Η ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ ΣΤΟ «ΚΟΥΡΕΛΙ»
Απόψε το «Κουρέλι» συμπληρώνει 100 παραστάσεις εις το θέατρον «Μουσούρη». Η παράστασις θα έχει πανηγυρικόν χαρακτήρα και θα προλογισθή από τον κ. Μ. Καραγάτσην. Εκκλήθησαν να παραστούν ο πρωθυπουργός κ. Πλαστήρας, υπουργοί καθώς και συγγραφείς και καλλιτέχναι. Η πρωταγωνίστρια του έργου κ. Λαμπέτη είχε την καλωσύνην να απαντήση εις ερωτήματα που της υπέβαλε συντάκτης μας:
–Πού αποδίδετε τη μεγάλη επιτυχία του «Κουρελιού»;
–Στο έργο, πρώτα πρώτα, που μιλεί κατευθείαν στην ανθρώπινη καρδιά… Επειτα στο άρτιο ανέβασμά του, που οφείλεται στην τόσο αξιόλογη σκηνοθεσία του κ. Κώστα Μουσούρη και στα τόσο όμορφα σκηνικά του κ. Γιάννη Τσαρούχη…
–Και στην προσωπική σας δημιουργία, ασφαλώς…
21 Φεβρουαρίου 1952
ΗΤΟ ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ
Το Υπουργείον Δικαιοσύνης έδωσε σχετικάς διαταγάς εις τους Διευθυντάς των φυλακών του Κράτους, να μη κόπτωνται τα μαλλιά της κεφαλής των κρατουμένων διά χρέη προς το Δημόσιον. Ητο ένα μέτρον στοιχειώδους ενδιαφέροντος, που έπρεπε να είχε ληφθή. Δεν ήτο ορθόν να υποβάλλωνται εις αυτήν την ταπείνωσιν έντιμοι πολίται οι οποίοι διά να φθάσουν εις τας φυλακάς, υποτίθεται ότι ευρέθησαν εις πραγματικήν αδυναμίαν να εκπληρώσουν τας οφειλάς των, και καμμία λογική δεν ανέχεται να συμπληρώνουν την δικαίαν απόγνωσίν των, με τον εξευτελισμόν εις τον οποίον υποβάλλονται, ως κοινοί εγκληματίαι.
23 Φεβρουαρίου 1952
ΔΙΑ ΜΙΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ
Οι Κ. Βεν… ετών 24 και Σ. Δημ…ετών 29 εργάται, διατελούντες εν μέθη μετέβησαν εις την επί της οδού Ποσειδώνος … οικίαν της εξαδέλφης του πρώτου Δήμητρας… χήρας Α. Κοσ… ετών 25, όπου εξηκολούθησαν να πίνουν επί δύο ώρας. Ο Δημ… εν τη μέθη του προέβη εις απρεπείς χειρονομίας προς την νεαράν χήραν και ο εξάδελφός της εξαγαγών μάχαιραν τον ετραυμμάτισεν εις την ωμοπλάτην και ετράπη εις φυγήν.
25 Φεβρουαρίου 1952
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΣΑΡΛΟ
Ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο περίφημος Σαρλό, πρόκειται να αποσυρθή από τον κινηματογράφον. Η είδησι προεκάλεσε ιδιαίτερην αίσθησιν. Περιοδικά του Χόλλυγουντ δίδουν λεπτομερείας της τελευταίας ταινίας που ετοιμάζει με τίτλον «Υπό το φως της συνειδήσεως». (…). Η υπόθεσις στηρίζεται εις την τραγωδίαν ενός ηλικιωμένου ηθοποιού, ο οποίος δεν μπορεί πια να κάμη τους θεατάς να γελάσουν. Τελικώς ξαναβρίσκει τον παληό εαυτό του, χάρις σε μία κοπέλλα. Είναι προφανές ότι η υπόθεσις δεν είναι άσχετη με τη ζωή του μεγάλου καλλιτέχνου. Ο Σαρλό είναι σήμερα μνηστευμένος με μίαν κατά πολύ νεωτέραν του γυναίκα, η οποία τον αγαπά και ασφαλώς θα τον εμπνέη.
