Ολο και πιο σκοτεινά, όλο και πιο πυκνά είναι τα σύννεφα που σωρεύονται πλέον μεταφορικά και κυριολεκτικά στον ουρανό της Ελλάδας. Κυριολεκτικά, αφού το Αιγαίο κατέστη διαρκές πεδίο άσκησης κυριαρχικής ισχύος των Τούρκων που τα αεροσκάφη τους εισέρχονται με καταιγιστικούς ρυθμούς στον ελληνικό εναέριο χώρο. Μεταφορικά, καθώς δεν πρόκειται μόνον γι’ αυτό: η χώρα έχει εισέλθει για τα καλά σε μια νέα διττή σκοτεινή πραγματικότητα με δύο βασικούς άξονες. Ο ένας είναι η εσωτερική πολιτική αποσάθρωση: η Ελλάδα βρίσκεται πια ευθέως αντιμέτωπη με τη διάλυση της πολιτικής της ευστάθειας. Ο άλλος είναι η καθολική σχεδόν έμπρακτη αμφισβήτηση της κυριαρχίας της χώρας στα ανατολικά θαλάσσια σύνορά της, παράλληλα με την επερχόμενη ξεκάθαρη, σκληρή διπλωματική ήττα της στο Σκοπιανό. Ηττα που –η τραγωδία βαθαίνει –την επιφέρει η ίδια, μόνη της: μοιάζει σαν να την προκαλεί.

Την ώρα που η Βουλή προχωρά στην πιο αδύναμη, από πλευράς προετοιμασίας και τεκμηρίωσης, και πιο μεγάλη, από πλευράς σημασίας, πολιτική δίωξη από τα μετεμφυλιακά χρόνια μέχρι σήμερα, οδηγώντας την εσωτερική κατάσταση στη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω, την ίδια ώρα, τα πάντα τρίζουν πια γύρω από την Ελλάδα: η γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ υποδέχεται τον Ζάεφ στο Βερολίνο ως τον «μακεδόνα» πρωθυπουργό και προαναγγέλλει «λύση» (όταν όμως τον αποκαλεί «Μακεδόνα» είναι ξεκάθαρο τι εννοεί ως «λύση»), ενώ λίγο πριν και ο ίδιος και ο πρόεδρος της χώρας του έχουν περάσει από την Αγκυρα και από εκεί όχι μόνον έχουν επισήμως υπαχθεί στη σκέπη «προστασίας» της Τουρκίας, αλλά και έχουν πρακτικά ήδη δημοσίως απορρίψει την ουσία των όσων απασχολούν την Ελλάδα. Και αυτό πέρα από το όνομα: στο Σύνταγμα και στον αλυτρωτισμό. Ομως στην Αθήνα υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν βλέπουν τι εξελίσσεται και, δυστυχώς, πρώτη η κυβέρνηση. Οπως επίσης δεν ακούν τον πρωθυπουργό της Αλβανίας να ζητά δημόσια «έναν πρόεδρο» για τη χώρα του και το Κόσοβο.

Το κυριότερο που δεν βλέπουν, ωστόσο, είναι το τι κάνει η Τουρκία: η Αγκυρα όχι απλώς δίνει πια ανοιχτά στο ζήτημα των Σκοπίων την πραγματική του διάσταση, αλλά, την ίδια στιγμή, κάθε μέρα που περνάει φέρνει πιο κοντά τη νομοτελειακά επερχόμενη σύγκρουση. Η Τουρκία διαρκώς προαναγγέλλει τετελεσμένα και διαρκώς κλιμακώνει προς την επιβολή τους. Κυρίως στο Αιγαίο αλλά όχι μόνον: οι μεγάλες επιθετικές ασκήσεις διάβασης ποταμού στον Εβρο πάνε παράλληλα με την de facto εκδίωξη της Ελλάδας από τα Ιμια, με τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, με τον ναυτικό αποκλεισμό του γεωτρύπανου στην Κύπρο και τον καταιγισμό δηλώσεων κουρελιάσματος της Συνθήκης της Λωζάννης. Παράλληλα, διπλωματικά, η Ελλάδα δείχνει, αυτή την ώρα, πιο μόνη από ποτέ. Είναι λογικό: Ποιος να σε στηρίξει όταν δεν στηρίζεις στοιχειωδώς τον εαυτό σου; Ουδείς.

Το 2010 η Ελλάδα ετέθη υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο. Πτώχευσε. Τώρα, βρίσκεται αντιμέτωπη με πολύ χειρότερα: με το φάσμα της ήττας που, κατά τρόπο τραγικό, κάνει ό,τι μπορεί για να τη φέρει πιο κοντά. Μια νέα εθνική τραγωδία βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Τελευταία Νέα