Το φάρμακο είναι ο μεγάλος ασθενής της δημόσιας υγείας. Η χώρα μας βρίσκεται ανάμεσα στους πρωταθλητές στην πολυφαρμακία και την κατανάλωση αντιβιοτικών ενώ πολλοί ασθενείς στερούνται το κατάλληλο φάρμακο! Η αντιμετώπιση ασθενειών, η προώθηση καινοτόμων θεραπειών αλλά και η περιστολή της δαπάνης είναι αντικρουόμενες όψεις της πολιτικής φαρμάκου.
Είναι φανερό ότι ούτε το ζήτημα αντιμετωπίζεται μόνο δημοσιονομικά, ούτε τα υφιστάμενα κυκλώματα μπορούν να δρουν ανενόχλητα.
Για να υπάρξει νέα πολιτική φαρμάκου χρειάζεται να θέσουμε τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους.
Το 2004 το ΠΑΣΟΚ παραδίδει τη δαπάνη στα 2,43 δισ. ευρώ έχοντας θεσμοθετήσει λίστα φαρμάκων και περιορισμούς στη συνταγογράφηση. Η κυβέρνηση της ΝΔ τα καταργεί με νόμο και η δαπάνη εκτινάσσεται στα 5,1 δισ. ευρώ έως το 2009!
Νέα προσπάθεια εξυγίανσης ξεκινά το ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2009-12: ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ίδρυση ΕΟΠΠΥ, κανόνες σε παροχές και τιμολόγηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει και καταψηφίζει τις ρυθμίσεις. Η δαπάνη πέφτει στα 2,8 δισ. ευρώ το 2011 και στα 2 δισ. το 2014.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τη συγκρατεί στα ίδια επίπεδα, ΑΛΛΑ…. Το 2015 «ξεχνάει» να εκδώσει δελτίο τιμών φαρμάκων. Κάποιοι κέρδισαν εκατομμύρια σε φάρμακα που οι τιμές τους θα μειώνονταν. Περιορίζεται η διείσδυση γενοσήμων και εισάγονται εξοντωτικές οριζόντιες περικοπές. Συνταγές και φάρμακα αυξάνονται διαρκώς. Η ιδιωτική δαπάνη φουντώνει επιβαρύνοντας χαμηλοσυνταξιούχους και μισθωτούς. Πρόσφατα καταργούνται οι επιτροπές τιμολόγησης φαρμάκου (ΕΟΦ) και διαπραγμάτευσης (ΕΟΠΠΥ). Η αρμοδιότητα μεταφέρεται στον κ. υπουργό. Η αδιαφάνεια και ο υπερσυγκεντρωτισμός κυριαρχούν.
Η υπόθεση Novartis θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει ευκαιρία για κάθαρση και αφετηρία για νέα, ορθολογική πολιτική φαρμάκου.
Αντ’ αυτού ο κ.Τσίπρας, στριμωγμένος από μια πραγματικότητα που σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος προκάλεσε, χρησιμοποιεί τη Novartis στην προσπάθεια εξόντωσης των αντιπάλων του.
Η κακοστημένη σκευωρία έχει απ’ όλα. Προαναγγελίες από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα εδώ και μήνες. Προστατευόμενους μάρτυρες που αφηγούνται αορίστως. Υπουργούς που μπαινοβγαίνουν στα δικαστήρια για ενημέρωση και πάει λέγοντας. Επίκειται η συζήτηση στη Βουλή και ήδη μυρίζει μπαρούτι. Στην ακραία πόλωση, όμως, ο αστοιχείωτος κ. Τσίπρας είναι στο στοιχείο του.
Ο διχαστικός λαϊκισμός είναι ο μόνος τρόπος που ξέρει να πολιτεύεται. “Ή αυτοί ή εμείς” δεν έλεγε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015;
“Ή αυτοί ή εμείς” λέει και τώρα, μόνο που του φταίνε οι εύστοχοι χαρακτηρισμοί του Μίκη Θεοδωράκη…
Τι κι αν τα κρίσιμα εθνικά ζητήματα χρειάζονται εθνική συνεννόηση; Τι κι αν η χώρα έχει ανάγκη από επενδύσεις και η σκανδαλολογία τις διώχνει μακριά; Τι κι αν η σημασία του φαρμάκου είναι κορυφαία για τη δημόσια υγεία και απαιτεί αλλαγή πολιτικής, σοβαρότητα και νηφαλιότητα; Η μόνη διαφορά με το βρώμικο ’89 είναι ότι τα pampers αντικαταστάθηκαν με τροχήλατες βαλίτσες.
Η μόνη ελπίδα είναι ο καταποντισμός της νέας, ανίερης αριστεροδεξιάς συμμορίας.
Η Εύη Χριστοφιλοπούλου είναι βουλευτής Αττικής ΔΗΣΥ
