Metallica: Οι… νομπελίστες

Η αλήθεια είναι ότι χθες Δευτέρα πολύς κόσμος (και έξω αλλά και στο Ελλάντα) περίμενε την ανακοίνωση για την οποία είχαν προϊδεάσει οι Metallica όσους τους ακολουθούν στα social media. Η αλήθεια είναι επίσης ότι δεν ήταν λίγοι αυτοί που κρατούσαν μικρό καλάθι όσον αφορά το περιεχόμενο της ανακοίνωσης – και τελικά δικαιώθηκαν, καθώς αυτή αφορούσε το επόμενο σκέλος της βορειοαμερικάνικης περιοδείας τους και σαφώς τίποτα καινούργιο όσον αφορά Ευρώπη γενικά και Ελλάδα ειδικότερα…

Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό, αλλά το γεγονός ότι οι Metallica θα βραβευθούν με το… Νόμπελ Μουσικής. Ναι, είναι ΚΑΙ αυτό αλήθεια.

Κάποιοι μπορεί να γνωρίζουν τι εστί αυτό το βραβείο, κάποιοι όμως όχι. Ας συμμεριστούμε αυτούς που δεν γνωρίζουν, ναι;

Λοιπόν, που λέτε, υπάρχει ένα βραβείο, το διεθνές και περίφημο Polar, το οποίο θεωρείται ως το Νόμπελ Μουσικής. Τα Polar θεσπίστηκαν το 1989 από τη Σουηδική Ακαδημία Μουσικής – εξ ου και ο χαρακτηρισμός «Νόμπελ» – έπειτα από χορηγία του Στιγκ Άντερσον (του μάνατζερ των ABBA – είδες οι Σουηδοί;). Οι πρώτοι που βραβεύθηκαν το 1992 ήταν ο Σερ Πολ ΜακΚάρτνεϊ και οι Χώρες της Βαλτικής. Γιατί; Γιατί το φορμάτ των βραβείων είναι να δίνονται δύο βραβεία: το ένα να το λαμβάνει εκπρόσωπος της κλασικής μουσικής και το άλλο της σύγχρονης.

Μεταξύ των ανά τα χρόνια βραβευθέντων περιλαμβάνονται καλλιτέχνες όπως ο Sting, ο Σερ Πολ ΜακΚάρτνεϊ, οι Pink Floyd, ο Μπομπ ο Ντίλαν, ο Στίβι Γουόντερ, η Μπγιορκ, οι Led Zeppelin, ο Μπρους ο Σπρίνγκστιν, ο Ελτον ο Τζον και πολλοί άλλοι. Το πρώτο συγκρότημα (κι όχι μεμονωμένος καλλιτέχνης) που βραβεύθηκε, ήταν οι Led Zeppelin το 2006 (στο κομμάτι της σύγχρονης μουσικής, όσο κλασικοί κι αν είναι).

Στις 14 Ιουνίου του 2018 λοιπόν θα βραβευτούν στη Στοκχόλμη, ενώπιον της βασιλικής οικογένειας της Σουηδίας, το Εθνικό Ινστιτούτο Μουσικής του Αφγανιστάν και οι Μetallica, οι οποίοι θα είναι η πρώτη χέβι μέταλλλ (ναι, με τρία «λ», έτσι για την έμφαση) μπάντα που παίρνει αυτήν τη διάκριση.

Εν τω μεταξύ, κάποιος μεγάλος φαν των Μetallica θα έγραψε αυτά που αναφέρει γι’ αυτούς η ανακοίνωση του Σουηδικής Μουσικής Ακαδημίας (σε ημιελεύθερη απόδοση): «Από τη συναισθηματική καταιγίδα του Βάγκνερ και τα κανόνια του Τσαϊκόφσκι έχει να φτιάξει κάποιος τόσο χειροπιαστή και ασυγκράτητη μουσική, και παρ’ όλα αυτά τόσο προσβάσιμη. (…) Οι Metallica έχουν πάει τη ροκ σε μέρη που δεν είχε φτάσει ποτέ». Βέβαια δεν περίμενε κανείς από τη χώρα που είναι το λίκνο του melodic death metal να γράψουν κάτι λιγότερο για τους πάλαι ποτέ βασιλιάδες του thrash.

Κι επειδή σ’ αυτό το σημείο κάποιοι μπορεί να έχουν επιδοθεί σε ακατάσχετο χασμουρητό, κλείνουμε με ένα κομμάτι από τον τελευταίο τους δίσκο «Hardwired… To Self-Destruct» που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2016, ο οποίος έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις διεθνώς τα 4 εκατ. τεμάχια (και τον οποίο σιγά μη βγάλω από το πικάπ…). Ακόμη, είχαν κυκλοφορήσει βιντεοκλίπ για κάθε ένα τραγούδι του άλμπουμ, καθώς και για ένα από τα bonus tracks.

Ο δίσκος ήταν υποψήφιος για Grammy «Μέταλ άλμπουμ της χρονιάς». Από αυτόν, δύο κομμάτια ήταν υποψήφια για Grammy («Hardwired» και «Atlas, Rise!») το 2017 και το 2018 αντίστοιχα), αλλά εγώ θα δείξω την αγάπη μου στο «Halo on fire» – και σ’ όλους αυτούς τους «ερωτευμένους» παλαβούς που έφυγαν από το Ελλάντα και πήγαν μέχρι την Μπολόνια στην Ιταλία για να δουν τους Metallica στις 12 και 14 του μήνα!..