Νέο κίνημα

Η ουσία του προβλήματος

Επειτα από αυτό το μικρό διάλειμμα, το οποίο θεώρησα απολύτως απαραίτητο, μήπως και διασωθεί κάνας ταλαίπωρος, το ρίχνω αμέσως στα σκληρά, ξεκαθαρίζοντας, προς οίους αφορά, και ειδικότερα όσους νομίζουν ότι μασάμε τίποτε χορταράκια για την όρεξη, ότι η Novartis είναι έτσι κι αλλιώς σκάνδαλο. Μεγάλο. Ανεξάρτητα από την επιχείρηση της κυβέρνησης να «τσουβαλιάσει» μέσω αυτού του σκανδάλου τους πολιτικούς της αντιπάλους, και ειδικότερα εκείνους που την ενοχλούν περισσότερο, το σκάνδαλο είναι υπαρκτό. Οι κουκουλοφόροι μάρτυρες μπορεί να μετείχαν σε ένα στήσιμο που στόχο είχε να ανακυκλώσει τη γενική θεώρηση της κυβέρνησης περί φθαρμένου και σάπιου πολιτικού συστήματος, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας. Από τη στιγμή που έχουν εντοπιστεί περί τους 4.000 γιατρούς, ήτοι το 1/4 του ιατρικού κόσμου της χώρας να έχουν σχέση (άνομη, αποκρουστική, ελεγχόμενη) με τη συγκεκριμένη εταιρεία, πρόκειται για σκάν-δα-λο και όχι για υπόθεση.

Αρα η Δικαιοσύνη, ας τα δίνει μεν όλα προκειμένου να αποδείξει τους ισχυρισμούς των κουκουλοφόρων περί των πολιτικών που υποτίθεται ότι «τ’ άρπαξαν» από τη Novartis, εκτιμώ όμως ότι θα απέδιδε πολύ περισσότερο η προσπάθειά της, αν εργαζόταν για την αποκάλυψη αυτής της στρατιάς των γιατρών που «λαδώνονταν» από τη Novartis, εις βάρος των ασθενών τους και της πολιτείας.

Φαρμάκι οι δαπάνες

Στο πλαίσιο αυτό, της υποβοήθησης του έργου της Δικαιοσύνης στην αποκάλυψη του σκανδάλου στον χώρο του φαρμάκου, επιθυμώ να συμβάλω από την πλευρά μου, παραθέτοντας ορισμένα εξ όσων καλός άνθρωπος έθεσε υπ’ όψιν μου, αφήνοντας φάκελο πλήρη συγκριτικών στοιχείων προερχόμενων προφανέστατα από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκου.

Τα στοιχεία αφορούν τη φαρμακευτική δαπάνη των νοσοκομείων, και νομίζω ότι αν μη τι άλλο, θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον της εισαγγελικής Αρχής, αφού αποδεικνύεται ότι η δαπάνη αυτή εκτινάσσεται κατά το έτος 2016.

Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα περιεχόμενα του φακέλου του καλού ανθρώπου που προανέφερα:

n κατά το έτος 2014, επί επαράτου διακυβερνήσεως Σαμαρά – Βενιζέλου η φαρμακευτική δαπάνη στα νοσοκομεία ανέρχεται σε 80.490.000 κουτιά, το κόστος των οποίων είναι 1 δισ. 404 εκατομμύρια ευρώ

n το 2015, όταν πλέον τη διακυβέρνηση της χώρας αναλαμβάνει η κυβέρνηση Τσίπρα μειώνεται μεν ο όγκος των φαρμάκων στα 77.947.000 κουτιά, αλλά αυξάνεται ελαφρά το κόστος τους στο 1 δισ. 484 εκατομμύρια ευρώ

n το 2016 όμως, που η κυβέρνηση Τσίπρα έχει αναλάβει γερά τα ηνία της χώρας, ο όγκος των κουτιών φάρμακων στα νοσοκομεία εκτοξεύεται στα 94.064.511 κουτιά, και η δαπάνη τους αυξάνεται έναντι του προηγούμενου χρόνου κατά 300 εκατομμύρια, στο 1 δισ. 769 εκατομμύρια ευρώ.

Υποθέτω ότι κάποιος θα έχει κάποια εξήγηση γι’ αυτό, ε; Και αυτός ο κάποιος να απαντήσει επί τη βάσει στοιχείων. Τι έγινε; Αρρώστησαν περισσότερο το 2016 οι Ελληνες; Αρρώστησαν το ίδιο, αλλά τους «μπούκωναν» με φάρμακα οι γιατροί να έχουν να τους βρίσκονται; Κάποια εξήγηση θα υπάρχει.

Διότι αφού άνοιξε όπως άνοιξε το θέμα της φαρμακοβιομηχανίας, μη σταθούμε μόνο στο σκάνδαλο της Novartis, αλλά να το πάμε παραπέρα μια βόλτα το πράγμα. Αν πραγματικά θέλουμε να επέλθει κάθαρση στον χώρο, και δεν επιδιώκουμε να μείνουμε προσηλωμένοι στην επικοινωνιακή διαχείριση του πράγματος. Πώς το βλέπετε πρόεδρε Αλέξη;

Ολέθρια σχέση

Εγινε ό,τι έγινε χθες στα Ιμια, και είπα κι εγώ να ανατρέξω στη σελίδα του ακατάβλητου ώς και ακαταμάχητου υπουργού Αμυνας στο twitter, μήπως και βρω μια λέξη, μια αναφορά, κάτι ηρωικό που να απαντάει τέλος πάντων στον «σουλτάνο» (κατά την προσφιλή του έκφραση) Ερντογάν. Ενα «Μολών Λαβέ», ένα «Το δε την πόλιν σοι δούναι ουκ εμόν εστίν ούτ’ άλλου των κατοικούντων ενταύθα, κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν μη φειδόμενοι της ζωής ημών». Κάτι. Λέξη όμως. Τίποτε. Η σιωπή του προς απάντηση του Ερντογάν.

Μόνο μια ανάρτηση (που δεν άνοιγε κιόλας το λινκ της), βρήκα. Τι αφορούσε; Οπως επιγράφετο, «Το έργο 2015-2017 στο Υπουργείο Εθνικής Αμυνας»! Ενας απολογισμός δηλαδή. Το ζήτησε κανείς από τον πρόεδρο και υπουργό Πάνο; Τον πήραν δηλαδή τηλέφωνο από το Μαξίμου και του είπαν κάνε μας απολογισμό του έργου σου, να δούμε τι κάνεις τρία χρόνια εκεί; Και αν το έκαναν, γιατί το έκαναν;

Το λάθος

Ευκαιρίας δοθείσης, διάφοροι, έμπειροι περί τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, παράγοντες με τους οποίους συζήτησα μόλις χθες την πρόταση του προέδρου Πάνου να απεκδυθεί της ιδιότητος του υπουργού και να καταθέσει στη Δικαιοσύνη ως απλός πολίτης (που είναι, πρέπει να παραδεχθώ, απλός) και να μην ασχοληθεί η Βουλή μαζί του για την υπόθεση των βλημάτων της Σαουδικής Αραβίας, μου απάντησαν «αυτά δεν γίνονται»!

Δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό, ακόμη και αν παραιτείτο τώρα από τη θέση του υπουργού και απέσυρε τη στήριξή του στην κυβέρνηση, έπαυε δηλαδή να είναι κυβερνητικός εταίρος.

Οι παράγοντες αυτοί, μου επισήμαναν επίσης ότι «κάνει λάθος ο Πρωθυπουργός που δεν ορίζει άμεσα, μετά τη Novartis, συζήτηση για την υπόθεση Καμμένου, αλλά το αφήνει να σέρνεται. Θα το πληρώσει επικοινωνιακά η κυβέρνηση από την μια πλευρά να αποφασίζει τη συγκρότηση Προανακριτικής Επιτροπής για τη Novartis και από την άλλη να αναζητάει διέξοδο για να μην εξεταστεί η υπόθεσή του από τη Βουλή».

Εντάξει, όλα γίνονται. Ακόμη κι αυτό που βγάζει μάτι.

Αλλο Μαρέβα, άλλο Ιμια

Σε ό,τι τώρα αφορά τα ανακλαστικά της κυβέρνησης για ό,τι συνέβη στα Ιμια, δεν μπορώ να μην επισημάνω την στα όρια της αθλιότητας άμεση αντίδραση των υπογείων του Μεγάρου Μαξίμου αναφορικά με την εμπρηστική επίθεση εις βάρος της συζύγου του Μητσοτάκη, και την επιπέδου «τα ζώα μου αργά» αντίδραση στην τουρκική πρόκληση. Χρειάστηκε να περάσουν 14 ολόκληρες ώρες για να εκδηλωθεί η αντίδραση που περιελάμβανε διάβημα στην Αγκυρα και κλήση του τούρκου πρεσβευτή στο ΥΠΕΞ…

Διαφορά αξιολόγησης…