Φέτος, η Πλάθα Μαγιόρ, η Κεντρική Πλατεία της Μαδρίτης γιορτάζει τα 400 χρόνια της. Απέχει λίγα τετράγωνα από μια άλλη φημισμένη πλατεία της Μαδρίτης, την Πουέρτα ντελ Σολ. Η πλατεία οικοδομήθηκε τον 17ο αιώνα, επί βασιλείας του Φιλίππου του 3ου. Στα εγκαίνια, αποκαλύφθηκε στο κέντρο της το άγαλμα του έφιππου Ισπανού βασιλιά (υπάρχει και διάσημος πίνακας του Βελάσκεθ με το ίδιο θέμα).
Μπορεί, στο απώτερο παρελθόν, τα κτίρια που περικλείουν την πλατεία να είδαν κάψιμο αιρετικών από την Ιερά Εξέταση, μπορεί να είδαν πολλές ταυρομαχίες. Σήμερα όμως, στην πολύ όμορφη, ομολογουμένως, πλατεία, σουλατσάρουν καλλιτέχνες και οι αναπόφευκτοι τουρίστες.
Για τα 400ά γενέθλια της πλατείας ζητήθηκε από την Τζάνετ Έτσελμαν να ετοιμάσει μια εγκατάσταση και η Αμερικάνα γλύπτρια ετοίμασε την εγκατάσταση «1,78 Μαδρίτη».
Ο αριθμός 1,78 αναφέρεται σε μικροδευτερόλεπτα. Είναι ο ακριβής χρόνος κατά τον οποίο μειώθηκε η μέρα, μετά τη μετατόπιση – λόγω ενός φυσικού γεγονότος – της μάζας της Γης. Το γεγονός αυτό επιτάχυνε την περιστροφή της Γης περί τον άξονά της κατά 1,78 δευτερόλεπτα.
Η εγκατάσταση αποτελείται από 600.000 κόμπους και 124 χιλιόμετρα σπάγκου. Είναι δεμένα και κρεμασμένα πάνω από την κεντρική πλατεία μιας πόλης. Και είναι η πρώτη φορά που η Έτσελμαν φιλοτέχνησε γλυπτό με αρχιτεκτονικά στοιχεία.
Το «1,78 Μαδρίτη» μας θυμίζει τις δύο κλίμακες του χρόνου: τη μακρο-κλίμακα, τους αιώνες στους οποίους υπάρχει η πλατεία και τη μικρο-κλίμακα, τα χιλιοστά του δευτερολέπτου τα οποία απαρτίζουν ένα λεπτό, το χρονικό διάστημα στο οποίο σηκώνουμε το βλέμμα μας και παρατηρούμε.
Η Έτσελμαν, με το έργο της, ζητά από τον θεατή να διερωτηθεί για την προσωπική του αντίληψη του χρόνου. Κάθε που κινείται ένα και μόνο στοιχείο του «1,78 Μαδρίτη» – με το φιλί της αύρας – ολόκληρη η εγκατάσταση κινείται.
