Σήμερα, εισηγούμαι, να κάνουμε μια υπέρβαση. Να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα. Αντί, ας πούμε, να επιχειρήσουμε να αναλύσουμε την κατάσταση με όρους ρεαλιστικούς, ας το κάνουμε με την ψυχανάλυση, μήπως και καταφέρουμε κατανοήσουμε λίγο, κατιτίς, από όσα ακατανόητα εκ πρώτης όψεως συμβαίνουν γύρω μας, και στην πολιτική σκηνή ειδικότερα.

Το κλειδί για την κατανόηση νομίζω ότι είναι η θεωρία του Ζακ Λακάν, γάλλου ψυχιάτρου και ψυχαναλυτή περί “μεγάλου Αλλου”…

Tι είναι ο “μεγάλος Αλλος” που πρέσβευε αυτός ο Ζακ Λακάν, ο οποίος θεωρήθηκε ως ο πιο αμφιλεγόμενος ψυχαναλυτής μετά τον Φρόιντ, πριν εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο; Θα αφήσω τον Σλάβοϊ Ζίζεκ, τον σλοβένο, φιλόσοφο κατά δηλωσή του, ο οποίος υπενθυμίζω είχε έρθει προ ετών στα μέρη μας για να αποθεώσει (αλλά και να στηρίξει … πολλαπλώς…) τον πρόεδρο Αλέξη, να μας το εξηγήσει (εντόπισα το σχετικό κείμενο στο mediania.wordpress.com):

“Για κάθε ομιλούν ον, η συμβολική τάξη, ο άγραφος νόμος της κοινωνίας, είναι η δεύτερη φύση του: είναι εδώ, ελέγχει και κατευθύνει τις πράξεις μου είναι η θάλασσα στην οποία κολυμπώ, αν και παραμένει, σε τελική ανάλυση, αδιαπέραστη –δεν μπορώ να τη βάλω μπροστά μου ούτε και να την πιάσω στα χέρια μου. Είναι σαν εμείς, τα υποκείμενα της γλώσσας, να μιλάμε και να αλληλεπιδρούμε σαν μαριονέτες, και τα νήματα της ομιλίας και των κινήσεών μας να κινεί κάποια ακατονόμαστη δύναμη πανταχού παρούσα”.

Κατανοητό; Οχι; Μα γιατί;

Ψυχανάλυση II

Αφου δεν αρκεί αυτό το απόσπασμα, έχω και άλλο, καλύτερο. Σε κάποια στιγμή ο φιλόσοφος Ζίζεκ, που έχει γράψει ολόκληρη μελέτη για τον Λακάν και τον “μεγάλο Αλλο” του, ώστε να τη διαβάσουν οι απανταχού της γης λακανιστές, διερωτάται, εν πλήρει διανοία υποθέτω:

“Μήπως αυτό σημαίνει ότι κατά τον Λακάν εμείς τα ανθρώπινα άτομα είμαστε απλώς επιφαινόμενα, σκιές, χωρίς δύναμη πραγματικά δική μας, και ότι η αντίληψη που έχουμε για τους εαυτούς μας, ότι είμαστε αυτόνομοι δρώντες, είναι κάποιου είδους ψευδαίσθηση που έχουμε ως χρήστες της μηχανής του εγκεφάλου, μια ψευδαίσθηση η οποία μας εμποδίζει να δούμε ότι είμαστε εργαλεία στα χέρια του μεγάλου Αλλου, που είναι κρυμμένος πίσω απ’ την οθόνη, που κινεί τα νήματα;”.

Στο πιθανό ερώτημα τι με έπιασε και ασχολούμαι σαββατιάτικα με κάτι τέτοια “δασύτριχα” θέματα, απαντώ ευθέως: μόλις χθες πληροφορήθηκα ότι στη γοητεία της θεωρίας του “μεγάλου Αλλου” φέρεται να έχει υποκύψει εδώ και καιρό ο πρόεδρος Αλέξης, ο οποίος παρ’ ότι δεν του φαίνεται και τόσο, δεν του το ‘χεις δηλαδή, θεωρείται “ψαγμένο” άτομο, περί αυτά.

Ο άνθρωπος που με ενημέρωσε σχετικά ισχυρίζεται πως αυτός ο “μεγάλος Αλλος” είναι εκείνος στον οποίο θεωρητικά “αναφέρεται” ο πρόεδρος Αλέξης για ό,τι κάνει, και που εμάς, τους πολλούς, μας ξενίζει. Και είναι αυτό που εννοεί, όταν κάθε φορά λέει –το είπε και στη συζήτηση στη Βουλή για το σκάνδαλο της Novartis –ότι “δεν είμαστε από το ίδιο υλικό”. Οχι δεν είμαστε, όντως πρόεδρε…

Αγχος

Προσγειώνομαι τώρα, η ανάγκη με κάνει δηλαδή, σε πιο χειροπιαστά πράγματα, τα οποία ωστόσο έχουν να κάνουν με την τρέχουσα επικαιρότητα. Σύμφωνα με μια πηγή μου, η οποία (υποτίθεται ότι) έχει γνώση των όσων εξελίσσονται περί το σκάνδαλο της Novartis, οι πολύμηνες έρευνες με στόχο τον εντοπισμό ενός τουλάχιστον στοιχείου που να δένει τις καταθέσεις των κουκουλοφόρων “μαρτύρων” έφερε αποτέλεσμα. Για έναν τουλάχιστον εκ των αναφερομένων στις καταθέσεις. Αποτέλεσμα ικανοποιητικό αλλά και ικανό για να στηρίξει την κυβερνητική επιχειρηματολογία –και προφανώς και το ηθικό του καθημαγμένου από την πανωλεθρία της Τετάρτης στρατεύματος.

Περισσότερα δεν έμαθα, πλην του ότι τα στοιχεία θα δημιουργήσουν έναν ντόρο, μια αναταραχή, μια “σκοτούρα” που λέμε και στην Ηπειρο, στη Νέα Δημοκρατία.

Είμαι επιφυλακτικός, εννοείται, ως προς την ακρίβεια των προαναφερομένων. Οχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί γνωρίζω το άγχος που έχει κυριεύσει την κυβέρνηση να αποδείξει κάτι, τόσο δα, που να της επιτρέπει να δηλώνει ότι αποδεικνύονται οι κατηγορίες των “κουκουλοφόρων”.

Από την άλλη, έχει περάσει ένας και πλέον χρόνος που ψάχνουν την υπόθεση, των ερευνών μετέχει και το FBI, το οποίο παρεμπιπτόντως ερευνούσε από πενταετίας και πλέον την υπόθεση· αν υπήρχε κάπου ένα στοιχείο από μίζες, δεν θα το έβρισκαν; Εγώ λέω πως ναι…

Ζητείται εξήγηση

Επίσης, με αφορμή την ανεύρεση προχθές ενός καταλόγου 300 γιατρών που τα έπαιρναν από τη Novartis, έχουμε ακούσει ότι υπάρχουν –έχουν εντοπιστεί δηλαδή από την έρευνα –εν συνόλω 4.000 γιατροί οι οποίοι επίσης φέρεται ότι τα είχαν πιάσει και μάλιστα συστηματικά από τη Novartis. Αυτοί οι γιατροί γιατί εξακολουθούν να παραμένουν στο ΕΣΥ; Πώς διασφαλίζεται ότι δεν κάνουν την ίδια δουλειά που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια; Δεν συνταγογραφούν, δηλαδή, τα φάρμακά της; Εχω την αίσθηση ότι ο λαλίστατος Πολάκης (παραμένει ακόμη υπουργός αυτός; Γιατί βγήκε το καταχωνιασμένο πόρισμα για την ξαδέρφη του, και είχε δεσμευθεί ότι θα παραιτηθεί…) κάποια εξήγηση θα έχει ως προς αυτό. Διότι, εντάξει, να κυνηγήσουμε τους πολιτικούς αν τα έπιασαν, αλλά δεν μπορεί να κλείνουμε και τα μάτια σε αυτούς οι οποίοι έχουν άμεση συνέργεια και συμμετοχή στο σκάνδαλο. Νομίζω…

Μπάζει η άμυνα…

Αλλο Novartis δεν έχει. Νισάφι πια. Ας ρίξουμε και μια ματιά τι γίνεται γύρω μας, προτείνω. Διότι ενόσω εμείς έχουμε βάλει το μάτι στην κλειδαρότρυπα (για την ακρίβεια η κυβέρνηση μάς έχει πιάσει από το σβέρκο και μας έχει οδηγήσει κατευθείαν στην κλειδαρότρυπα) για να δούμε το σόου “οι πολιτικοί και πώς τα έπιασαν από τη Novartis”, το οποίο με τόση επιμέλεια οργάνωσε ως παραγωγός, κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε και η χώρα θα έχει μείνει η μισή!

Οι Τούρκοι έχουν οδηγήσει την κατάσταση στην Κύπρο στα άκρα. Στα πρόθυρα πολεμικού επεισοδίου φτάσαμε χτες. Οι Σκοπιανοί μάς πετάνε καθρεφτάκια και μας πήραν ήδη το “ναι” στις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς να δώσουν απολύτως τίποτε. Και οι Αλβανοί, όχι μόνο λένε όχι στη διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων, αλλά επιπλέον ανοίγουν καθαρά και θέμα Τσάμηδων.

Εχουμε τεράστιο πρόβλημα με τον χειρισμό των εθνικών θεμάτων, η αδύναμη κυβέρνηση διέρρηξε κάθε προοπτική εθνικής συναίνεσης και όλοι εμείς οι υπόλοιποι είμαστε σκυμμένοι στην κλειδαρότρυπα να δούμε μέσα, τι έγινε, και ποιος τα έπιασε! Αληθινά, δεν υπάρχει αυτός ο λαός.