Η «Σχεδία» των αστέγων στα βράχια του ΕΦΚΑ

Τους συναντάς καθημερινά έξω από το μετρό ή στον δρόμο. Φορούν το κόκκινο γιλέκο τους κι ανοίγουν κουβέντα με τους περαστικούς που δίνουν τρία ευρώ για να αγοράσουν το περιοδικό τους. Αυτόν τον μήνα όμως οι γνώριμες φιγούρες τους, οι άνθρωποι που διακινούν το περιοδικό «Σχεδία», λιγόστεψαν. Το πρόσεξαν αρκετοί. Πολλοί εγκατέλειψαν τα πόστα τους στο κέντρο της πόλης, μια καθημερινή δραστηριότητα που τους επέτρεπε να έχουν ένα ελάχιστο εισόδημα, ανάσα στη θηλιά της ανεργίας και ενίοτε της έλλειψης στέγης. Αιτία ήταν η απόφαση του κράτους να επιβάλει ΕΦΚΑ στους άπορους πωλητές της «Σχεδίας». Μια απόφασηπου με τα σημερινά δεδομένα μειώνει δραματικά το κέρδος τους –σήμερα 1,5 ευρώ ανά περιοδικό –ή το εκμηδενίζειανάλογα με το ύψος των πωλήσεων. Πάμφτωχοι άνθρωποι, ταλαιπωρημένοι από τις ανισότητες, αναγκάζονται να κλειστούν ξανά στον εαυτό τους. Τοκράτος, όπως φαίνεται, άρχισε την καταπολέμηση της μαύρης εργασίαςαπό τους κατατρεγμένουςπωλητές της «Σχεδίας»,όταν, σύμφωνα με έρευνες, οι απώλειες από την αδήλωτη εργασία στην Ελλάδααγγίζουν τα 2 δισ. ευρώ…

Αναζητώντας λύση στο πρόβλημα, οι υπεύθυνοι της έκδοσης αποφάσισαν να αυξήσουν την τιμή πώλησης του περιοδικού κατά 1 ευρώ προσπαθώντας να καλύψουν την απώλεια και να διατηρήσουν αμείωτο το καθαρό κέρδος των πωλητών. Ουδείς όμως γνωρίζει αν οι αναγνώστες θα ανταποκριθούν. Το εγχείρημα που έχει δώσει χείρα βοηθείας σε εκατοντάδες ανθρώπους –με πολλούς εξ αυτών σε προχωρημένη ηλικία –κινδυνεύει.

Ο εκδότης της «Σχεδίας» Χρήστος Αλεφάντης κάνει λόγο για μια δύσκολη συνθήκη με φωτεινές πλευρές. Οπως εξηγεί μιλώντας στα «ΝΕΑ», η ασφάλιση των πωλητών ήταν κάτι το οποίο είχαν ζητήσει οι υπεύθυνοι του περιοδικού σε επικοινωνία με τα αρμόδια υπουργεία, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο. «Παρότι αυτόν τον μήνα έχουμε κάνει πολλές συναντήσεις και πολλές συζητήσεις με τους πωλητές προσπαθώντας να τους παρουσιάσουμε και τη θετική πλευρά του ζητήματος, πολλοί φεύγουν. Νιώθουν βαθιά απογοήτευση, αισθάνονται για ακόμη μία φορά προδομένοι, έχουν μέσα τους ένα “ρε γαμώ το”» λέει ο ίδιος. Η ψυχολογία αυτών των ανθρώπων είναι, άλλωστε, ήδη πολύ επιβαρυμένη. «Κατά τη γνώμη μου, δεν θα έπρεπε να απογοητεύονται» συμπληρώνει ο Χρήστος Αλεφάντης. «Το θετικό είναι ότι πλέον έχουν ασφαλιστικό χρόνο, χωρίς να μειώνεται το άμεσο έσοδό τους. Αποφασίσαμε να αυξήσουμε την τιμή τού περιοδικού στα 4 ευρώ, ώστε να διαφυλάξουμε το κέρδος που είχαν καθαρό. Πιστεύουμε ότι ο αναγνώστης θα ανταποκριθεί. Ξέρετε, το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό. Ουσιαστικά η πώληση του περιοδικού είναι μια μορφή υποστηριζόμενης εργασίας, είναι το ότι ξυπνούν το πρωί και έχουν κάτι να κάνουν, κι αυτό είναι πολύ βασικό. Γι’ αυτό καλούμε με πολύ σεβασμό τον αναγνώστη και υποστηρικτή να “σηκώσει”, εφόσον το επιτρέπουν και οι δικές του δυνάμεις, αυτή την αύξηση, καθώς ξέρουμε ότι η συντριπτική πλειονότητα των υποστηρικτών της “Σχεδίας” είναι άνθρωποι του μόχθου και οι ίδιοι…».

ΟΛευτέρης Φωτίου, μαζί με τον αδελφό του Βασίλη, είναιαπό τους γηραιότερους πωλητές της «Σχεδίας». Η νομοθεσία που πλέον τουςεπιβάλλει ΕΦΚΑτούπροκαλείμεγάλη αγωνία. «Η απόφαση αυτή θίγει άμεσα εμένα και τον αδελφό μου, είναι ένας φαύλος κύκλος», λέει στα «ΝΕΑ». «Παίρνω μία πενιχρή σύνταξη των 120 ευρώ τον μήνα από την Αλβανία και την παίρνω κάθε έξι μήνες, οπότε η μία φεύγει στον δρόμο για τα εισιτήρια. Αν φύγω από τη «Σχεδία», θα πεθάνω, πώς θα ζήσω με 100 ευρώ;», ρωτά με απόγνωση. «Τα χρήματα που θα μας κρατάνε για συντάξιμα χρόνια είναι για εμάςχαμένα λεφτά. Εγώ είμαι 70 χρονών και ο αδελφός μου είναι 81. Εκτός του ότι είμαστε ήδη συνταξιούχοι, θα μαζεύουμε ένσημα για πότε; Για όταν θα πάμε στον Αγιο Πέτρο;».

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. «Το περιοδικό», διηγείται ο Λευτέρης, «με γλίτωσε από οικονομική άποψη αλλά μου έδωσε και επικοινωνία, αγάπη από τον κόσμο. Στην αρχή είχα άγχος για το πώς θα με αντιμετωπίσουν οι άνθρωποι. Σιγά σιγά το ξεπέρασα. Εχω γράψει και ποίημα για όσους αγοράζουντο περιοδικό. Για κάθε τεύχος βγάζω και ένα ποίημα και το δίνω στους αναγνώστες. Το έχω καθιερώσει. Για 44 τεύχη που έχει βγάλει η«Σχεδία» στη Θεσσαλονίκη έχω βγάλει και 44 ποιήματα. Πολλοίμου λένε «Λευτέρη, πρώτα το ποίημα και μετά το περιοδικό».Αν τα πράγματα με την «Σχεδία»δεν πάνε καλά, δεν ξέρω τι θα κάνω. Διαφορετικά,αντέχω να δουλεύω μέχρι τα 80…».

93άνθρωποι πέρασαν από τη «Σχεδία» και έφυγαν όταν επανεντάχθηκαν στην αγορά εργασίας

0 ευρώέχουν λάβει απότο κράτος το περιοδικό «Σχεδία» και η ΜΚΟΔιογένης που το εκδίδει