Η κουκούλα, δασκαλεμένη καταλλήλως, άρχισε να μιλάει καταγγέλλοντας:
«Δούλευα στην φαρμακευτική εταιρεία επί αρκετά χρόνια. Μια μέρα στο κυλικείο άκουσα τον κυλικειάρχη να λέει στο κινητό, μιλώντας με τον μπατζανάκη του, πως άκουσε από την καθαρίστρια να υποστηρίζει πως η θεία της, η οποία εργάζεται στα Ναυπηγεία Ελευσίνος, αφουγκράστηκε κατά λάθος έναν εργάτη που δούλευε ματσακόνι στα πλοία να λέει σε ένα άλλον ότι έχει έναν ξάδερφο ο οποίος κάνει παρέα με έναν ντελιβερά που παραδίδει πίτσες στο σπίτι ενός φαρμακοποιού ο οποίος είναι φίλος κάποιου κουνιάδου ενός τέως υπουργού που τυγχάνει ξάδερφος κάποιου ποδοσφαιριστή ο οποίος παντρεύτηκε τη δεύτερη ξαδέρφη του γαμπρού μιας άγνωστης γυναίκας που άκουσε ένα βράδυ τον άντρα της να μονολογεί, ενώ έβλεπε τηλεόραση πως ο Αδωνις Γεωργιάδης μέσα από τις εκπομπές του για τον αρχαίο τραγουδιστή Πλούταρχο ξεπλένει χρήμα, κάτι που είναι ευρέως γνωστό και αυταπόδεικτο απ’ το όνομα του Πλούταρχου, το οποίο έχει ως πρώτο συνθετικό το ”πλούτος”.
Αυτή η ακλόνητη, αυταπόδεικτη δωροδοκία προκύπτει ως λογική ακολουθία από το όνομα του αρχαιοέλληνα τραγουδιστή, αλλά και από το κατά λογική συνέπεια ξέπλυμα μαύρου χρήματος το οποίο γίνονταν απ’ την εν λόγω εκπομπή λόγω της συχνής σ’ αυτήν αναφοράς της φράσης ”Χρημάτων πάντων μέτρον άνθρωπος” απ’ τον κ. Γεωργιάδη, ή αλλιώς ”Χρήματ’ άνηρ”, που δείχνει τους προωθημένους τρόπους με τους οποίους η εταιρεία διέφθειρε τους πολιτικούς με βαλίτσες χρημάτων Samsonite, και το εύρος της επιρροής που είχε η εν λόγω φαρμακευτική εταιρεία, η οποία, κατά λογική συνέπεια πάντα, θα πρέπει να έχει δωροδοκήσει και τον κ. Αβραμόπουλο, όταν ήταν υπουργός, ο οποίος με βάση τις αναλογίες, τα αζιμούθια, αλλά και τα ζώδια (σκορπιός με ωροσκόπο γαλέο) πρέπει να έχει λάβει τεράστια ποσά σε εύτροχες βαλίτσες χρώματος μοβ, με μια λουλακί λωρίδα στο δεξί πλάγιο μέρος, σε δεσμίδες χρώματος μπλε-μαρέν, ερυθρό του κινάβαρι και λευκό του τιτανίου –τα λέω αυτά συνειδητά, με απόλυτη χρωματική ακρίβεια, ώστε να μην μπορούν να αμφισβητηθούν απ’ την εισαγγελέα ή από την Βουλή. Ο τροχοί κάθε βαλίτσας ήταν στρόγγυλοι, δηλαδή κυκλικοί, και η διάμετρος κάθε τροχού ήταν 4,2 εκατοστά, χωρίς, δυστυχώς, οι βαλίτσες να διαθέτουν κάμερες οπισθοπορείας, κάτι που είναι μια ασήμαντη αδυναμία, αν σκεφθεί κανείς το μέγεθος του σκανδάλου, την έκταση της διαφθοράς.
Ακριβέστερα, μια βαλίτσα ήταν Samsonite καμπίνας τύπου American Tourister Bon-Air- 59422, τροχήλατη, με συσταλτό χερούλι και είχε χρώμα βυζαντινό ερυθρό, οπότε, κατά λογική συνέπεια, περιείχε δεσμίδες υποκίτρινες, πρασινωπές και ουλτραμαρίν, κι αυτό διότι ο παραλήπτης μάλλον θα έπρεπε να είναι ο προαναφερθείς Αβραμόπουλος, ίσως δε και η σύζυγός του. Αυτό το πληροφορήθηκα μέσω τρίτου, ο οποίος το είχε τυχαία ακούσει μέσα στο μετρό από έναν άγνωστο που κατέβηκε στην στάση Δουκίσσης Πλακεντίας, και το έλεγε πριν, εμπιστευτικά, σε έναν φίλο του που ενδεχομένως πήγαινε στο αεροδρόμιο με πιθανό προορισμό την Φρανκφούρτη, ή τη Ρόδο. Ο πρώτος το είχε πληροφορηθεί, όπως έλεγε, μέσω ενός θείου του που έμενε στην Ανάβυσσο και ασχολούνταν με το εμπόριο δολωμάτων –τουλάχιστον κατά δήλωσή του. Και αν είχε ακούσει σωστά ο φίλος που μου το είπε μέσω τρίτων, τότε είναι σίγουρο και ακλόνητο, εφόσον δει κανείς το εύρος του σκανδάλου και τις παραμέτρους του χρήματος. Αυτή η βαλίτσα καμπίνας, λοιπόν, είναι λογικό να κατέληξε, αν το πάρεις μαρξιστικά, στα χέρια του Επιτρόπου και κατά προέκταση στην γυναίκα του η οποία δραστηριοποιείται σε εργασίες που έχουν σχέση και με φαρμακευτικές εταιρίες, άρα είναι αναπόφευκτο να έχει πάρει, τελικώς, αυτή τα χρήματα. Οπως σε βλέπω (μέσα απ’ την κουκούλα) και με βλέπεις.
Αλλά σίγουρα θα είναι ανακατεμένοι κι άλλοι μέσα, όπως ο Αντώνης Σαμαράς, καθώς μου λένε, μου υποβάλλουν εδώ οι γύρω, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, και άλλοι εχθροί του καθεστώτος, και είναι φανερό πως οφείλω να τους μπλέξω για να γλιτώσω λέγοντας ότι δεν είναι δυνατόν, άμα το δεις λογικά, να μην έχουν λάβει κάποια βαλίτσα, είτε τύπου Dielle-λιμουζίνα, είτε καμπίνας, με τρεχούλια, ή χωρίς. Βυσσινί χρώματος, ή ασημί. Διότι έτσι είναι το σύστημα και οι άνθρωποι που το υπηρετούν, υπάρχει μια λογική συνέπεια σε όλα αυτά, μια εξίσωση και αποκλείεται να είσαι υπουργός και να μην έχεις δωροδοκηθεί, ακόμα και να μην το έχεις κάνει, διότι υπάρχουν νόμοι στον καπιταλισμό, δεν γίνεται να ζεις εκτός διαφθοράς κι αν εγώ δεν ξέρω γιατί τους κατηγορώ, σίγουρα ξέρουν εκείνοι –είναι σαν την γυναίκα του Τούρκου, κατάλαβες; Μπορεί να μην ξέρει αυτός γιατί την δέρνει, ξέρει όμως αυτή. Θα πεις, έτσι στοιχειοθετούνται τα αδικήματα –μα, τι σημασία έχει αυτή την στιγμή που το πιο σημαντικό είναι να ξεχαστεί το συλλαλητήριο και να στιγματιστεί όλος ο πολιτικός κόσμος, που σύμφωνα με τη λογική των πραγμάτων πρέπει να είναι αμαρτωλός, ή να φανεί ότι είναι, διότι τόσες βαλίτσες που έχω ακούσει από δω κι από κει ότι κυκλοφορούσαν αδέσποτες, γεμάτες χρήμα, κάπου πρέπει να κατέληγαν. Και πού αλλού θα κατέληγαν με βάση το εύρος της επιρροής των προσώπων, των υπουργείων και των εταιρειών, αν όχι στους ισχυρούς; Απλή εξίσωση. Εννιά κι εννιά, δέκα εννιά.
Ειδικά αν πρόκειται για βαλίτσα ακριβής μάρκας που δεν μπορεί να αγοράσει ο φτωχός –αν λέγαμε ότι τα ‘παιρνε, ας πούμε, αριστερός, θα έπρεπε να βάλουμε ταγάρι, και να του τα πηγαίνει κάποιος με αμπέχονο. Ενώ έτσι, με Samsonite o άλλος αμέσως σκέφτεται κάτι ταξικώς ύποπτο. Διότι οι Samsonite έχουν κύρος, έχουν κάτι, πώς το λένε; Αρχοντιά. Ιδίως αν είναι με ροδάκια. Με ταξικά τρεχούλια, που υπονοούν την ροή του χρήματος. Την αθόρυβη μεταβίβαση. Είναι συμβολικό, και θα πιάσει. Ροή, run. Take the money αnd run, δεν λέει η ελβετική παροιμία;»…
