Οι κυβερνήσεις Τσίπρα και Ζάεφ προχωρούν, παρά τις όποιες αντίθετες εσωτερικές φωνές, με αρκετά γοργούς ρυθμούς στην αναζήτηση της φόρμουλας η οποία θα επιτρέψει την απεμπλοκή της ενταξιακής πορείας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας τόσο στο ΝΑΤΟ (κάτι που μπορεί να γίνει πιο άμεσα) όσο και στην Ευρωπαϊκή Ενωση με ορίζοντα το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2018. Οσα ειπώθηκαν δημοσίως και ανωνύμως την εβδομάδα που πέρασε στις δύο πρωτεύουσες έχουν με σαφήνεια περιγράψει το πλαίσιο εντός του οποίου επιδιώκεται να βρεθεί η λύση.
Η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι η αντιπολίτευση προς τις δύο κυβερνήσεις δεν είναι τέτοια που να λειτουργήσει ανασταλτικά στην αναζήτηση λύσης. Στην Αθήνα, το Μέγαρο Μαξίμου εκτιμά ότι δεν θα προκληθεί σοβαρό πρόβλημα από τη διαφορετική άποψη που διατυπώνει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος, οι σχέσεις του οποίου με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά βρίσκονται σε πολύ κακό σημείο –παρά τις δημόσιες εκδηλώσεις αβροφροσύνης. Στα Σκόπια, το αντιπολιτευόμενο VMRO-DPMNE δέχεται ισχυρές πιέσεις τόσο από εσωτερικούς όσο και από εξωτερικούς παράγοντες. Το εθνικιστικό κόμμα «έχει λερωμένη τη φωλιά του» από τα σκάνδαλα της περιόδου Γκρούεφσκι και αυτό το καθιστά ευάλωτο σε πιέσεις.
Το σημείο – κλειδί. Το όνομα αυτό καθεαυτό έχει μάλλον δευτερεύουσα σημασία –τουλάχιστον για την ελληνική πλευρά. Το σημείο –κλειδί εντοπίζεται στον συνδυασμό που θα βρεθεί μεταξύ του εύρους χρήσης της νέας ονομασίας και των χρονικών σταδίων εφαρμογής αυτής της χρήσης. Η εφαρμογή συνδέεται με τον χρόνο με τον οποίο θα περάσουν οι αλλαγές στο Σύνταγμα των Σκοπίων. Ηδη, η Αθήνα έχει μάλλον χαμηλώσει τον πήχη, θεωρώντας ότι μία στιβαρή διεθνής συμφωνία, με ισχύ υπερβαίνουσα της εσωτερικής έννομης τάξης, θα μπορούσε να διευκολύνει και τις δύο πλευρές.
Μία τέτοια συμφωνία, επί της οποίας εργάζεται το υπουργείο Εξωτερικών λαμβάνοντας υπόψη και συγκεκριμένες παραμέτρους της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, θα καλύπτει ζητήματα που αφορούν τόσο στο ονοματολογικό, όπως π.χ. την κατοχύρωση της νέας ονομασίας στο σκοπιανό Σύνταγμα, αλλά πιθανότατα σε μεταγενέστερο χρόνο, όσο και ορισμένες πτυχές του αλυτρωτισμού. Η κεντρική ιδέα αυτής της διαδικασίας έχει περιγραφεί και στη Δέσμη Ιδεών του ειδικού απεσταλμένου του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, του Μάθιου Νίμιτς, την οποία αποκάλυψε την περασμένη Κυριακή «Το Βήμα».
Ωστόσο, τελικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί, καθώς το ζήτημα είναι νομικά περίπλοκο. Ο Νίκος Κοτζιάς αναμένεται να έχει τις προσεχείς ημέρες συνομιλίες με τον Νίκολα Ντιμιτρόφ, ενώ οι δύο υπουργοί Εξωτερικών θα συναντήσουν και τον Μάθιου Νίμιτς. Ο ειδικός απεσταλμένος ενόχλησε ελαφρώς με τις δηλώσεις του περί ταυτότητας, αλλά την ίδια στιγμή η Αθήνα δεν θέλει να τον αποξενώσει τελείως, διότι κάποια στιγμή, και εφόσον η διαπραγμάτευση προχωρήσει, ο ρόλος του θα αναβαθμιστεί.
Επίσκεψη Γιούνκερ. Φαίνεται όμως ότι η κατάληξη σε μια διεθνή συμφωνία θα διευκολύνει την ευρωατλαντική ενσωμάτωση της ΠΓΔΜ, στοιχείο το οποίο κρίνεται υψίστης σημασίας για πολλές πλευρές. Ενδεικτική του ενδιαφέροντος του διεθνούς παράγοντα για την επίλυση του ονοματολογικού είναι η απόφαση να αρχίσει από τα Σκόπια, στις 25 Φεβρουαρίου, η περιοδεία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ σε χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Η Κομισιόν παρουσίασε την εβδομάδα που πέρασε την πολιτική στρατηγική της για τα Δυτικά Βαλκάνια και τον προσεχή Απρίλιο αναμένονται οι Εκθέσεις Προόδου για κάθε υποψήφια χώρα ξεχωριστά. Το σκεπτικό είναι ότι στη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ –Δυτικών Βαλκανίων στις 17 Μαΐου στη Σόφια θα μπορέσει να ανακοινωθεί, πανηγυρικά, η χορήγηση ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων για ΠΓΔΜ και Αλβανία.
