Η στατιστική στο ποδόσφαιρο δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια αλήθεια που ψεύδεται. Εντυπωσιακά γραφήματα για τη δυναμικότητα των αντιπάλων, την αξία των ρόστερ, τα χρήματα που κερδίζουν οι παίκτες, τα γκολ που πετυχαίνουν. Τα διαβάζουμε, εντυπωσιαζόμαστε και ως μικρόνοες ζητωκραυγαστές αναδεικνύουμε τους νικητές. Μα, αυτό είναι το ποδόσφαιρο; Ακόμα να αντιληφθούμε πως πρόκειται για ένα άθλημα που μπορούν όλοι οι πιστοί του να ελπίζουν στο θαύμα; Που δεν ξεχωρίζει πλούσιους και φτωχούς; Ψηλούς και κοντούς; Γρήγορους ή αργούς; Διάσημους και άσημους;
Η ποδοσφαιρική μυσταγωγία στο γήπεδο της Γουίγκαν, ομάδα της Γ’ κατηγορίας, ήταν ένα δυνατό σκούντημα για να ξυπνήσουμε από τον λήθαργο και να ξεφύγουμε από την παρωχημένη αντίληψη περί ανίκητων ισχυρών. Αντίπαλος των Latics σε αγώνα νοκάουτ ήταν η ομάδα με το ακριβότερο ρόστερ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, η Μάντσεστερ Σίτι. Απέναντί της παρέταξαν οκτώ παίκτες που αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι και έναν τερματοφύλακα δανεικό. Στη διάρκεια του αγώνα η Γουίγκαν είχε κατοχή μπάλας 17,5%, οι παίκτες επιχείρησαν 4 σουτ έναντι 29 των διάσημων αντιπάλων της. Από τις 184 πάσες που επιχείρησαν μόλις το 61,4% ήταν επιτυχημένες, όταν τα αντίστοιχα νούμερα των Πολιτών ήταν 843 πάσες με ποσοστό επιτυχίας 90,9%. Κι όμως, η Γουίγκαν νίκησε 1-0. Το Βατερλώ της στατιστικής.
