Το πραγματικό σκάνδαλο

Από όσα υπέροχα είπε χθες ο πρόεδρος Αλέξης κατά τη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, εκεί δηλαδή όπου ανακοίνωσε το «στρίβειν διά Προανακριτικής» στο σκάνδαλο της Novartis, είναι και το απίθανο ότι το κόστος του σκανδάλου, το οποίο έχουν υπολογίσει από κοινού, φαντάζομαι, με τον Πολάκη του στα 23 δισ., ισούται με ένα… Μνημόνιο! Το είπε. Ξεκάθαρα. Πέραν πάσης αμφισβητήσεως. Τον άκουσα με τα αφτιά μου.

Τούτου ως δεδομένου, μια που προέρχεται από δύο πραγματικές διάνοιες, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η πρώτη περίοδος της δικής του διακυβέρνησης, ήτοι Ιανουάριος 2015 έως Ιούλιο 2015, που μας κόστισε 100 δισ. (και ένα Μνημόνιο, το 3ο και χειρότερο που οδήγησε στην υποδούλωση της χώρας έως τουλάχιστον το 2060), στην πραγματικότητα και επί τη βάσει των δικών του πάντοτε υπολογισμών, αυτή η περίοδος λοιπόν ισούται με σχεδόν… 4,5 Μνημόνια!!!

Καμιά φορά, εκεί που πας να πεις κάτι καλό, σου ξεφεύγει και λες κάτι χοντράδες, απίθανες και απίστευτες. Διότι 4,5 Μνημόνια για πέντε μήνες διακυβέρνησης ισούνται, με απλή διαίρεση, περίπου ένα Μνημόνιο τον μήνα. Και επειδή, δικό του είναι το νούμερο, δικός του και ο ισχυρισμός, όταν λες 23 δισ. ίσον ένα Μνημόνιο, σημαίνει ότι αποδέχεσαι πως η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, κατά το πρώτο εκείνο διάστημα, μας κόστιζε καθημερινά περί τα 800 εκατομμύρια. Δεν είναι και λίγα. Αντιθέτως, είναι πολλά, και αυτό είναι ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ σκάνδαλο, το οποίο, λογικά, θα απασχολήσει την επόμενη Βουλή, να κληθεί και ο κύριος Βαρουφάκης να πει τις απόψεις του, να γίνει δουλίτσα. Τώρα ούτε λόγος. Αυτά τα θέματα δεν τα αγγίζουμε καν, προτεραιότητα έχει η Novartis. Πώς θα χώσουμε μέσα τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο…

Προφανέστατα δεν μου πέφτει λόγος για όσα γίνονται στη Νέα Δημοκρατία –όπως έχω εξηγήσει, και σε αντίθεση με όσα υποστηρίζουν ορισμένοι άσπονδοι «φίλοι» μου, τύπου Σπίρτζη, εγώ της δημοκρατικής παρατάξεως είμαι, δεκάρα δεν δίνω τι συμβαίνει στην παράταξη της Δεξιάς. Επίσης το καταστροφικό πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία δεν μπορεί και δεν είναι άλλοθι για να τους δω με «συμπάθεια». Στο κάτω κάτω, εγώ και όλοι σαν κι εμένα με το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» κάναμε τα πρώτα βήματά μας στην πολιτική, ανδρωθήκαμε, μεγαλώσαμε.

Από αυτή την άποψη, ποσώς με ενδιαφέρει αν ο Βαγγέλης ο Αντώναρος είναι εντός ή εκτός Νέας Δημοκρατίας, αν διαγράφηκε από τα καταστατικά όργανα ή αν θα πάρουν κι άλλοι σειρά, όσοι τέλος πάντων δοκιμάζουν τα νεύρα και τις αντοχές του προέδρου Κυριάκου. Αλλά έχω την αίσθηση ότι η υποδοχή που επιφύλαξαν οι συριζαίοι, οι επίσημοι και τα παρακρατικά μέσα ενημέρωσης που ελέγχουν, στον διαγραφέντα Αντώναρο ξεπέρασε κάθε όριο. Ακόμη και αυτής της στήριξης στο πλαίσιο της αλληλεγγύης (λέμε τώρα…) για την υπεράσπιση των δημοκρατικών λειτουργιών στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (μάλιστα, και ακούστηκε, και γράφτηκε, αυτή η απιθανότητα)!

Να τα βλέπει ο πρόεδρος Κυριάκος αυτά, που αποστρέφει το βλέμμα από το πραγματικό (του) πρόβλημα στη Νέα Δημοκρατία και κάνει τον υπεράνω. Και δεν αντιλαμβάνεται ότι αν δεν λύσει τους λογαριασμούς του με το παρελθόν, δεν υπάρχει σωτηρία –το πρόβλημα θα το βρίσκει συνεχώς μπροστά του, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την πορεία του. Διερωτώμαι, αλήθεια, τι άλλο πρέπει να συμβεί και τι άλλο να (του) προκύψει, προκειμένου να δει με καθαρότερο μάτι ποιος πραγματικά είναι η αιτία της κακοδαιμονίας του.

Αυτός τώρα ο «κακοδαίμων» Κυριάκου (συγγνώμη ζητώ για το αδόκιμο του όρου), Καραμανλής, φρόντισε, μου ανέφεραν, να ενημερώσει τον πρόεδρο Κυριάκο ότι δεν είναι αυτός που έδωσε εντολή στον Βαγγέλη Αντώναρο να επιτεθεί –μαχαιριά στα πλευρά –στον αντιπρόεδρο Αδωνη. Η «ενημέρωση» έγινε μέσω τρίτου, ενός πρώην υπουργού, λέει –και ΔΕΝ υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ των δύο, άμεση, όπως θα περίμενε κανείς, προκειμένου να λυθούν οι όποιες παρεξηγήσεις που οδήγησαν στη διαγραφή Αντώναρου.

Σύμφωνα με όσα κυκλοφορούν, αυτός μετέφερε στον πρόεδρο Κυριάκο όσα, υποτίθεται, θέλησε να του μεταφέρει ο ηγεμών, δεν ήταν ο Καραμανλής «αυτός που προέτρεψε, ώθησε, παρακίνησε, έδωσε εντολή στον Αντώναρο να επιτεθεί στον Αδωνη». Οτι όσα έγραψε και ανάρτησε στο Διαδίκτυο ο Αντώναρος ήταν «μια δική του, λάθος πρωτοβουλία».

Και επικαλέστηκε ο μεταφέρων τις απόψεις Καραμανλή δυο – τρεις περιπτώσεις κατά τις οποίες υποτίθεται ο συμπαθής Βαγγέλης ανέλαβε να «ερμηνεύσει» τον αμίλητο ηγεμόνα εξ ιδίας πρωτοβουλίας, ήτοι χωρίς να λάβει τη σχετική άδεια, πρωτοκολλημένη και δεόντως χαρτοσημασμένη, με αποτέλεσμα «να τον επαναφέρει στην τάξη» αμέσως ο ηγεμών, ο οποίος δεν ανέχεται κάτι τέτοιες πρωτοβουλίες από τους υποτακτικούς του!

Δεν γνωρίζω αν ο πρόεδρος Κυριάκος επείσθη έπειτα από όλα αυτά. Λογικά όχι, διότι δεν είναι και κανένα κορόιδο.

Μια προσωπική άποψη επιθυμώ να εκφράσω τώρα: κύριε (Καραμανλή, που λέει ο λόγος), αν θέλεις να δώσεις ένα τέλος σε μια παρεξήγηση, το πρώτο που κάνεις είναι να πάρεις την πρωτοβουλία να τη λύσεις εσύ την παρεξήγηση. Τρίτοι δεν χωρούν. Ούτε τρίτοι ούτε τέταρτοι…

Γνωρίζω όμως ότι η πλευρά του προέδρου Κυριάκου έκανε κίνηση προς το περιβάλλον Καραμανλή, προειδοποιώντας ότι θα υπάρξουν κι άλλοι που θα ακολουθήσουν τον δρόμο που πήρε ο spokeman Αντώναρος. Αποδέκτης της προειδοποίησης ήταν ο βουλευτής και ακόλουθος Καραμανλή, Βλάχος, ο οποίος επίσης βγήκε και είπε από (κρατικής τηλεοράσεως μάλιστα…) διάφορα για το σκάνδαλο της Novartis. Του τηλεφώνησε ο Μιχάλης Μπεκίρης, διευθυντής του γραφείου του προέδρου Κυριάκου, και του ζήτησε «να το κόψει, τώρα» –όλο αυτό το ποίημα που είχε αποστηθίσει και απήγγελλε σχετικά με τα φάρμακα.

Η προειδοποίηση, απ’ ό,τι φαίνεται, έπιασε τόπο, γιατί αυτόν τον Βλάχο δεν τον έχουμε ξαναδεί στις τηλεοράσεις εδώ και μερικές ημέρες.

Ευκαιρίας δοθείσης, ωστόσο, θέλω να ρωτήσω το εξής: Αυτός ο κύριος Βλάχος, που ένα (μεγάλο) φεγγάρι ήταν υφυπουργός Εμπορίου, είχε μήπως στις αρμοδιότητές του και τις τιμές των φαρμάκων;

Για να δούμε αν ο άνθρωπος όταν αναφέρεται στο θέμα ομιλεί μετά λόγου γνώσεως ή απλώς ανήκει στην κατηγορία «πολιτικός είμαι, αδύνατον να μην τα ξέρω όλα»!

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, είναι αυτοτελές, σοβαρό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Και επιπλέον η πιθανή απάντηση μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στο πώς και γιατί η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα έγινε πύραυλος επί των ημερών της διακυβέρνησης Καραμανλή. Από τη στιγμή που ο μέντορας του κυρίου Βλάχου αρνείται πεισματικά να μιλήσει περί των πεπραγμένων του εκείνη την περίοδο, ας συνεισφέρει κατά το μέτρο των δυνατοτήτων του ο λαλίστατος ακόλουθός του, βουλευτής Υπολοίπου Αττικής.

Εντάξει, εγώ θα συμφωνήσω, να φύγουν οι ακροδεξιοί από το κόμμα της ΝουΔου, στο πυρ το εξώτερον ει δυνατόν, αλλά, ρε φίλε, πες μας για το τότε, τι έγινε με τα φάρμακα. Πώς από τα σχεδόν 1,8 δισ. το 2004, που παρέλαβε η εθνοσωτήριος ΝουΔου Καραμανλή, την παραδώσατε το 2009 στα σχεδόν 6 δισ.; Αν γνωρίζεις φυσικά…