Το «ατύχημα» προ των πυλών

Οι σχετικά ήπιες φραστικές αντιδράσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης φαίνεται να έχουν δώσει λανθασμένα μηνύματα στον τούρκο πρόεδρο, ο οποίος συνεχίζει να παίζει το προσφιλές παιχνίδι του κριτή των πάντων. Μετά από μία σειρά γνωστών και μη επεισοδίων στο χώρο του Αιγαίου και ύστερα από τον επιθετικό αποκλεισμό τον ενεργειακών ερευνών που διεξάγονται στην κυπριακή ΑΟΖ, πρώτος ο αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου διαδήλωσε την ετοιμότητα της χώρας του να διεξαγάγει στρατιωτική επιχείρηση τόσο στο Αφρίν όσο και στο Αιγαίο και τον ακολούθησε ο Ερντογάν απειλώντας ευθέως Κύπρο και Ελλάδα να μην υπερβαίνουν τα όριά τους. Προφανώς ο επιβιώσας του στρατιωτικού πραξικοπήματος αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, επιδιώκοντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον ηγεμονικό του πρόεδρο, του παρέχει εσφαλμένη πληροφόρηση με κίνδυνο να τον παρασύρει σε λανθασμένες πρωτοβουλίες βασισμένες σε πρόχειρες εκτιμήσεις σε σχέση με την αποτελεσματικότητα των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Μερικές επιφανειακές μεν αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνες προστριβές στο Αιγαίο, σε συνδυασμό με την ελληνική αυτοσυγκράτηση, πιθανόν να έδωσαν στην τουρκική πλευρά την εντύπωση ότι η Αθήνα δεν θα αντιδράσει. Εκτίμηση γεμάτη κινδύνους που μπορεί να οδηγήσει σε οδυνηρές εξελίξεις. Πρόσφατη ήταν η διατύπωση του φόβου του εδώ πρεσβευτή των ΗΠΑ για ενδεχόμενο ατύχημα. Που αν συμβεί, θα διασαλεύσει δραματικά την κατάσταση πραγμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο με αποτέλεσμα όλες οι προσπάθειες που καταβάλλονται τα τελευταία χρόνια για να επικρατήσει η σταθερότητα στην περιοχή να αποδειχθούν μάταιες, με ένα μεγάλο κύκλο ανωμαλίας να ανοίγει και με άγνωστη την κατάληξή του.

Η ελληνική πλευρά, αντιλαμβανόμενη την προσπάθεια της Τουρκίας να προχωρήσει στην δημιουργία οιονεί τετελεσμένων στην περιοχή, προέβη σε διαβήματα ενώ, παράλληλα, κάλεσε δημόσια την Τουρκία να σταματήσει τις έκνομες ενέργειές της και να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Επισήμανε, μάλιστα, ότι η προκλητική συμπεριφορά της γειτονικής χώρας δεν συνάδει με την ιδιότητα του υποψήφιου για ένταξη στην ΕΕ κράτους. Από τις Βρυξέλλες καταβλήθηκε προσπάθεια να πεισθεί η τουρκική πλευρά προκειμένου να διατηρήσει σχέσεις καλής γειτονίας χωρίς προστριβές, χωρίς απειλές ή άλλες ενέργειες απέναντι σ’ ένα κράτος-μέλος της ΕΕ, υπογραμμίζοντας μάλιστα την ανάγκη να σεβαστεί η Τουρκία την κυριαρχία των κρατών-μελών σε ό,τι αφορά τη χερσαία επικράτεια, τα εθνικά χωρικά ύδατα και τον εθνικό εναέριο χώρο τους.

Αν και είναι βέβαιο ότι στην Αγκυρα πολύ δύσκολα γίνονται αντιληπτές ή έστω αποδεκτές οι δυτικές αυτές νουθεσίες, τόσο η Αθήνα όσο και οι εταίροι της μένουν με την ελπίδα ότι η τουρκική νευρικότητα δεν θα οδηγήσει τα πράγματα στα άκρα.

Ισως, η φωνή της Ουάσιγκτον να φθάσει μέσω Τίλερσον με περισσότερη ευκρίνεια στα τουρκικά ώτα επαναφέροντας στην τάξη και στην οδό της διεθνούς νομιμότητας τον ιδιότροπο και αποσταθεροποιητικό αυτό παράγοντα της διεθνούς κοινότητας.