Ο Τζακ Ντέμπσι ήταν ένα φτωχόπαιδο από το Κολοράντο της Αμερικής, που αναγκάστηκε να βγει στη βιοπάλη από πιτσιρικάς για να συμβάλει στο πενιχρό εισόδημα της οικογένειας.
Πολύ γρήγορα τα σκοτεινά μονοπάτια της ζωής τον έφεραν μπροστά σε αδιέξοδο. Για να ζήσει έπρεπε να παλέψει –κυριολεκτικά. Εγινε πυγμάχος, ένας από τους καλύτερους στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Γιατί οι γροθιές του ήταν ατσαλωμένες από θύμησες. Από την πείνα, τον πόνο και την ανέχεια. Ο Ντέμπσι δεν κάθησε πολλά χρόνια στα θρανία λόγω των ακραίων συνθηκών που έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Από τα ματωμένα γάντια κατάφερε ωστόσο να μάθει ένα πολύτιμο μάθημα: πως πρωταθλητής είναι αυτός που σηκώνεται όταν δεν μπορεί, όπως επαναλάμβανε συχνά.
Την Κυριακή έχουμε έναν τελικό. Ενας λαβωμένος πρωταθλητής απέναντι στον λαμπροειμονούντα διεκδικητή του τίτλου. Μια νέα «Βροντή στη Ζούγκλα», στην πύρινη Τούμπα.
Το μέταλλο του Ολυμπιακού θα υποστεί τη μεγαλύτερη δοκιμασία των τελευταίων χρόνων. Ταυτόχρονα όμως είναι και μία μοναδική ευκαιρία για να αποδείξει το ανεξίθερμο μιας ομάδας που είναι πυριγενής και γαλουχήθηκε στον πρωταθλητισμό. Ο ΠΑΟΚ φαίνεται παντοδύναμος αλλά στην πραγματικότητα είναι ψαφαρός. Ετοιμος να θρυμματιστεί από μία ήττα σαν ξεραμένο στάχυ. Να καταρρεύσει το αφήγημά του σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Να λοιπόν η ευκαιρία για τον Ολυμπιακό –να φυσήξει δυνατά.
