Οι ήρωες δεν φοράνε κουκούλες, λέει κατηγορηματικά ο Δημήτρης Κουτσούμπας, με αφορμή το καθεστώς των προστατευόμενων μαρτύρων για την υπόθεση της Novartis. Ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ μιλάει στα «ΝΕΑ» για τις πολιτικές εξελίξεις, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στα εθνικά θέματα αφού σημειώνει πως η Τουρκία αναβαθμίζει τις διεκδικήσεις της απέναντι στη χώρα μας, ενώ δεν βλέπει έξοδο από τα Μνημόνια το καλοκαίρι.
Φοβόμαστε ότι κι αυτή η περίπτωση οδεύει σε συγκάλυψη, όπως έγινε και άλλες φορές στο παρελθόν. Και βλέπουμε ότι, αντί να προχωρήσει μια ουσιαστική διερεύνηση στην Προανακριτική Επιτροπή, ακόμη και για τα αδικήματα που τυπικά έχουν παραγραφεί, επιλέγεται αυτή η επιτροπή να έχει μια πολύ σύντομη χρονική διάρκεια. Είναι όνειδος για όσους μιλάνε εξ ονόματος της «Αριστεράς» κι έχουν ακόμα λίγη τσίπα, έστω να αποδέχονται την τοποθέτηση του Πρωθυπουργού ότι οι ανώνυμοι – προστατευόμενοι, υποτίθεται, μάρτυρες είναι ήρωες με διεθνή διάσταση μάλιστα! Οι ήρωες, πρέπει να ξέρει ο κ. Τσίπρας, δεν φοράνε ποτέ κουκούλες, ακόμα κι όταν κινδυνεύει η ίδια τους η ζωή.
Μου θυμίζετε κάπως τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ που κυκλοφορούν αυτές τις μέρες στο Διαδίκτυο. Ενοχλούνται επειδή το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο που μιλάει καθαρά για τη βαρβαρότητα του συστήματος που έχει όνομα, είναι καπιταλισμός, κάτι που κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ηλίθιοι. Γι’ αυτό επιδιώκουν να αποκρύψουν από τον ελληνικό λαό την αλήθεια, να τον κοροϊδέψουν και για όσα συγκεκριμένα λέει το ΚΚΕ και για τον καπιταλισμό και για την πολιτική τους. Γιατί μόνο το ΚΚΕ αποκαλύπτει χειροπιαστά πού οφείλεται η σημερινή και η χθεσινή φαυλότητα, ποια είναι η πηγή των σκανδάλων και της διαφθοράς πολιτικών προσώπων που στρογγυλοκάθονται στην καρέκλα της εξουσίας.
Στην ελληνική κοινωνία είναι ζωντανές και δραστήριες οι εργατικές – λαϊκές δυνάμεις που αγωνιούν, που κινητοποιούνται σε καθημερινή βάση. Στο εργατικό κίνημα, αυτή την ώρα που μιλάμε, σε εκατοντάδες εργασιακούς χώρους, σε κλάδους, σε δεκάδες πόλεις της χώρας γίνονται καθημερινά απεργίες, στάσεις εργασίας, συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, πικετοφορίες, καταλήψεις χώρων, πορείες. Στο αγροτικό κίνημα εκτός από την εβδομάδα των μπλόκων και των τρακτέρ, καθημερινά γίνονται συγκεντρώσεις σε χωριά, συνελεύσεις αγροτικών επιτροπών και μπλόκων, συμμετοχή σε εκδηλώσεις άλλων φορέων του κινήματος, ετοιμάζουν την εκδήλωση του Κιλελέρ σε δύο εβδομάδες κ.ά. Αντίστοιχα συμβαίνουν σε άλλους φορείς και τμήματα του λαού, όπως οι αυτοαπασχολούμενοι με τη συμμετοχή τους στην πάλη κατά των πλειστηριασμών. Αναμφίβολα αυτά δεν έχουν χαρακτηριστικά εξέγερσης σήμερα. Ούτε κάποιος στα σοβαρά μπορεί να ισχυριστεί ότι βρισκόμαστε σε περίοδο επαναστατικής κατάστασης. Ομως σε συνθήκες συνολικά αρνητικού συσχετισμού δύναμης και ιστορικού πισωγυρίσματος που βιώνουμε αυτά τα χρόνια, είναι σημαντική η προετοιμασία δυνάμεων, η προσπάθεια ανασύνταξής τους, το κράτημα αναμμένης της σπίθας μπορεί να γίνει τελικά φλόγα και φως ανάστασης.
Ειλικρινά, μακάρι κι «άλλες δυνάμεις να πρωτοστατούσαν». Αν κάποιος είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την απόκρουση μέτρων και την ανακούφιση του λαού μας από τα άμεσα και καθημερινά του προβλήματα, αυτό είναι οπωσδήποτε το ΚΚΕ. Αλλά και στο συγκεκριμένο ερώτημά σας: τον Σεπτέμβριο του 2012 ξαναφέραμε στη Βουλή τις δύο παλιότερες προτάσεις νόμου του ΚΚΕ για την προστασία των ανέργων και την ανακούφιση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, που προέβλεπαν προστασία από τους πλειστηριασμούς. Ενώ το 2013 καταθέσαμε τροπολογία –και ξανά τον Σεπτέμβρη του 2017 επί ΣΥΡΙΖΑ –με τη ρητή πρόβλεψη για «απαγόρευση διενέργειας πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών οικογενειών». Τον Ιούλη του 2015, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΜΕ πραγματοποίησε μεγαλειώδη συγκέντρωση την ώρα που συζητιόταν στη Βουλή η γενίκευση των πλειστηριασμών και δεκάδες ήταν οι αντίστοιχες παρεμβάσεις σε όλη τη χώρα εκείνες τις μέρες. Και τότε τα πολύ γνωστά πρόσωπα αυτών των σημερινών αντιπολιτευόμενων δυνάμεων στρογγυλοκάθονταν στους υπουργικούς θώκους. Αρα μάλλον άλλους θα έπρεπε να ρωτήσετε γιατί άργησαν τόσο να συμπαραταχθούν με όσα ξεκίνησε να κάνει το ΚΚΕ και μάλιστα όχι συμβολικά με 50 και 100 άτομα, αλλά μαζικά και καθημερινά σε όλη τη χώρα, ασταμάτητα από τότε…
Βλέπετε επίλυση του Μακεδονικού;
Βλέπουμε προσπάθεια της κυβέρνησης να κλείσει ένα ζήτημα χωρίς τους αναγκαίους όρους, όπως είναι η απάλειψη του αλυτρωτισμού από το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ. Η σπουδή εξηγείται κι εδώ με βάση τον ρόλο σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ που έχει αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Δεν είναι τυχαίο ότι ως χρονικός ορίζοντας για τη συμφωνία έχει τεθεί ο Ιούλης, που είναι η Σύνοδος του ΝΑΤΟ και έχει στόχο την ένταξη της γειτονικής χώρας σε αυτή τη λυκοσυμμαχία. Αυτό το κρύβει και η κυβέρνηση και όσοι άλλοι αναγορεύουν σε βασικό ζήτημα το όνομα και κρύβουν όλους τους άλλους επικίνδυνους σχεδιασμούς.
Βλέπετε έξοδο από το Μνημόνιο το καλοκαίρι;
Πραγματική έξοδος από το Μνημόνιο σημαίνει κατάργηση όλων των Μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων που έχουν πλήξει το λαϊκό εισόδημα για οκτώ συνεχή χρόνια τώρα. Αυτά και μετά το φετινό καλοκαίρι θα είναι σε ισχύ. «Εξοδος» επίσης σημαίνει ότι δεν θα υλοποιηθούν, θα ληφθούν πίσω τα μέτρα που ψηφίστηκαν τελευταία και θα ψηφίζονται μέχρι τον Αύγουστο, που θα ισχύουν μετά το υποτιθέμενο τέλος των Μνημονίων. Αλλωστε οι ίδιοι οι κυβερνώντες έχουν συμφωνήσει έως το 2060 σε μόνιμα μνημονιακή επιτροπεία και άλλα σχετικά. Βέβαια, για να είμαστε και δίκαιοι με τους κυβερνώντες, θα αλλάξει το όνομα. Δεν θα ονομάζεται πλέον Μνημόνιο, αλλά «πρόγραμμα», «μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής», όπως πριν η τρόικα έγινε κουαρτέτο ή «θεσμοί», σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Πότε, αλήθεια, βλέπετε εκλογές;
Στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, μπορεί να αξιοποιηθεί η πείρα που λέει πως η επιλογή του μικρότερου κακού οδήγησε στο μεγαλύτερο. Κι αντί οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι άνθρωποι των λαϊκών στρωμάτων να δώσουν άφεση αμαρτιών στον ΣΥΡΙΖΑ ή συγχωροχάρτι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, μπορούν να βαδίσουν μπροστά, να δυναμώσουν παντού το ΚΚΕ. Γιατί είναι το μόνο πολιτικό κόμμα στην ελληνική κοινωνία που μπορεί να ηγηθεί της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, της προώθησης της συμμαχίας των αντικαπιταλιστικών –αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, να ηγηθεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία που δεν μπορεί παρά να είναι σοσιαλιστική –κομμουνιστική.