Οι φωτογραφίες παρουσιάζουν στην πλειονότητά τους άγνωστες μέχρι σήμερα όψεις, λίγο πριν και λίγομετά την καταστροφική πυρκαγιά του 1890, μια περίοδο για την οποία σώζεται ελάχιστο υλικό.Η συλλογή χρονολογείται μεταξύ 1880 και 1893 και παρότι η ταυτότητα του δημιουργού της παραμένει άγνωστη υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι οι εικονιζόμενες σκηνές απαθανατίστηκαν από τον γνωστό φωτογράφο Paul Zepdji. Εργα του είχαν αποτυπωθεί σεδεκάδεςκαρτ ποστάλ της εποχής. Η δημοπρασία θα γίνει στις 3 Μαρτίου από τον Οίκο Δημοπρασιών Α. Καραμήτσος στο ξενοδοχείο Χίλτον και ως τιμή εκκίνησης έχει οριστεί το ποσό των 8.000 ευρώ.
Η συστηματική μελέτη του υλικού θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικές νέες πληροφορίες για την ιστορία της Θεσσαλονίκης, για μια περίοδο κατά την οποία τα διαθέσιμα υλικά τεκμήρια σπανίζουν», επισημαίνει στα «ΝΕΑ» ο επιμελητής της συλλογής εκ μέρους του Οίκου Καραμήτσος κ. Σπύρος Τσιπίδης. «Είναι ένα εντυπωσιακό άλμπουμ με 70 αλμπουμίνες μεγάλων διαστάσεων, συγκεκριμένα 32 επί 26 εκατοστών, και 8 μικρότερων, όλες επικολλημένες σε χαρτόνια. Στη συλλογή συμπεριλαμβάνονται και 9 πανοραμικές όψεις της Θεσσαλονίκης που αν ενωθούν δημιουργούν ένα ενιαίο πανόραμα το οποίο αποτυπώνει την πόλη πέρα από τα τότε όρια των δομημένων εκτάσεων στα ανατολικά και δυτικά άκρα της.
Αργότερα το πανόραμα τυπώθηκε από τον G. Bader σε σειρά εννέα αναδιπλούμενων καρτών συνολικού μήκους 1,25μ. με τoν τίτλο “La plus Grande Vue Generale Panoramique de Salonique, Turquie d Europe en 9 Cartes”. Ιδιαίτερα σπάνιες κρίνονται και οι φωτογραφίες που απεικονίζουν ομάδες πυρόπληκτων του 1890 τόσο στην περιοχή του Λευκού Πύργου όσο και στην σημερινή περιοχή του Πεδίου του Αρεως» προσθέτει ο Σπ. Τσιπίδης.
Οταν η Εγνατία ήταν χωματόδρομος
Οι εικόνες ταξιδεύουν το κοινό σε μια εποχή που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και κατάφεραν να ξαφνιάσουν ακόμη και τους εκτιμητές του οίκου που ανέλαβε την δημοπρασία, ανθρώπους με μεγάλη εμπειρία σε αντίστοιχο υλικό. Η παραλιακή της Θεσσαλονίκης φαίνεται ακόμη με την πρώτη της επιχωμάτωση, η σημερινή Εγνατία Οδός είναι ένας χωματόδρομος, στενά σοκάκια αγκαλιάζουν το κέντρο της πόλης. «Δεν έχουμε συνηθίσει αυτήν την Θεσσαλονίκη ακόμη κι εμείς που παρακολουθούμε την ιστορία της. Είναι πρωτόγνωρες λήψεις. Βλέπουμε για παράδειγμα τη Βενιζέλου που είναι ένας χιλιοφωτογραφημένος δρόμος με το μέγαρο Στάιν να δεσπόζει σε όλες της τις φωτογραφίες και εδώ δεν υπάρχει», συνεχίζει.
Η διάσωση της ιστορικής μνήμης
Σε αυτό το πλαίσιο η εν λόγω φωτογραφική συλλογή αποκτά ιδιαίτερη αξία για την προσπάθεια διάσωσης της ιστορικής μνήμης. «Σε κάθε περίπτωση αποτελεί ένα πρωτοεμφανιζόμενο έργο μεγάλης ιστορικής αξίας», λέει ο Σπύρος Τσιπίδης, «από το οποίο μπορούν να εξαχθούν πληροφορίες που συμβάλλουν στον εμπλουτισμό των γνώσεών μας σχετικά με τη ζωή, την αρχιτεκτονική και την ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης από μία περίοδο όπου αντίστοιχο υλικό σπανίζει».