Την αρχή έκανε ο Αντώνης Σαμαράς. Ακολούθησε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος. Χθες το πρωί ήταν η σειρά του Βαγγέλη Βενιζέλου. Επειτα τιτίβισε ο Αδωνις Γεωργιάδης πως κατέθεσε κι εκείνος μήνυση κατά των προστατευόμενων μαρτύρων της υπόθεσης Novartis. Ειρήσθω εν παρόδω, σύμφωνα με όσα ο ίδιος έχει πει on air, μήνυση σκοπεύει να καταθέσει και ο Ανδρέας Λοβέρδος. Ο πρώην πρωθυπουργός στράφηκε κατά του νυν Πρωθυπουργού, του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης, της εισαγγελέως Διαφθοράς και παντός υπευθύνου. Ο Αβραμόπουλος κατά δύο προστατευόμενων μαρτύρων. Ο Γεωργιάδης κατά και των τριών. Κι ο Βενιζέλος κατά του ενός «από τους τρεις ανώνυμους μάρτυρες που ψέλλισε το όνομά» του «κατά τρόπο αυταπόδεικτα ψευδή». Παρά τις διαφορές που διακρίνει κανείς στα κείμενα των μηνύσεων, θα μπορούσε να υποθέσει ότι εντάσσονται στο πλαίσιο μιας αν όχι κοινής, σίγουρα παρεμφερούς, στρατηγικής. Πέρα από την προφανή συμβολικά διάστασή τους, λοιπόν, μήπως σημαίνουν και κάτι για την επόμενη ημέρα; Εκείνη που δεν θα βρίσκονται οι συριζαίοι στο Μέγαρο Μαξίμου;

Στρατηγική

Δεν είναι λίγοι οι έχοντες νομικές γνώσεις στην αντιπολίτευση που σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις αναρωτιούνται πώς η πρώτη φορά Αριστερά δεν κατανοεί ότι στοχοποιώντας διαρκώς συγκεκριμένους ανθρώπους, σαν τον Βενιζέλο ή τον Γεωργιάδη, μετατρέπει την πολιτική αντιπαράθεση σε προσωπική αντιπαράθεση. Και μεταμορφώνει τους πολιτικούς της αντίπαλους σε ορκισμένους εχθρούς που ετοιμάζουν δικογραφίες. Πέρα από τα προσωπικά, όμως, διαβάζοντας τη βενιζελική δήλωση, που συνόδευσε την κατάθεση της μήνυσης, αντιλαμβάνεται κάποιος τη μεγάλη ιδέα. «Στρέφομαι» έγραφε «και κατά των αυτουργών και των συνεργών μιας σειράς εγκλημάτων που έχουν βαρύ θεσμικό χαρακτήρα». Οι αυτουργοί δεν κατονομάζονται, αλλά αν μιλάς για θεσμικά εγκλήματα δεν χρειάζεται. Κάποιοι από τους προαναφερθέντες μηνυτές, εξάλλου, πιστεύουν ακράδαντα πως τα πολιτικά ζητήματα θέλουν πολιτικές λύσεις. Για να το θέσουμε με μια πιο μπρούτα διατύπωση, στην επόμενη Βουλή η σημερινή αντιπολίτευση θα λογαριαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όλα λύνονται θεσμικά. Πρόκειται, μάλιστα, για μια άποψη που ενστερνίζονται και αρκετοί από εκείνους που δεν εμπλέκονται στη δικογραφία της Novartis σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.