ούτε άλλους δεσμούς. Φιλική συμβουλή: μείνετε εκεί που είστε, κοιτάξτε όσοι έχετε εταιρείες ή πολλά χρήματα να κρατάτε χαμηλό προφίλ και αφήστε τα υπόλοιπα!
Διότι, όπως μου έλεγε προ καιρού η υπέροχη Ιωάννα, Τζόαν ή «τζιτζίκα» για μας τους φίλους της, Μάνδρου, το κύριο έργο όλων των προαναφερόμενων υπηρεσιών βασίζεται σε καταγγελίες –προσέξτε, παρακαλώ –απατημένων συντρόφων, συζύγων, ερωμένων, αλλά και υφισταμένων που ένιωσαν κάποια στιγμή ότι το αφεντικό τούς αδίκησε ευνοώντας κάποιον τρίτο, ανταγωνιστή τους.
Αν θυμάμαι καλά, μου ανέφερε ότι εκκρεμούν στις Αρχές μερικές χιλιάδες τέτοιες καταγγελίες, τις οποίες αξιολογούν οι αποδέκτες τους και προχωρούν…
Επ’ αυτού θέλω να συνεισφέρω, επιβεβαιώνοντας την πληροφορία της Ιωάννας, ότι βοά η Αθήνα πως στην υπόθεση της Novartis η κυρία με την κουκούλα (της δικογραφίας) έως πρόσφατα συνδεόταν στενά, στενότερα δεν γίνεται, μετά του αντιπροέδρου της εταιρείας κυρίου Φρουζή, οπότε εκείνος για δικούς του λόγους αποφάσισε να δώσει ένα τέλος στη σχέση. Κι ακόμη ότι εις εκ των δύο κουκουλοφόρων κυρίων ήταν στενός συνεργάτης του κυρίου Φρουζή μέχρι πρότινος, αλλά για κάποιον λόγο (που δεν είναι της παρούσης) «πλακώθηκαν» και πήγε και τον «έδωσε» τον άνθρωπο κανονικά. Και εδώ και στις ΗΠΑ.
Συμπέρασμα: ό,τι τραβάει ο κύριος Φρουζής, και προφανώς θα τραβήξει πολύ περισσότερα στο μέλλον, οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην αδυναμία του να εκτιμήσει και να χειριστεί σωστά ανθρώπινες σχέσεις…
Ζημιά από τις φήμες
Πέρα από την πλάκα πάντως για την υπόθεση αυτή και ανεξάρτητα από την κατάληξη που θα έχει, προφανώς έχει επηρεάσει και θα συνεχίσει να επηρεάζει τις πορείες των ανθρώπων που καταγγέλλονται από τους κουκουλοφόρους. Και ορισμένους τους έχει επηρεάσει ήδη. Γνωρίζω για παράδειγμα ότι η μη ανακήρυξη του Δημήτρη Αβραμόπουλου ως προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο του 2015, ακριβώς στο παρά ένα της εκλογής, οφείλεται στη φημολογία για την περίοδο της υπουργίας του στο Υγείας. Λέγεται για παράδειγμα και μάλιστα με έντονο τρόπο ότι ρόλο στην απόφαση του Τσίπρα να μην προτείνει τον Αβραμόπουλο έπαιξε η ενημέρωση που του έκανε εκείνες τις κρίσιμες ημέρες και ώρες προ της εκλογής ο τότε υπουργός Υγείας Παναγιώτης Κουρουμπλής. Ο Τσίπρας φυσικά δεν του είπε ποτέ τίποτε του Αβραμόπουλου σχετικό, αλλά οι φήμες κυκλοφορούν έκτοτε και είναι επίμονες.
Επίσης υπάρχει η περίπτωση του Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος προαλειφόταν για τη θέση του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με ό,τι (θετικό) θα σήμαινε αυτό για τη χώρα μας. Θα επηρεάσει την επιλογή του Μάριο Ντράγκι η υπόθεση της Novartis; Μένει να το δούμε…
Χρωστάει εξηγήσεις
Εχει παρέλθει μια ολόκληρη (εργάσιμη) εβδομάδα από την περασμένη Δευτέρα, οπότε και η εισαγγελία απέστειλε μέσω του Αρείου Πάγου τη δικογραφία για τη Novartis στη Βουλή, και ακόμη να υπάρξει κάποιου είδους παρέμβαση από τον άνθρωπο «δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα, δεν με ενημέρωσε κανείς, παρασύρθηκα» Κώστα Καραμανλή. Καταγγέλλεται κορυφαίος υπουργός του, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, και ο κουκουλοφόρος που τον εμπλέκει απαξιώνει εντελώς τον ίδιο ως πρωθυπουργό της χώρας, εμφανίζοντάς τον να μην ξέρει τι του γίνεται στην κυβέρνηση που διοικεί. Και αντί να πάρει την πολιτική ευθύνη, να βγει δημόσια και να δηλώσει ότι εκείνη την εποχή έγινε αυτό ή εκείνο και όχι ό,τι καταγγέλλει ένας κουκουλοφόρος, σιωπά αιδημόνως.
Διερωτώμαι, αν προχωρήσει η ανάκριση και αποκαλυφθεί πώς ακριβώς διαμορφώνονταν οι τιμές των φαρμάκων, από ποιο υπουργείο και ποιος προΐστατο αυτού του υπουργείου, θα συνεχίσει να τηρεί την ίδια στάση;
Ελπίζω να προχωρήσει. Ισως έτσι μάθουμε πώς η φαρμακευτική δαπάνη την τριετία 2006 – 2009 εκτοξεύθηκε στα 6 δισ. ετησίως…