Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ στη μεθόδευση και την κλιμάκωση της υπόθεσης Novartis είναι, πρωτίστως, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, με ισχυρή ΝΔ, εμφανίζεται στις επόμενες εκλογές να φλερτάρει την αυτοδυναμία. Αρα είναι το πρόσωπο που πρέπει κυρίως να πληγεί –επειδή δεν έγινε δυνατόν πολιτικά, ηθικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας δούλεψε πολύ για να δοθεί αληθοφάνεια σε μια ιστορία που εμφανίστηκε ως κάθαρση του παλαιού συστήματος. Στον συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη Αδωνη Γεωργιάδη που στοχοποιείται προστίθενται ορισμένοι συνήθεις αντίπαλοι της κυβέρνησης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Γιάννης Στουρνάρας… Με ένα σμπάρο, πολλά τριγόνια. Οσο για την Προανακριτική στην οποία θα παραπεμφθεί η υπόθεση, το έργο της, όπως παρατήρησαν πολιτικοί και δικαστικοί κύκλοι, είναι εξαρχής υπονομευμένο: ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δεν αρκεί για τη διερεύνηση της υπόθεσης. Οι σκιές θα μείνουν, στις εκλογές οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μπορούν να κατηγορούν, να καταγγέλλουν, να λασπολογούν.
Η μεθόδευση είναι προφανής. Και όποιος δεν τη βλέπει ή όποιος τη χρησιμοποιεί για να λύσει πολιτικές διαφορές δεν μπορεί να είναι αφελής. Αν μάλιστα είναι και μέλος της ΝΔ και διερωτάται δήθεν απονήρευτα για την καθαρότητα του Αδωνη Γεωργιάδη, είναι βέβαιο ότι κάνει ζημιά στο κόμμα του. Ο Γεωργιάδης είναι επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, μαχητικό στέλεχος πάνω στο οποίο έχει εναποτεθεί η επικοινωνιακή πολιτική του κόμματος. Δεν γίνεται να μείνει ακάλυπτος από τον αρχηγό του, αυτό όφειλε να το ξέρει ο Ευάγγελος Αντώναρος, που έκανε καριέρα ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και κατόπιν ως λάλος «κύκλος» του Καραμανλή –μη διαμαρτύρεται που εξεδιώχθη από το κόμμα μετά τη δήλωσή του για τον Γεωργιάδη, κανένα κόμμα δεν θα μπορούσε να ανεχτεί την εσωκομματική έκφραση αμφιβολίας για την εντιμότητα ενός κορυφαίου στελέχους του.
Ο Ευάγγελος Αντώναρος (όπως και ο Γιώργος Βλάχος, πρώην υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για τις τιμές των φαρμάκων την εποχή που επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή και υπουργίας Δημήτρη Αβραμόπουλου η φαρμακευτική δαπάνη είχε εκτιναχθεί στα 5,5 δισ. ευρώ) υπήρξαν τμήμα ενός απολύτως πελατειακού συστήματος οι πολιτικές ευθύνες του οποίου στη χρεοκοπία της χώρας δεν είναι λίγες. Ασκώντας δήθεν ιδεολογική κριτική στις επιλογές της μεταπελατειακής ΝΔ, εξυπηρετούν το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που εγκαθίδρυσε πελατειακό κράτος εν μέσω του σκληρότερου Μνημονίου.
Μόνο αν ελπίζουν ότι το σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα τους ανταμείψει είναι ευνόητη η επιλογή τους.