Μπουνιά

H ταπεινότητά μου δεν γνωρίζει πότε θα γίνουν εκλογές. Το αναφέρω διότι εξ όσων ακούω όλοι οι άλλοι γνωρίζουν.

Τώρα, αύριο, μεθαύριο, του χρόνου…

Και δεν γνωρίζω για δυο λόγους.

Αφενός επειδή ασφαλέστερη μέθοδος να μάθεις πότε μια κυβέρνηση θα κάνει εκλογές δεν είναι να ρωτάς την κυβέρνηση.

Τι θα σου πουν δηλαδή; «Ετοιμαζόμαστε να τους αιφνιδιάσουμε αλλά μην το πεις ώστε να τους αιφνιδιάσουμε»;

Καμία κυβέρνηση στον κόσμο δεν θα προαναγγείλει, ούτε καν θα συζητήσει τις εκλογές που ετοιμάζει. Προς τι λοιπόν η ερώτηση;

Αφετέρου επειδή η κυβέρνηση δεν μονοπωλεί την απόφαση μιας προσφυγής στην κάλπη. Συνταγματικά, ναι. Πολιτικά, όχι.

Πρόωρες εκλογές μπορεί να γίνουν ακόμη κι από ατύχημα. Ή επειδή το υπουργείο κλάταρε.

Ασφαλώς κάθε κυβέρνηση έχει στο μυαλό της κάποιον σχεδιασμό αλλά, όπως λέει κι ο Μάικ Τάισον, «όλοι έχουν ένα σχέδιο μέχρι να φάνε μια μπουνιά στη μούρη».

Με δεδομένο λοιπόν ότι αγνοώ το σχέδιο, τρεις παρατηρήσεις.

Πρώτον, κανένα από τα ανοιχτά μέτωπα της κυβέρνησης δεν εξελίσσεται υπέρ της. Ούτε καν εκείνα στα οποία πόνταρε για να ξαναμπεί στο παιχνίδι –Σκοπιανό, ανάκαμψη, σκάνδαλα.

Κυρίως δεν κατάφερε να διασπάσει την αντιπολίτευση, κάτι που ήταν ο βασικός στόχος όλων των πρωτοβουλιών.

Μόνο ανόητοι Ή αφελείς μπορεί να νομίζουν ότι το Μαξίμου κατελήφθη αιφνιδίως από ακατανίκητη παρόρμηση να λύσει το Σκοπιανό ή να διαλευκάνει τι γινόταν στα φάρμακα πριν δώδεκα χρόνια. Κι όχι «να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό» –όπως ομολόγησε ο Βούτσης.

Δεύτερον, τίποτα δεν επιβεβαιώνει το υποτιθέμενο «καλό σενάριο» που θα τους έδινε χώρο και χρόνο.

Φόροι, κατασχέσεις, περικοπές, εισφορές, πλειστηριασμοί αποτελούν όλο και περισσότερο το καθημερινό μενού μιας καταπονημένης κοινωνίας.

Η κυβέρνηση δεν πέτυχε να το ελαφρύνει. Δεν καταφέρνει ούτε καν να μεταθέσει τα μέτρα που έχει συμφωνήσει για το τέλος του 2018. Τη δε ανάπτυξη ανέλαβε ο βαρόνος Μινχάουζεν.

Ακόμη χειρότερα. Η ΕΚΤ διαφωνεί με την πολυδιαφημισμένη «καθαρή έξοδο» κι ούτε θα αφήσει τον Τσακαλώτο να κάνει του κεφαλιού του.

Η σύγκρουση στο Eurogroup ήταν απλή προθέρμανση.

Και δεν συναινούν όχι επειδή είναι κακοί άνθρωποι. Αλλά επειδή δεν θέλουν αύριο στην πρώτη σοβαρή αναταραχή στις χρηματαγορές να βρεθεί η χώρα (και η επόμενη κυβέρνηση…) ξεκρέμαστη επειδή θέλουν να κάνουν φιγούρα οι σημερινοί.

Τρίτον, το μοναδικό εκλογικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι η όξυνση εναντίον όλων. Μέσα κι έξω.

Η όξυνση όμως είναι κατάσταση περιορισμένης διάρκειας. Δεν μπορεί να παραταθεί στο διηνεκές.

Συμπέρασμα; Δεν ξέρω τι σχέδιο έχουν αλλά την μπουνιά στα μούτρα την βλέπω να έρχεται.