Πότε δικαιολογείται μια συζήτηση περί διαδοχής; Αν όλα πάνε κατ’ ευχήν και η Ανγκελα Μέρκελ ολοκληρώσει και την τέταρτη τετραετία της, με τη νέα συγκυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες, θα φτάσει το ρεκόρ του Χέλμουτ Κολ, τα 16 χρόνια. Αλλά σήμερα η Ανγκελα Μέρκελ αντιμετωπίζει έντονη κριτική από το εσωτερικό του κόμματός της για το αποτέλεσμα της κυβερνητικής συμφωνίας με τους Σοσιαλδημοκράτες, κυρίως για την παραχώρηση του υπουργείου Οικονομικών, μια απόφαση που χαρακτήρισε «επώδυνη», σπεύδοντας να ξεκαθαρίσει ότι «ο νέος υπουργός δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει». Η κριτική συνδυάζεται με το αίτημα για ανανέωση της ηγεσίας, με τη διαδοχή της.

Επειτα από 12 χρόνια στην καγκελαρία «είναι φυσικό ένα κόμμα να κάνει σκέψεις», παραδέχθηκε η Ανγκελα Μέρκελ χθες στο δεύτερο γερμανικό κανάλι ZDF. Γιατί; «Είναι σαφές ότι δεν θα μείνω άλλα 12 χρόνια καγκελάριος» συμπλήρωσε. Αρα δεν τίθεται θέμα άμεσης διαδοχής. Η Μέρκελ ξεκαθάρισε ότι θα παραμείνει πρόεδρος του CDU, δεν πρόκειται να παραιτηθεί από την προεδρία του κόμματος. «Για μένα αυτά τα δύο αξιώματα πρέπει να τα έχει ένα πρόσωπο, για να μπορεί να ηγείται μιας σταθερής κυβέρνησης» είπε η καγκελάριος και αυτό συνεχίζει να ισχύει. Ισχύει επίσης η δέσμευσή της πριν από τις εκλογές ότι κατεβαίνει για μία τετραετία. «Ανήκω σε εκείνους που τηρούν αυτό που υπόσχονται» τόνισε.

Η αιχμή ήταν για τον Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος αναγκάστηκε εκών – άκων να παραιτηθεί και από τη διεκδίκηση του υπουργείου Εξωτερικών, δεδομένου ότι είχε αποκλείσει τη συμμετοχή του σε κυβέρνηση της Μέρκελ. Ο Σουλτς δεν θα πάρει μέρος στην εκστρατεία για να εγκριθεί η κυβερνητική συμφωνία στο εσωκομματικό δημοψήφισμα στο SPD μέχρι τις 3-4 Μαρτίου. Το βάρος πέφτει στην κοινοβουλευτική ηγέτιδα Αντρέα Νάλες, η οποία, μετά την παραίτηση Σουλτς, θα εκλεγεί αύριο από το προεδρείο του κόμματος «υπηρεσιακή» πρόεδρος του SPD μέχρι το συνέδριο του Μαρτίου.

Η γκρίνια στους Χριστιανοδημοκράτες είχε ξεκινήσει από το βράδυ των εκλογών του περασμένου Σεπτεμβρίου που έφερε το χειρότερο αποτέλεσμα του CDU σε εκλογές από το 1949. Η κριτική κρατήθηκε χαμηλά ενόψει των διεργασιών σχηματισμού κυβέρνησης, πρώτα με την «Τζαμάικα», στη συνέχεια με τον GroKo. Επανήλθε όμως με την υπογραφή της κυβερνητικής συμφωνίας με το SPD και αιχμή την κατανομή των υπουργείων και κυρίως το γεγονός ότι οι Χριστιανοδημοκράτες εκχώρησαν στο SPD μαζί με το υπουργείο Εξωτερικών και το υπουργείο Οικονομικών, του οποίου θα ηγηθεί ο Ολαφ Σολτς. «Αυτό με το υπουργείο Οικονομικών ήταν επώδυνο», παραδέχθηκε η Μέρκελ. Θα ήταν όμως «ανεύθυνο» να ναυαγήσει η συμφωνία εξαιτίας των υπουργείων, πρόσθεσε, για την κατανομή των οποίων διαπραγματεύονταν τις τελευταίες 12 ώρες. Εναλλακτική λύση θα ήταν να μην υπάρξει κυβέρνηση. Υπό την έννοια αυτή το CDU πλήρωσε «υψηλό τίμημα» παραδέχθηκε η Μέρκελ. Αλλά «ο υπουργός Οικονομικών δεν θα κάνει ό,τι θέλει», τόνισε. «Υπάρχει μια συμφωνία ανάμεσα στα δύο κόμματα που πρέπει να τηρηθεί».

Η κατανομή των υπουργείων παραμένει και μετά την παραίτηση του Μάρτιν Σουλτς. «Είναι απίστευτη περίοδος γι’ αυτόν» είπε η Μέρκελ για τον αντίπαλό της στις εκλογές. Θα συμπαρασύρει ο Μάρτιν Σουλτς στην πτώση του την Ανγκελα Μέρκελ; Η δραματική κατάληξη του υποψήφιου καγκελαρίου και προέδρου του SPD αναπτέρωσε τις ελπίδες και των εσωκομματικών αντιπάλων της καγκελαρίου που θα ήθελαν να απαλλαγούν και αυτοί από τη Μέρκελ. Ωστόσο, η κρίση ηγεσίας στο SPD ενισχύει τη θέση της Μέρκελ που εγγυάται σταθερότητα και ασφάλεια για τους Γερμανούς και τους Ευρωπαίους.

Τελευταία Νέα